بررسی تاثیر ارتباط درمانی مبتنی بر نظریه پپلاو بر میزان اضطراب و تاب آوری بیماران بستری در بخش کرونا بیمارستان خاتم الانبیا تهران در سال 1401
General Material Designation
[پایان نامه]
Parallel Title Proper
The effect of Therapeutic Communication based Peplau’s theory on anxiety and Resilience of patients admitted to the corona ward of Khatam Al-Anbia Hospital in Tehranin 2022
First Statement of Responsibility
سپیده مرادی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Walfare and Rehabilitation
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۴۴ص.
INTERNAL BIBLIOGRAPHIES/INDEXES NOTE
Text of Note
پیوست
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
19
Discipline of degree
5
Date of degree
۱۴۰۱/۱۱/۱۸
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
Background: Corona has affected many aspects of the lives of people suffering from this disease and has caused widespread psychological problems such as panic disorder, anxiety and depression in addition to physical problems. In order to reduce the stress caused by the spread of the Covid-19 disease, a beneficial and effective psychological variable such as resilience can play an adaptive role. Also, the therapeutic relationship is a meaningful and purposeful relationship which is between the nurse and the patient in order to solve the patient's problems and create adaptive reactions in him. The main goal of this research was to determine the effect of communication therapy based on Peplau's theory on the level of anxiety and resilience of patients admitted to the corona sector of Khatam Al Anbia Hospital in Tehran in 2022.Methods: This is a semi-experimental study with a pre-test-post-test design with a control group. 60 patients with corona were randomly assigned to two intervention groups (30 people) and control (30 people). The stages of therapeutic communication based on Peplau's theory (acquaintance, identification, utilization of care planning and evaluation and conclusion) were carried out with prior coordination and according to the treatment plan of corona patients. Information was collected using demographic information questionnaire, corona anxiety and resilience questionnaires. Data were analyzed through parametric and non-parametric statistical tests using SPSS version 22 software.Findings: The average index of corona anxiety in the intervention group decreased from 1.95±0.21 to 1.6±0.11 after the intervention. Also, the average resilience index in the intervention group increased from 1.93±0.46 to 2.33±0.28 after the intervention wich the results of the paired t-test showed that in the intervention group, compared to the control group, the corona anxiety, and resilience in the post-intervention stage had a statistically significant decrease, and the difference before and after the intervention group was more than the control group. Based on the results of the analysis of covariance, the difference between the two intervention and control groups in the post-intervention phase was statistically significant.Conclusion: The therapeutic communication model based on Peplau's theory was effective in reducing the anxiety and increasing the resilience of patients with Corona. It is recommended to carry out educational interventions for patients with chronic diseases and caregivers to use communication therapy method.Key words: therapeutic communication, Peplav's theory, corona anxiety, resilience.
Text of Note
سابقه و هدف: کرونا بسیاری از جنبههای زندگی افراد مبتلا به این بیماری را تحت تأثیر قرار داده و باعث ایجاد مشکلات گسترده روانی مانند اختلال هراس، اضطراب و افسردگی در کنار مشکلات جسمی شده است. در راستای کاهش استرس ناشی از شیوع بیماری کووید- 19، متغیر روانشناختی سودمند و اثربخشی همچون تاب آوری، میتواند نقش سازگارانه ایفا کند. همچنین، ارتباط درماني يك ارتباط معنيدار و هدفمند است كه بين پرستار و بيمار در جهت حل مشكلات بيمار و ايجاد واكنشهاي سازگارانه در او ميباشد. هدف اصلی این پژوهش تعیین تاثیر ارتباط درمانی مبتنی بر نظریه پپلاو بر میزان اضطراب و تاب آوری بیماران بستری در بخش کرونا بیمارستان خاتم الانبیا تهران در سال 1401 بوده است.مواد و روشها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد بود . 60 نفر از بیماران مبتلا به کووید- 19 به صورت تصادفی در دو گروه مداخله (30 نفر) و شاهد (30 نفر) تخصیص یافتند. مراحل ارتباط درمانی مبتنی بر نظریه پپلاو (آشنایی، شناسایی، بهره برداری برنامه ریزی مراقبتی و ارزشیابی و اختتام) با هماهنگی قبلی و با توجه به برنامه درمانی بیماران کرونایی انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامههای اضطراب کرونا و تاب آوری جمع آوری گردید. اطلاعات از طریق آزمونهای آماری پارامتری و ناپارامتری با استفاده از نرم افزار نسخهی22 spss مورد بررسی قرار گرفتند.یافتهها: میانگین شاخص اضطراب کرونا در گروه مداخله، از 21/0±95/1، به 11/0±68/1 بعد از مداخله کاهش یافت. همچنین میانگین شاخص تاب آوری در گروه مداخله، از 46/0±93/1، به 28/0±34/2 بعد از مداخله افزایش یافت که نتایج آزمون تی زوجی نشان دهنده اختلاف آماری معناداری قبل و بعد در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد است(001/0>p). بر اساس نتایج آزمون تحليل كوواريانس، اختلاف شاخص اضطراب کرونا و تاب آوری، بين دو گروه مداخله و كنترل در مرحله بعد از مداخله از لحاظ آماری معنادار بود(001/0>p).نتیجه گیري: مدل ارتباط درمانی مبتنی بر نظریه پپلاو در کاهش اضطراب ناشی از کرونا و افزایش تاب آوری بیماران مبتلا به کووید- 19 موثر بود. انجام مداخلات آموزشی جهت استفاده بیماران مبتلا به بیماریهای مزمن و مراقبین از روش ارتباط درمانی و همچنین کاربرد نتایج روش ارتباط درمانی مبتنی بر روش پپلاو جهت استفاده بحرانها و اپیدمیهای پیشرو توصیه میشود.کلمات کلیدی: ارتباط درمانی، نظریه پپلاو، اضطراب کرونا، تاب آوری.