تبیین فرآیند خودمراقبتی در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک با ارائه مدل نظری
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/فرشته مظهری آزاد
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
: پرستاری و مامایی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۲۰۴ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی - لوح فشرده
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای تخصصی
Discipline of degree
پرستاری
Body granting the degree
علوم پزشکی کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه :لوپوس اریتماتوز سیستمیک یک بیماری خودایمنی مزمن است که با درگیر کردن ارگان های حیاتی بدن تاثیر زیادی بر سلامت جسمی، روانی و اجتماعی فرد می گذارد و به طور قابل توجهی زندگی روزمره بیمار را با مشکل مواجه می کند .مراقبت از خود فرآیندی پویا و تعاملی بین فرد، خانواده، دوستان و سیستم بهداشتی است که پژوهشگر در صدد آن است که به چگونگی این فرآیند دست یابد .بنابراین مطالعه حاضر با هدف صتبیین فرایند مراقبت از خود در مبتلایان به لوپوس اریتماتوز سیستمیک╗ انجام شد .روش پژوهش :مطالعه کیفی با رویکرد گراندد تئوری طی سال های ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۱ انجام گردید .نمونه گیری از بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک، پرستاران و پزشکان با روش نمونه گیری هدفمند و نظری انجام شد .داده ها از طریق مصاحبه های فردی، عمیق و نیمه ساختار یافته، به همراه ثبت یادداشت در عرصه، جمع آوری شد .تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از رویکرد کوربین اشتروس (۲۰۰۸) با کمک نرم افزار MAXQDA ۲۰ صورت گرفت .برای صحت و دقت داده ها از معیار گوبا و لینکن استفاده گردید .یافته ها :با آنالیز مقایسه ای و مداوم داده ها از ۲۴ شرکت کننده شش طبقه اصلی صزندگی در مه╗، صناهمواری های مسیر توانمندسازی╗، صبرخورداری بهینه از منابع حمایتی╗، صخودتوانمند سازی آگاهانه╗، صحرکت در مسیرتاب آوری╗ و صکارآمدی در مراقبت از خود╗ حاصل گردید .نگرانی عمده بیماران ترس از زمین گیر شدن و عدم اطمینان خاطر در زمینه ای مبهم و مه آلود بود .مجموعه مفاهیم به ظهور طبقه مرکزی صخودتوانمندسازی آگاهانه و تلاش برای کسب آرامش╗ در تحلیل کمک نمود .نتیجه گیری :فرآیند خودمراقبتی در مبتلایان به لوپوس یک فرآیند تکاملی و روان شناختی است .بیماران از زمین گیر شدن و عدم اطمینان خاطر نگران می شوند .نگرانی آنان را به سمت راهبردهای خودتوانمندسازی آگاهانه و حرکت در مسیر تاب آوری هدایت می کند که با بکارگیری این راهبردها به کارآمدی در مراقبت از خود رسیدند .از نتـایج می توان در برنامه ریزی برای بهبود علایم بیماری، طولانی شدن دوره خاموشی، کاهش عوارض جسمی و روانی، ارتقاء سلامتی و بهبود کیفیت زندگی آن ها استفاده نمود .کلمات کلیدی :خودمراقبتی، لوپوس اریتماتوز سیستمیک، تحقیق کیفی، تئوری زمینه ای