قواعد فقهی و حقوقی یکی از منابع بسیار مهم در شکل گیری مقررات فقهی و حقوقی است. قانونگذاران در هر نظام حقوقی، سعی می کنند با توجه و به کارگیری این قواعد، به وضع مقررات در زمینه های مختلف مبادرت ورزند.قاعده «اصالة الصحة» یکی از این قواعد است که از دیرباز مورد توجه قانونگذاران بوده و در شرع مقدس اسلام از ابتدا به عنوان یک قاعده معتبر و مهم در تمام ابواب فقه (عبادات، معاملات و امور قضایی) مورد تمسک فقها قرار گرفته و بر اساس آن مفاد ده ها بلکه صدها روایت و حتی چند آیه قرآن شکل یافته است.وجود این آیات و روایات و نیز تمسک عقلا در طول تاریخ به این قاعده، ارزش و اعتبار آن را به عنوان یک قاعده فقهی و حقوقی انکار ناپذیر نموده است. لیکن در خصوص قلمرو اعتبار آن بین فقهاء و حقوقدانان اختلاف وجود دارد. بررسی همه جانبه این قاعده می تواند برای قانونگذاران عرفی و فقهاء رهگشا باشد.