در اين نوشتار احكام فقهي مجسمهسازي در ضمن يك مقدمه و پنج فصل و يك خاتمه مورد كاوش قرار گرفته است.در مقدمه طرح تحقيق بيان شده است. فصل اول در برگيرندة مفاهيم و كليات ميباشد كه واژگان حكم، مجسمه، ملاك حكم، علت حكم، صورت و تمثال در لغت و اصطلاح و بعضاًَ ديدگاه آيات، روايات و عرف در آن مورد بحث و بررسي قرار گرفته است.در فصل دوم ملاك حرمت مجسمه سازي از نظر آيات، روايات و فقهاء مورد پژوهش قرار گرفته و چنين نتيجهگيري شده است كه ملاك حرمت مجسمه سازي از ديدگاه آيات، روايات و برخي از فقهاء، انگيزههاي باطل و فاسد، ترويج و تقويت شرك و بت پرستي و افكار جاهليت بوده است. فصل سوم به حكم ساختن مجسمة غير جانداران اختصاص يافته، اقوال فقهاء در اين رابطه بررسي گرديده و ادلة قول به حرمت مورد نقد واقع شده و در نهايت جواز ساختن مجسمة غير جانداران به اثبات رسيده است.در فصل چهارم احكام ساختن مجسمة جانداران، ملك و جنّ مورد پژوهش قرار گرفته، اقوال فقهاء در اين رابطه بررسي گرديده، و ادلة قول به حرمت (قول مشهور) كه اجماع و روايات است، مورد نقد و بررسي واقع شده و در نهايت اين گونه استنباط گرديده كه ساختن مجسمة جانداران و غير جانداران و مجسمة ملك و جن، اگر به انگيزههاي باطل و فاسد نباشد و همچنين اگر موجب تقويت و ترويج شرك، بت پرستي، و افكار جاهليت نگردد جايز است، و بيان شده كه برخي از فقهاي پيشين مانند شيخ طوسي در تفسير تبيان و علامة طبرسي در تفسير مجمع البيان و نيز گروهي از فقها و علماي معاصر، مجسمهسازي را با شرائط مزبور جائز ميدانند.در فصل پنجم احكام نگهداري و معاملة مجسمه مورد بحث و بررسي قرار گرفته، و چنين استنباط گرديده: بر اساس قول مشهور كه ساختن مجسمة جانداران را حرام ميدانند، نگهداري و معاملة آن نيز حرام ميباشد.و اما بنا به نظر برخي از فقهاي ديگر كه ساختن مجسمة جانداران و غير جانداران را ذاتاً جائز ميدانند، نگهداري و معاملة آنها نيز جائز مي باشد.در پايان جمعبندي و نتيجهگيري از تمام مباحث اين رساله ارائه شده است.