تبیین فرایند سازماندهی مجدد خویشتن در مراقبان غیر رسمی افراد با آسیب نخاعی ضربهای
General Material Designation
[پایان نامه]
Parallel Title Proper
Explaining the process of self-reorganization in informal caregivers of individuals with traumatic spinal cord injury
First Statement of Responsibility
رویا قاسم زاده
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Walfare and Rehabilitation
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۳۳۰ص.
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
20
Discipline of degree
15
Date of degree
۱۴۰۱/۰۷/۲۷
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
Introduction: Traumatic spinal cord injury is a traumatic event that is a major crisis in the life of the injured person and his family, especially the informal caregiver. The intense stress created by perceived loss, often by confusing one's ideas and beliefs about oneself and others, leads to psychological turmoil in the person and the significant others in their life, and motivates the person to adapt him/herself through self-reorganization processes. The aim of this study was to explain the process of self-reorganization in informal caregivers of people with traumatic spinal cord injury.Method: This grounded theory study was conducted from 2017 to 2022 at governmental and non-governmental organizations that provide professional care to people with spinal cord injury, in Tehran and Ahvaz cities. A total of 48 semi-structured interviews were conducted for all 27 participants, including 22 informal caregivers and 5 individuals with spinal cord injury. The participants were interviewed either at the service providing centers or at their homes. Sampling was started with a purposive sampling technique regarding maximum variation principle, and the theoretical sampling method was then used based on the obtained concepts and categories. Data were collected through semi-structured in-depth interviews, field notes, and reviewing pieces of evidence. Data were analyzed using the Corbin and Strauss (2014) grounded theory approach. Data collection continued until saturation was achieved in all dimensions and properties of concepts and categories. Following the extraction of codes, the subcategories, main categories, and concepts were established. Ultimately, based on the extracted concepts and the structure components, the relationships between them and the explained self- reorganization process, the related theory was introduced. Results: Data analysis of this study led to the extraction of five main concepts / categories that explain how informal self-caregivers of people with traumatic spinal cord injury reorganize themselves. The main concepts / categories extracted included three main subgroups. A) The main contextual categories include "self-being", "self-paradigms", "self-stances in self-paradigms", which indicate the context in which informal caregivers reorganized themselves. B) Process categories, which include "self-organization trends" that incorporate the process into study and include participants 'actions / reactions and feelings in response to the context in which informal caregivers' self-reorganization occurred. And C) The consequence category that includes "cumulative self-development" as consequence of the self-reorganization process of informal caregivers of individuals with traumatic spinal cord injury. Finally, with the integration of the categories the substantive theory of "cumulative self-development " was extracted as a hidden theory in the data. Conclusion: The process of self-organization is a continuous, unique, unavoidable phenomenon that is as unpredictable as life itself. The unpredictable nature of events in people's lives puts them in different situations in which they experience loss and gain of self-possessions. Selfhood evolves itself in an individual's lifetime by adjusting to every life experience, memorizing the experiences, and collecting achievements. It may transform itself throughout life with the aim of lasting and optimal adaptation.Keywords: Traumatic spinal cord injury, self -reorganization, informal caregivers, grounded theory.
