وقف در اصطلاح به معنی نگاه داشتن اصل و رها کردن منفعت میباشد که همواره به عنوان یک مسئله اصلی و اساسی در متن جامعه اسلامی مطرح بوده است، چنانچه هم در سیره رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم و هم سایر معصومین علیهم السلام وهم در سیره صحابه وتابعین از جایگاه والایی برخوردار بوده وپس از صدر اسلام نیز مسلمانان به سهم خود به عنوان یک سنت حسنه وصدقه جاریه به آن نگریستهاند و اکنون وظیفه ما است تا تداوم بخش این سنت حسنه باشیم. در این اثر ضمن اشارهایی که به خود واژه وقف در لغت و اصطلاح داشتیم سعی شده تا پیشینهای مختصر از وقف در میان ملل غیر مسلمان نیز بازگو گردد علاوه برآن نمونههايی از اوقافی که در سیره پیامبر و معصومین دیده شده است بیان گرديده و آن دسته از شروطي که فقهاي شيعه و حنفیه در مسئله وقف رعايت آنها را لازم و بيتوجهي نسبت به آنها را باعث بطلان وقف مي دانند و پيرامون آن مباحثي را مطرح کرده اند مانند شرائط وقف، واقف، مال موقوفه، و موقوف عليه و فروع مترتب بر آنها مختصرا مورد بررسي قرار داده شده است.