طراحی و ارزشیابی مداخله پیشگیری از مشکلات سلامت در ازدواج دختران زیر 18 سالمورد مطالعه: شهرستان مانه و سملقان
General Material Designation
[پایان نامه]
Parallel Title Proper
Designing and Evaluating of Intervention to Prevent Marital Health Problems among Girls under 18 in Maneh and Samalqan County
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of social welfare and rehabilitation
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۰
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۲۵۴ص..
INTERNAL BIBLIOGRAPHIES/INDEXES NOTE
Text of Note
پیوست
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
20
Discipline of degree
12
Date of degree
۱۴۰۰/۰۶/۲۴
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه:دختران به دلیل ازدواج زودهنگام با مشکلات متعددی مانند انواع خشونت خانگی، محرومیت دختران از تحصیل، مشکلات سلامت، کاهش مشارکت اجتماعی روبه رو می-شوند. طبق آخرین سرشماری رسمی کشور (سال 1395) استان خراسان شمالی سومین رتبه ازدواج کودکان در بین استانهای کشور و شهرستان مانه و سملقان بیشترین تعداد ازدواج دختران زیر 18 سال را در بین شهرهای این استان دارد.روش: این مطالعه با روش تحقیق ترکیبی (بخش کمی با روش کارآزمایی اجتماعی با گروه کنترل همسان شده و بخش کیفی با روش اقدام پژوهی مشارکتی اجتماع محور) انجام شد. کلیه ساکنین روستاهای مانه و سملقان جامعه آماری مطالعه را تشکیل دادند. هشت روستا که بیشترین آمار ازدواج دختران زیر 18 سال را داشتند، با روش غیرتصادفی همسان¬شده به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. دلایل و استراتژی¬های پیشگیری از ازدواج دختران با روش کیفی، و تعداد، میانگین سنی و نگرش دختران، مادران و افراد کلیدی به سن مناسب ازدواج دختران و نگرش نسبت به فعالیت¬های اجتماعی و اشتغال زنان، با روش کمی بررسی شد. یافته ها: دلایل ازدواج زودهنگام دختران در سه طبقه کلی؛ عوامل اجتماعی- فرهنگی، عوامل مربوط به والدین و خانواده و عوامل مربوط به دختران با روش تحلیل محتوا و استراتژی¬های پیشگیری از ازدواج دختران زیر 18 سال در هر روستای گروه مداخله، با روش اقدام پژوهی مشارکتی اجتماع محور توسط مشارکت کنندگان پیشنهاد، اجرا و ارزشیابی گردید. میانگین سن ازدواج دختران زیر 18 سال در گروه مداخله از 88/14 سال قبل از اجرای طرح به 18/16 سال بعد از اجرای طرح افزایش پیدا کرده و مقایسه میانگین سن ازدواج های زیر 18 سال در گروه مداخله قبل و بعد از اجرای طرح تفاوت معناداری را نشان داد (p-value=0.000) . تفاوت معنی داری بین تعداد ازدواج های صورت گرفته در روستاهای گروه مداخله و کنترل نشان داده شد (, chi2=4.588ـp-value=0.033) . همچنین بسته مداخله بومی مشارکتی بر نگرش دختران، مادران و افراد کلیدی در روستاها و جمعیت مورد مداخله درباره ازدواج دختران با سن بالاتر تأثیر مثبت داشت و موجب بهبود نگرش شد. بحث و نتیجه گیری: این پژوهش در روستاهای شهرستان مانه و سملقان و در سال¬¬های 1397تا1399 به پیشگیری از ازدواج دختران زیر 18 سال انجام شد. فرایند و مراحل طراحی بسته مداخله بومی مشارکتی به عنوان یکی از روش¬های موثر در کاهش تعداد موارد و افزایش میانگین سنی ازدواج دختران زیر 18 سال معرفی شد. اینطور به نظر می¬رسد که مداخلات کارآزمایی اجتماعی و روش اقدام پژوهی مشارکتی اجتماع محور با تغییر نگرش ذینفعان و افراد اجتماع محلی می¬تواند به عنوان روشی برای پیشگیری از ازدواج دختران زیر 18 سال پیشنهاد شود. کلید واژه: ازدواج کودک، ازدواج زود هنگام، اقدام پژوهی مشارکتی اجتماع محور، کار آزمایی اجتماعی همسان شده
Text of Note
Introduction: Due to early marriage, girls face many problems such as domestic violence, girls' deprivation of education, health problems, reduced social participation of women, etc. A review of research conducted to prevent this phenomenon showed that community-based interventions have been the most effective. This study used the method of "Community Based Participatory Action Research." To prevent the marriage of girls under 18 years of age. Method: The villages with the highest number of marriages under the age of 18 were divided into two groups of intervention and control. The number and the average age of girls that married under 18 years of age during the year before the study were examined. After the implementation of the plan and one year after the implementation of the plan, the number and the average age of marriage of girls under 18 in the two intervention and control groups and the attitude assessment questionnaire in both intervention and control groups were completed. Results: The average age of marriage of girls under 18 years in the intervention group increased 14.88 years before the implementation of the plan to 16.18 years after the implementation of the plan and comparing the average age of marriages under 18 years in the intervention group before and after the implementation of the design showed a significant difference (p-value = 0.000). There was a significant difference between the number of marriages in the villages of the intervention and control groups (chi2 = 4.588, p-value = 0.033). Also, the intervention package affected the attitudes of girls, mothers, and key persons in the intervention villages about the marriage of older girls and improved their attitudes. Discussion and Conclusion: Social trial interventions and participatory action research methods can prevent the marriage of girls under 18 years of age by changing the attitudes of stakeholders and members of the local community. Keyword: child marriage, early marriage, community-based, nonrandomized community trail,