عنوان

تأثیر اضافه كردن ميرتازاپين به كوئتياپين بر كاهش پرخاشگرى بيماران مبتلا به دمانس آلزايمر

Number

۳۳۴۸پ

.Language of Text, Soundtrack etc

فارسی

Title Proper

تأثیر اضافه كردن ميرتازاپين به كوئتياپين بر كاهش پرخاشگرى بيماران مبتلا به دمانس آلزايمر

General Material Designation

[پایان نامه]

Parallel Title Proper

The effect of adding mirtazapine to quetiapine on reducing aggression in patients with Alzheimer's dementia

Name of Publisher, Distributor, etc.

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Welfare and Rehabilitation

Date of Publication, Distribution, etc.

۱۴۰۰

Specific Material Designation and Extent of Item

۸۰ص.

Text of Note

پیوست

Dissertation or thesis details and type of degree

20

Discipline of degree

07

Date of degree

۱۴۰۰/۰۶/۲۱

Text of Note

مقدمه و هدف : بیماری دمانس آلزایمر یکی از ناتوان کننده ترین بیماری های دوران سالمندی است که با افت قوای شناختی و علایم رفتاری همراه است . از جمله شایع ترین علایم رفتاری همراه با آن بیقراری و پرخاشگری است که سبب بار زیاد جسمی و روانی بر مراقبین و هزینه بالایی بر سیستم درمان می شود بنابراین بر آن شدیم تا مطالعه ای تحت عنوان (تأثیر اضافه كردن ميرتازاپين به كوئتياپين بر كاهش پرخاشگرى بيماران مبتلا به دمانس آلزايمر) انجام دهیم. مواد و روش ها : 52 بیمار سالمند( 26 بیمار در گروه مورد و26 بیمار در گروه شاهد )از مراجعین سرپایی به انجمن آلزایمر و کلینیک نظام مافی که بر طبق معیار NIA-AA (سال 2011، National Institute on Aging and Alzheimer's Association) مبتلا به دمانس آلزایمر بودند و حداقل 2 سال از بیماری آنها گذشته و نمره بزرگتر مساوی 45 در پرسش نامه بی قراری و پرخاشگری کوهن منسفیلد (CMAI) داشته و تحت درمان با 100-150 میلی گرم کوئتیاپین بودند، وارد مطالعه شده و به شکل رندوم به دو گروه دریافت کننده میرتازاپین ( 15 میلی گرم شب ها که بعد از 2 هفته به دوز 30 میلی گرم شب ها رسید) و دریافت کننده پلاسبو با همین دوز تقسیم شدند . مطالعه به مدت 6 هفته ادامه یافت . تغییرات شناختی در هفته 0 و 6 توسط ابزار MMSE و علایم بی قراری و پرخاشگری بیماران در هفته های0، 4 و 6 توسط پرسش نامه CMAIارزیابی شدند. یافته ها : در مطالعه حاضر در مجموع 37 نفر تا پایان پژوهش باقی ماندند که 18 نفر آنها (48.6 %) مرد و 19 نفر (51.4%) زن بودند. ميانگين سني گروه كنترل 69.47 و ميانگين سني گروه آزمايش 72.16 سال بود. ميانگين مدت بيماري در گروه كنترل 4.68 و ميانگين مدت بيماري گروه آزمايش 5.05 سال بود. میزان بی قراری فیزیکی در انتهای مطالعه و در قیاس با گروه کنترل کاهش معناداری داشت (0.05< P-value). سایر متغیر ها مثل : بی قراری کلامی ، پرخاشگری کلامی ، پرخاشگری فیزیکی ، توتال و همین طور علایم شناختی تغییر معناداری نداشتند. نتیجه گیری : با توجه به مطالعه حاضر به نظر می رسد اضافه کردن داروی میرتازاپین به رژیم دارویی آنتی سایکوتیک سبب بهبود در علایم رفتاری بیمار در حوزه بی قراری فیزیکی می شود . اما بر سایر حوزه های علایم رفتاری و همین طور علایم شناختی بی تاثیر می باشد. کلمات کلیدی : میرتازاپین ، کوییتیاپین ، بی قراری ، پرخاشگری ، سالمندان

Text of Note

Materials and Methods: 37 elderly patient) 18 pationts in case group and 19 in control one ) who were diagnosed with Alzheimer's dementia according to the NIA-AA (2011, National Institute on Aging and Alzheimer's Association) criteria if at least 2 years have passed since their illness and a higher score equal to 45 in question Cohen Mansfield letter of agitation and aggression (CMAI) and were treated with 150-100 mg of quitiapine were included in the study and randomly divided into two groups receiving mirtazapine (15 mg at night after 2 weeks at a dose of 30 mg at night) and placebo were divided at the same dose. The study lasted for 6 weeks. Cognitive changes in weeks 0 and 6 were assessed by MMSE instrument and symptoms of agitation and aggression in patients in weeks 0, 4 and 6 were assessed by CMAI questionnaire.Results: In the present study, out of 37 participants, 18 (48.6%) were male and 19 (51.4%) were female. The mean age of the control group was 69.47 and the mean age of the experimental group was 72.16 years. The mean duration of the disease in the control group was 4.68 and the mean duration of the disease in the experimental group was 5.5 years. There was a significant decrease in physical agitation at the end of the study compared to the control group (P-value <0.05). Other variables such as: verbal agitation, verbal aggression, physical aggression, total as well as cognitive symptoms did not change significantly.Conclusion: According to the present study, it seems that mirtazapine improves the patient's behavioral symptoms in the field of physical agitation. But it had no effect on other areas of behavioral symptoms as well as cognitive symptomsKeywords: Mirtazapine, Quitiapine, Restlessness, Aggression, Elderly

پرخاشگری

Aggression

درویش اسکندری، سحر

Darvishi, Sahar

نصیری، محمدصیاد

صدیقی، گیتا

Country

ایران

Agency

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی

Date of Transaction

20220118

D

TF

279226

a

Y