عنوان

بررسی وضعیت پرخاشگری و ابعاد آن و ارائه ی راهکارهایی برای کاهش آن در کارشناسان توانبخشی جمعیت هلال احمر کشور در سال 1399-1398

Number

۳۱۴۰پ

.Language of Text, Soundtrack etc

فارسی

Title Proper

بررسی وضعیت پرخاشگری و ابعاد آن و ارائه ی راهکارهایی برای کاهش آن در کارشناسان توانبخشی جمعیت هلال احمر کشور در سال 1399-1398

General Material Designation

[پایان نامه]

Parallel Title Proper

Aggression

Name of Publisher, Distributor, etc.

علوم بهزیستی و توانبخشی University of Social Welfare and Rehabilitation

Date of Publication, Distribution, etc.

۱۳۹۹

Specific Material Designation and Extent of Item

۹۸ص.

Text of Note

پبوست

Dissertation or thesis details and type of degree

کارشناسی ارشد

Discipline of degree

مدیریت توانبخشیRehabilitation Management

Date of degree

۱۳۹۹/۰۸/۲۸

Text of Note

مقدمه: پرخاشگری یکی از مشکلات رفتاری بسیار جدی و نگران کننده است که دارای عوارض جسمی، روانی و اجتماعی فراوانی است و موجب نشانگانی مانند احساس درماندگی، تنهایی، ناسازگاری اجتماعی، بی توجهی به حقوق و خواسته دیگران، افسردگی و اضطراب می گردد. پژوهش حاضر نیز با هدف تعیین وضعیت پرخاشگری و ابعاد آن و ارائه ی راهکارهایی برای کاهش آن در کارشناسان توانبخشی جمعیت هلال احمر کشور در سال 1399 انجام گرفته است.روش: این پژوهش کمی و کیفی، بر روی 178 نفر از کارشناسان توانبخشی شاغل در مراکز توانبخشی جمعیت هلال احمر کل کشور(21 مرکز) ، به روش تمام شماری انجام شد. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های دموگرافیک و پرخاشگری باس وپری و همچنین بحث گروهی متمرکز شامل 15 الی 20 نفر از کارشناسان توانبخشی شاغل در یکی از مراکز بزرگ هلال احمر برای ارائه راهکارهایی برای کاهش پرخاشگری، استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده بعد از توزیع پرسشنامه پرخاشگری بین کارشناسان توانبخشی و بعد از آن جمع آوری پرسش نامه ها با حفظ محرمانه بودن اطلاعات داده ها از نرم افزار SPSS شده است و خروجی های مورد نیاز استخراج گردید و در بخش کیفی مجموع 16 نفر از کارشناسان در بحث گروهی متمرکز در یک دورهمی دوستانه درباره علل پرخاشگری اظهار نظر و هر کدام راهکارهایی برای کاهش آن ارائه دادند که پس از ضبط و ثبت مهمترین راهکارهای بیان شده توسط کارشناسان، تعدادی از راهکارهای مهم در این پژوهش ثبت گردیده است.نتایج: کارشناسان توانبخشی شرکت کننده در پژوهش دارای میانگین 36 سال سن و 11 سال سابقه ی کار داشته اند. نتایج پژوهش نشان داد میانگین نمرات پرخاشگری کل (میانگین 40/2 و انحراف معیار 0/55) و ابعاد آن نزدیک به هم بوده و در بین ابعاد آن بیشترین میانگین (49/2) مربوط به پرخاشگری کلامی و همچنین بیشترین نمره ی کسب شده در زیر مقیاس ها مربوط به خشم (71/4) می باشد. همچنین میانگین همه ی ابعاد پرخاشگری در مردان بیشتر از زنان بوده و تنها میانگین نمره پرخاشگیری فیزیکی یا بدنی (35/2) در بین مردان تفاوت زیادی نسبت به زنان (20/2) داشته و از نظر اماری نیز اختلاف معنا دار بوده است (05/0p-value<). لیکن در سایر زیر مقیاس های پرخاشگری تفاوت معنی داری وجود نداشت. همچنین نتایج نشان داد پرخاشگری کل و ابعاد آن در گروه های مختلف تحصیلی تفاوت معنی داری نداشته است. در رابطه پرخاشگری کل و وضعیت استخدامی کمترین میانگین پرخاشگری مربوط به وضعیت استخدامی قراردادی (23/2) و بیشترین میانگین مربوط به وضعیت استخدامی پیمانی (53/2) بوده است که میزان بالای پرخاشگری در وضعیت استخدامی پیمانی را نشان می دهد. پرخاشگری و سه مولفه ی بدنی، کلامی و خشم در سطح وضعیت استخدامی تفاوت معنی داری نداشته است و تنها میانگین خصومت در وضعیت استخدامی پیمانی (74/2) بیشتر از سایر کارشناسان توانبخشی بوده است. همچنین نتایج نشان داد میانگین پرخاشگری کل و ابعاد آن در گفتار درمانگران (21/2) کمترین بوده و در گروه ارتوپدی فنی میزان (43/2) بیشترین بوده است. در بین زیر مقیاس های پرخاشگری بیشترین میانگین متعلق به خصومت در فیزیوتراپیست ها (60/2) بوده است که نشان دهنده میزان بالای خصومت در فیزیوتراپیست ها بوده و کمترین میانگین مربوط به پرخاشگری بدنی گفتاردرمانگران (06/2) بوده است. همچنین نتایج نشان داد بین متغییر های پرخاشگری و سن و سابقه کار ارتباط معنی داری وجود ندارد. براساس نتایج بدست آمده از گروه کانونی، در مجموع 28 راهکار مهم ارائه شده توسط کارشناسان توانبخشی یازده مورد مهمترین راهکارهای کاهش پرخاشگری ثبت شد.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد پرخاشگری در بین کارشناسان توانبخشی بالاتر از سطح متوسط بوده و نیاز به توجه دارد. در تبیین این یافته ها می توان گفت اگر مدیریت مراکز توانبخشی، به مسئله پرخاشگری به عنوان یک معضل که هم به کارشناسان توانبخشی و هم به سازمان هلال احمر آسیب می زند توجه جدی کرده و با آموزش مدیریت پرخاشگری در بدو ورود و حین خدمت، توانایی افراد در مواجهه با این معضل را بالا برده تا محیطی عاری از تنش برای کارشناسان شاغل در مراکز فراهم شود. همچنین با توجه به داده های آماری نوع استخدام کارشناسان در میزان پرخاشگری موثر بوده، در نتیجه مدیران ارشد جمعیت هلال احمر باید تدابیری رو اتخاذ نمایند تا افراد به امنیت شغلی مناسبی برسند که این موضوع تاثیر به سزایی در کاهش تنش و پرخاشگری در بین کارشناسان خواهد شد، همینطور با توجه به توصیه های بخش کیفی مدیران باید به نیازهای و انتظارات کارشناسان توانبخشی توجه بیشتری کنند. این توجه باعث بالا رفتن اعتماد به نفس کارشناسان می شود و در نتیجه کارشناسان و مدیریت مراکز محیطی عاری از پرخاشگری را تجربه خواهند کرد. کلید واژه: پرخاشگری، کارشناس توانبخشی، جمعیت هلال احمر،

