يکي از شاهکارهاي دوران باستان در ايران ايجاد و ابداع روش جديدي براي مديرت آب بود که در زمين همواري به وسعت 1500 مايل ايجاد شده بود و يک کانال که توسط رود نيل به درياي سرخ متصل ميشد (کانال سوئز). داريوش بزرگ به دليل اهميت راه دريايي ميان مصر و ايران دستور ساخت آبراهي ميان درياي سرخ و درياي مديترانه را از راه نيل در اواخر سده ششم پيش از ميلاد داد تا کشتيهاي ايراني بتوانند به راحتي از آن عبور کنند. سرپرستي ساخت اين آبراه را مهندس "ارتاخه" از مهندسان ايراني عصر هخامنشي به عهده داشت. از شاهکارهاي ديگر ايران باستان ميتوان به يکي از عجايب هفتگانه اشاره نمود. آرامگاه قاليکارپناسوس يکي از عجايب هفتگانه جهان ميباشد. اين آرامگاه ميان سالهاي ۳۵۳ تا ۳۵۰ پيش از ميلاد براي پادشاه آن محل که ماسول نام داشت ساخته شد.