عنوان

بررسی تاثیر اضافه شدن تمرین های تقویتی عضلات ابداکتور و اکستانسور ران به برنامه رایج فیزیوتراپی بردرد و ناتوانی بیماران مبتلا به کمر درد مزمن غیر اختصاصی: کارآزمایی بالینی

Number

۳۵۰۱پ

.Language of Text, Soundtrack etc

فارسی

Title Proper

بررسی تاثیر اضافه شدن تمرین های تقویتی عضلات ابداکتور و اکستانسور ران به برنامه رایج فیزیوتراپی بردرد و ناتوانی بیماران مبتلا به کمر درد مزمن غیر اختصاصی: کارآزمایی بالینی

General Material Designation

[پایان نامه]

Parallel Title Proper

The effect of adding strengthening exercises of abductor and extensor muscles to the conventional physiotherapy program on pain and disability of patients with non-specific chronic back pain: An RCT

Name of Publisher, Distributor, etc.

علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Walfare and Rehabilitation

Date of Publication, Distribution, etc.

۱۴۰۱

Specific Material Designation and Extent of Item

۱۰۲ص.

Text of Note

پیوست

Dissertation or thesis details and type of degree

19

Discipline of degree

11

Date of degree

۱۴۰۱/۰۲/۲۸

Text of Note

مقدمه و هدف: تمرین درمانی بعنوان یکی از موثر ترین درمان ها برای کمر درد مزمن غیر اختصاصی مطرح می باشد اما برای اینکه یک برنامه تمرین درمانی جامع ارائه شود هنوز تحقیقات و مطالعات ادامه دارد. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر اضافه شدن ورزش های تقویتی عضلات ابداکتور و اکستانسور ران به برنامه فیزیوتراپی رایج بر درد و ناتوانی بیماران مبتلا به کمر درد مزمن غیر اختصاصی بود.روش ها: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی، در سال 1400-1399در کلینیک خصوصی تهران، 40بیمار کمردرد مزمن غیراختصاصی وارد مطالعه شدند. آن ها به صورت تصادفی در دو گروه الف) فیزیوتراپی رایج (20 نفر) و ب) فیزیوتراپی رایج باضافه تمرینات تقویتی عضلات ابداکتور و اکستانسور ران (20 نفر) قرار گرفتند. میانگین سنی شرکت کنندگان 32/40 سال با انحراف معیار 79/7 بود. برنامه فیزیوتراپی رایج، شامل بیست دقیقه تنس ( دو جلسه اول تنس فرکانس بالا، جلسه سوم تا پنجم تنس برست و پنج جلسه آخر تنس فرکانس پایین )، 3دقیقه اولتراسوند پیوسته یک مگاهرتز، باضافه ورزش های رایج تجویزی برای کمردرد به صورت یک روز در میان و به مدت ده جلسه که برای بیماران مبتلا به کمردرد در گروه کنترل انجام شد. بیماران گروه مداخله علاوه بر فیزیوتراپی رایج، تمرینات تقویتی عضلات ابداکتور و اکستانسور ران را نیز دریافت کردند. از نرم افزار SPSS22 و از آزمون اندازه های مکرر برای ارزیابی تغییرات احتمالی شاخص ها در طول دوره درمان و پیگیری استفاده شد. پزوهش حاضر توسط کمیته اخلاق دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی تایید شد و تمام کدهای اخلاقی مورد تایید این کمیته رعایت شدند .یافته ها: نتایج این مطالعه، نمی توانند فرضیه محقق در مورد تفاوت تاثیر دو روش فیزیوتراپی رایج کمردرد (گروه کنترل)و فیزیوتراپی رایج باضافه ورزش های تقویتی عضلات ابداکتور و اکستانسور ران به برنامه فیزیوتراپی رایج (گروه مداخله) بر شدت درد و ناتوانی را تایید کنند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر، تاکید بر اضافه کردن تمرینات تقویتی عضلات ابداکتور و اکستانسور ران در کنار فیزیوتراپی رایج کمردرد به منظور دستیابی به بهبود بیشتر درد و ناتوانی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی، را تایید نکرد. بر اساس نتایج حاصله، بین متغیر های قدرت عضلات اکستانسور و ابداکتور ران با درد و ناتوانی، در مرحله پس از درمان، رابطه معنی دار و معکوس وجود داشت اما بین متغیر های قدرت عضلات اکستانسور و ابداکتور ران با میزان ناتوانی در مرحله پس از درمان، رابطه ای معنی دار ی یافت نشد. کلمات کلیدی: کمردرد مزمن غیراختصاصی، تمرین درمانی تقویتی، فیزیوتراپی رایج، عضلات ابداکتور و اکستانسور، عملکرد

Text of Note

Introduction & Objective: Exercise therapy is considered as one of the most effective treatments for chronic non-specific back pain, but research and studies are still ongoing to provide a comprehensive exercise therapy program. The aim of this study was to investigate the effect of adding strengthening exercises of the abductor and extensor muscles of the thigh to the current physiotherapy program on the pain and disability of patients with non-specific chronic back pain.Methods: In a clinical trial study, in 2021 in a private clinic in Tehran, 40 patients with chronic nonspecific low back pain were included in the study. They were randomly divided into two groups: a) conventional physiotherapy (n = 20) and b) conventional physiotherapy in addition to strengthening exercises of the abductor and extensor muscles of the thigh. The mean age of participants was 40.32 years, with a standard deviation of 7.79. Conventional physiotherapy programs include 20 minutes of tense (the first two sessions of high-frequency tense, the third to fifth sessions of tense burst, and the last five sessions of low-frequency tense), 3 minutes of continuous 1MHz ultrasound, plus regular exercise prescribed for low back pain on a daily routin. And for ten sessions performed for patients with low back pain in the control group. In addition to conventional physiotherapy, the patients in the intervention group performed strengthening exercises for the abductor and extensor muscles of the thigh for ten sessions on a daily routin. It was done from SPSS22 software. Repeated measurement tests were used to assess possible changes in indices during treatment and follow-up. The present study was approved by the ethics committee of the University of Rehabilitation Sciences and Social welfare, and all ethical codes approved by this committee were observed.Results: The results of this study cannot support the researcher's hypothesis about the difference between the two methods of conventional low back pain physiotherapy (control group) and conventional physiotherapy in addition to strengthening exercises of the abductor and extensor thigh muscles to the conventional physiotherapy program (intervention group) on pain intensity and disability. Conclusion: There was no statistically significant difference between the intervention and control groups in terms of the effect on pain and disability in the three times stages before and after treatment and after two weeks of follow-up. But clinically, pain relief was better in the intervention group. Muscle strength was improved in both groups, although only in the intervention group, strengthening exercises were performed for the extensor and abductor thigh muscles. Based on the results, there was a significant and inverse relationship between the variables of extensor and abductor thigh muscle strength with pain and disability in the post-treatment phase, but between the extensor and abductor thigh muscle strength variables with the degree of disability in the post-treatment phase, no significant relationship was foundKeywords: Nonspecific chronic low back pain, Strengthening exercise therapy, Conventional physiotherapy, Abductor and extensor muscles, Function

کمردرد مزمن غیراختصاصی،

Subject Term

chronic low back pain

بکرای، زهرا

Bokray, Zahra

مصلی نژاد، زهرا

آزادی، فرهاد

Country

ایران

Agency

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی

Date of Transaction

20221130

D

TF

279226

a

Y