Text of Note

Aggression is a very serious and worrying behavioral problem that has many physical, psychological and social effects and causes symptoms such as feelings of helplessness, loneliness, social incompatibility, disregard for the rights and wishes of others, depression and anxiety. The aim of this study was to determine the status of aggression and its dimensions and to provide solutions to reduce it in rehabilitation experts of the Red Crescent population in 2020.Method: This descriptive-analytical study was performed by quantitative and qualitative methods on 178 rehabilitation experts working in the rehabilitation centers of the Red Crescent Society of the whole country by counting method. In order to collect data, Bass and Perry demographic and aggression questionnaires were used as well as a focus group discussion consisting of 15 to 20 rehabilitation experts working in Red Crescent centers to provide solutions to reduce aggression. To analyze the data after distributing the aggression questionnaire among rehabilitation experts and then collecting the questionnaires while maintaining the confidentiality of the data, the data were extracted from SPSS software and the required outputs were extracted. Experts commented on the causes of aggression in a group discussion focused on a friendly period, and each offered solutions to reduce it. After recording the most important strategies expressed by experts, a number of important strategies have been recorded in this study.Results: The subjects in the study had an average age of 36 years and 11 years of work experience. The results showed that the mean scores of total aggression (mean 2.40 and standard deviation of 55.5) and its dimensions were close to each other and among its dimensions, the highest mean (2.49) was related to verbal aggression and also the highest score was obtained. The following scales are related to anger (4.71), which indicates the high level of this component in Red Crescent rehabilitation experts. Also, the average of all dimensions of aggression in men was higher than women and only the average score of physical aggression (2.35) among men was very different from women (2.20) and was statistically significant ( 0p-value 0<05). But there was no significant difference in other aggression subscales. The results also showed that total aggression and its dimensions did not differ significantly in different educational groups. In relation to total aggression and employment status, the lowest mean of aggression was related to contract employment status (2.23) and the highest average was related to contract employment status (2.53). Aggression and the three components of physical, verbal and anger were not significantly different in the level of employment status and only the average hostility in contract employment status (2.74) was higher than other rehabilitation experts. The results also showed that the mean of total aggression and its dimensions in the speech therapists (2.21) was the lowest and in the technical orthopedic group was the highest (2.43). Among the aggression subscales, the highest mean belonged to the hostility of physiotherapists (2.60), which indicates the high level of hostility in physiotherapists, and the lowest mean belonged to the physical aggression of speech therapists (2.06). The results also showed that there is no significant relationship between aggression variables and age and work experience. Based on the results obtained from the focus group, a total of 28 important topics presented by rehabilitation experts, eleven cases were recorded as strategies to reduce aggression.Conclusion:The findings showed that aggression among rehabilitation experts is above average and needs attention. In explaining these findings, it can be said that if the management of rehabilitation centers pays serious attention to the issue of aggression as a problem that harms both rehabilitation experts and the Red Crescent, and by training aggression management at the beginning and during service, the ability In the face of this problem, people are raised to provide a stress-free environment for the experts working in the centers. Also, according to the statistical data, the type of employment of experts is effective in the rate of aggression, so senior managers of the Red Crescent Society should take measures to achieve adequate job security, which will have a significant impact on reducing stress and aggression among experts. Also, according to the recommendations of the quality department, managers should pay more attention to the needs and expectations of rehabilitation experts. This attention will increase the confidence of experts and as a result, experts and management of environmental centers will experience no aggression.Keywords: Aggression, Rehabilitation Experts, Red Crescent

پرخاشگری

Aggression

ابراهیمی، ضرغام

Ebrahim, Zargham

حسینی، محمدعلی

خانجانی محمد سعید

Country

ایران

Agency

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی

D

TF

279226

a

Y