کتاب حاضر ترجمهای است از بخش هنر مانوی و زردشتی از کتاب art word of Encyclopedia
Text of Note
چاپ اول: ۱۳۷۶
Text of Note
واژهنامه
Text of Note
کتابنامه: ص. ]۶۱[ - ۷۰
Text of Note
شابک: ۹۷۸۹۶۴۵۹۹۶۰۷۷
GENERAL NOTES PERTAINING TO DESCRIPTIVE INFORMATION
مانویت که از قرن هفتم میلادی در آسیای مرکزی و چین رونق زیادی یافت، باعث موجی از تاثیرات فرهنگی ایران گردید؛ در بخش شرقی آسیای مرکزی شواهد مستند زیادی از این تاثیر فرهنگی بدست آمده است. با اینکه تاثیر مانویت قابل مقایسه با تاثیر بودائیت نبود، ولی این آئین برخی از گرایش ها را در هنر آسیای مرکزی پدید آورد، چون دارای سمبولیسم رنگ پردازی خاصی بود و از طرف دیگر شهرت خود مانی مطرح بود که ظاهرا نقاش برجسته و صاحب قریحه ای بوده است و همین عوامل ویژگی سنتی و قدسی در هنرهای دیداری بوجود آورد. نگاره های مانوی منطقه تورفان برای مورخ هنر از اهمیت ویژهای بر خوردار است، چون نه تنها دارای زیبائی شناختی ویژه ای است، بلکه از عوامل مهم تاریخی است که در توسعه و گسترش نگارگری اسلامی سهمی درخور داشته است. نگارگری مانوی در زنجیره انتقال سنت تصویری ایران منبع و ماخذی بلافصل از الهام و پیوند متغیر (و نه زیاد ناهمگن) بود. آئین مانی این ایرانیگری را در بین ترکان اویغوری نیز نفوذ داد و هنر ترکان اویغوری هم در جای خود عاملی مهم در تکوین و تکامل نگارگری اسلامی به شمار رفت. آئین زردشتی قبل از گسترش اسلام مذهب رسمی ایران بود و نام خود را از بانی آن زردشت گرفته است که درباره اصل و نسب و تاریخ زندگی وی چیزی شناخته نیست. پژوهشهای جدید روزگار فعالیت او را بین سده های هشتم تا ششم قبل از میلاد تعیین کرده اند. زردشت در صدد هماهنگی و یکپارچگی اندیشه مذهبی ایرانیان باستان برآمد که اساسا مثل عصر ودائی هند، خداپرست و روح باور بودند. دینی که زردشت آورد عمدتا یکتاپرستی بود، گو اینکه ایزدان فرعی نیز داشت که فرودیت اهورامزدا (فارسی آن اورمزد) بودند و کما بیش عناصر ثنویت را در تقسیم بین نیروهای خیر و شر (که بشر در انتخاب خیر از سوی اهورامزدا به رستگاری دست یافت و واسطه این رستگاری خود زردشت بود. اندیشه های زردشت در گاثا که مجموعه ای از سرودهای منظوم اوست بیان شده و از کهن ترین پاره های اوستا کتاب آئینی زردشتیان است. ولی این دین در همه ایام و در اکثر جاهای ایران استوار نماند، بلکه دچار تحریفها و تغییرات و اطلاحات، به ویژه در روزگار هخامنشیان، شد. دین زردشتی در روزگار سلسله ساسانی دین رسمی ایران شد و ماهیت اصلی پیام جهانی خویش را از دست داد و هر چه بیشتر به طرف ثنویت کشیده شد. دین زردشتی تا هجوم مغولان به ایران در زمان گسترش دین اسلام، در ایران باقی ماند و در این ایام نوعی کوچ دسته جمعی مخصوصا به طرف هند صورت گرفت و در آنجا جامعه ای به نام جامعه پارسیان هند تشکیل شد که هنوز هم پابرجا است. (نقل شده از مقدمه کتاب)
NOTES PERTAINING TO TITLE AND STATEMENT OF RESPONSIBILITY
Text of Note
لوئی هامبی، مونره دو ویلار، گئوویدن گرن؛ ترجمه یعقوب آژند
NOTE RELATING TO THE COPY IN HAND
Text of Note
۱
Text of Note
۲
Text of Note
۳
CONTENTS NOTE
Text of Note
>هنر مانوی<.-- >آیین مانی<.-- >گسترش مانویت<.-- >کانونهای هنر مانوی<.-- >فرسکوهای بزکلیک و خوچو<.-- >نقاشی بر روی ابریشم<.-- >نقاشی بر روی کاغذ و نگاره ها<.-- >ویژگیها و تاریخگذاریها<.-- >پیوندهای هنر مانوی با هنر ایران<.-- >هنر مانوی و رابطه آن با هنر ایران<.-- >هنر زردشتی<.-- >زمینه های هنری<