بررسی کارایی وابسته به زمان نشانگر زیستی طولی با مدل توام طولی و بقا در داده های بیماران کمایی ناشی از ضربه به سر
General Material Designation
[پایان نامه]
Parallel Title Proper
Evaluation of time-dependent efficacy of longitudinal biomarker by joint modeling longitudinal and survival in headache coma patients data
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Welfare and Rehabilitation
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۰
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۲۴ص.
INTERNAL BIBLIOGRAPHIES/INDEXES NOTE
Text of Note
پیوست
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
19
Discipline of degree
01
Date of degree
۱۴۰۰/۰۹/۱۵
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: روش¬هایی که بصورت همزمان مارکرهای طولی و زمان سانسور شدن حادثه را مدل¬بندی می¬کنند در دهه گذشته به سرعت توسعه یافته¬¬اند اما تحقیقات معدودی در رابطه با استفاده از این مدل¬ها در چارچوب آنالیز منحنی راک با هدف بررسی کارایی مارکر طولی صورت گرفته¬است. هدف از این تحقیق تعیین کارایی وابسته به زمان مارکرهای زیستی با استفاده از مدل توام طولی و بقا در داده¬های بیماران کمایی ناشی از ضربه به سر می¬باشد.موادها و روش¬ها: در این مطالعه طولی گذشته¬نگر، اطلاعات 132 بیمار کمایی ناشی از ضربه به سر مراجعه کننده به بیمارستان شهدای تجریش از سال 1397 تا 1399، از پرونده بیماران در چک لیست¬های تهیه شده توسط محقق ثبت شد. مدل توام طولی و بقای پویا برای نشانگرهای وابسته به زمان شاخص کمای گلاسگو و زمان ترومبوپلاستین جزیی جهت برآورد پارامترهای مدل در طول بازه¬های زمانی مطالعه برازش داده شد و کارایی این دو نشانگر از طریق منحنی راک وابسته به زمان بررسی شد. تحلیل داده¬ها در نرم¬افزار R نسخه 4.0.2 انجام شد.یافته¬ها: با توجه به معیارهای منحنی راک وابسته به زمان، بالاترین مقدار سطح زیر نمودار (AUC) برای دو مارکر زیستی طولی بررسی شده مربوط به بازه 24 ساعت اول بعد از پذیرش بدست آمد. مقدار سطح زیر نمودار و حساسیت و ویژگی برای مارکر طولی شاخص کمای گلاسگو در 24 ساعت اول به ترتیب برابر با 92/0، 96/0، 85/0 بودند و برای مارکر طولی زمان ترومبوپلاستین جزیی برابر با 93/0، 92/0، 85/0 بود. نتیجه¬گیری: در این مطالعه از آنالیز منحنی راک وابسته به زمان در چارچوب مدل توام طولی و بقا استفاده شد و بهترین دوره زمان جهت توجه و تمرکز به دو مارکرزیستی طولی یعنی شاخص نمره کمای گلاسگو و زمان ترومبوپلاستین جزیی در پیش آگهی وضعیت بیماران کمایی ناشی از ضربه به سر و تمایز و تشخیص افراد فوت شده و از کما خارج شده در 72 ساعت اول و به خصوص در24 ساعت اول بعد از پذیرش تعیین شده است. کلیدواژه¬ها: مدل توام طولی و بقا، کارایی وابسته به زمان، منحنی راک وابسته زمان، شاخص کمای گلاسگو
Text of Note
Background and objective: Methodologies that simultaneously model longitudinal markers and censored event-time outcome processes have rapidly been developed in the past decade, little research has been done on the use of these models in the context of ROC curve analysis. The performance of the longitudinal biomarker has been investigated. This study aimed to determine the time-dependent efficacy of a longitudinal biomarker by utilizing joint modeling of longitudinal and survival data for severe traumatic brain injury patients.Materials and Methods: In this longitudinal study, medical records of 132 patients with severe TBI who were admitted or hospitalized to Shohaye Tajrish hospital between 2018 and 2020 were examined retrospectively. The dynamic joint models for repeated measures of GCS and PTT were fitted to estimate the model parameters during study intervals, and the performance of these two biomarkers were evaluated through the time-dependent roc curve analysis. Data analysis was performed using R software version 4.0.2.Results: According to the time-dependent ROC summaries, the highest level of the area under the ROC curve for each biomarker was estimated at the first 24 hours following admission. The corresponding estimate of AUC, sensitivity and specificity for GCS were 0.92, 0.96, and 0.85 respectively and for PTT were 0.93, 0.92, and 0.85.Conclusion: In this study, time-dependent ROC analysis was used within a joint modeling framework and, the time period at which the GCS and PTT were identified with the best discriminatory potential for distinguishing TBI survivor from non-survivor, was over the first 72 hours since admission and specifically at the 24 hours following admission.Keywords: Joint modeling of longitudinal and survival data, time-dependent accuracy, time-dependent roc analysis, Glasgow coma scale