Text of Note
مقدمه: وقوع آسیب نخاعی ضربهای یک رویداد آسیبزا به شمار میرود که یک بحران اصلی در زندگی فرد آسیبدیده و خانواده او به خصوص فرد مراقب غیر رسمی به شمار میرود. استرس شدید ایجاد شده به دنبال از دست دادنهای ادراک شده، اغلب از طریق بهم ریختن ایدهها و باورهای فرد در مورد خودش و دیگران منجر به ایجاد آشفتگی روانی در فرد و افراد مهم زندگی وی میشود و فرد را برای سازگاری خود از طریق ساماندهی مجدد خویشتن برمیانگیزد. هدف از پژوهش حاضر تبیین فرایند سازماندهی مجدد خویشتن در مراقبان غیر رسمی افراد با آسیب نخاعی ضربهای میباشد. روشها: مطالعه زمینهای حاضر، در سالهای 1396-1401 در سازمانهای دولتی و غیردولتی خدمترسانی به افراد با آسیب نخاعی ضربهای در شهرهای تهران و اهواز انجام شده است. مشارکت کنندگان عبارت بودند از 27 نفر که در مجموع در 48 مصاحبه فردی نیمه ساختار یافته شرکت کردند. شرکت کنندگان در این مصاحبهها شامل 22 مراقب غیر رسمی و 5 فرد با آسیب نخاعی ضربهای بودند. مصاحبهها در محل مراکز خدمترسانی یا منزل شخصی شرکت کنندگان صورت گرفته است. نمونهگیری با روش نمونهگیری هدفمند و با رعایت اصل حداکثر تنوع، آغاز شد و در ادامه با شکلگیری مفاهیم و طبقات به سمت نمونهگیری نظری سوق داده شد. در جمعآوری دادهها از مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته، یادداشت در عرصه و بررسی برخی مستندات بهره گرفته شده است. دادههای خام با روش گراندد تئوری، رویکرد استراوس کوربین 2014 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. جمعآوری دادهها تا اشباع ابعاد و ویژگیهای مفاهیم و طبقات ادامه یافت. پس از استخراج کدها، زیر طبقات، مفاهیم و طبقات اصلی این پژوهش استخراج شدند. به این ترتیب با استخراج مفاهیم و ساختار، تعیین ارتباط بین مفاهیم و اجزای ساختار و کشف فرایند سازماندهی مجدد خویشتن، تئوری بنیادی مرتبط با آنها ارائه گردید. یافتهها: تحلیل دادههای این پژوهش منجر به استخراج پنج مفهوم/ طبقه اصلی گردید که تبیین کننده چگونگی سازماندهی مجدد خویشتن مراقبان غیر رسمی افراد با آسیب نخاعی ضربهای میباشند. مفاهیم/ طبقات اصلی استخراج شده شامل سه زیر گروه اصلی بود. الف) طبقات اصلی ناظر بر زمینه شامل "بودنِ خویشتن"، "پارادایمهای خویشتن"، "مواضع خویشتن در پارادایمهای خویشتن" هستند که بر زمینهای که سازماندهی مجدد خویشتن مراقبان غیر رسمی در آن رخ میداد، دلالت میکنند. ب) طبقه ناظر بر فرایند که مشتمل بر "روندهای سازماندهی خویشتن" است که فرایند را وارد مطالعه کرده و دربرگیرنده عمل/ عکسالعملها و احساسات مشارکت کنندگان در پاسخ به زمینهای که سازماندهی مجدد خویشتن مراقبان غیر رسمی در آن رخ میداد، بود و ج) طبقه دربرگیرنده پیامد شامل "تحول تجمعی خویشتن" که بهعنوان پیامد روندهای سازماندهی مجدد خویشتن مراقبان غیر رسمی افراد با آسیب نخاعی ضربهای استخراج شده است. ساماندهی یادآورها، رسم نمودارها، و خط داستان منجر به نمایان شدن طبقه مرکزی "تحول تجمعی خویشتن" گردید. در نهایت با انسجام طبقات به دست آمده نظریه بنیادی "تحول تجمعیِ خویشتن" بهعنوان نظریه بنیادی مکنون در دادهها استخراج شد. نتیجهگیری: فرایند سازماندهی خویشتن امری مستمر، منحصر به فرد، اجتناب ناپذیر است که نظیر خودِ زندگی غیر قابل پیشبینی قطعی است. ماهیت غیر قابل پیشبینی رخدادهای زندگی افراد، آنها را در موقعیتهای مختلفی قرار میدهد که در آن به دست آوردن و از دست دادن داشتههای خویشتن را تجربه میکنند. خویشتن با سازگار کردن خود با هر تجربه، نهادینه کردن دستاوردهای حاصل از آن تجربه و تجمع دستاوردهای حاصل از تجارب مختلف زندگی، خود را با هدف ماندگاری و انطباق بهینه در طول عمر افراد متحول مینماید. کلمات كليدي: آسیب نخاعی ضربهای، سازماندهی مجدد خویشتن، مراقبان غیر رسمی، گراندد تئوری