بررسی ژن هاي مربوط به شاخص اينترفروني (IFI44و MX1) در بيماران M.S naive و بيماران M.S دريافت كننده داروي IFNβ
First Statement of Responsibility
سروين جباري
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
پردیس دانشگاه تبریز
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۲
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۸۵ص.
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری
Discipline of degree
ژنتیک مولکولی
Date of degree
۱۴۰۲/۰۶/۲۶
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
چكيده فارسيمقدمه: بیماری ام اس(M.S) یک بیماری خود ایمنی در دستگاه عصبی مرکزی (مغز و نخاع) می باشد. در این بیماری پوشش محافظ اعصاب به نام ميلين تخریب می شود. میلین باعث می شود که پیامهای عصبی به سرعت در طول عصب منتقل شود. حال اگر این ماده تخریب شود بر روی عصب نقاطی بدون میلین بنام پلاک بوجود می آید و با گسترش این پلاکها انتقال پیام عصبی در طول عصب کند شده و یا با مشکل مواجه می شود که خود باعث بروز علائم بیماری می شود. این بیماری در سنین20 تا 40 سال شایع تر بوده و میزان ابتلا در زنان دو برابر مردان است. گر چه هنوز درمان قطعی برای بیماری ام اس پیدا نشده است اما روشهای متعددی برای افزایش سرعت بهبود¬ حملات، کاهش تعداد حملات و تعداد پلاک¬ها، آهسته کردن پیشرفت بیماری و کاستن از ناتوانیها می¬باشد. يكي از مهمترين روش ها استفاده از اينترفرون بتا و روش شاخص اينترفروني مي باشد. در اين مطالعه سطح بيان ژن هاي MX1,IFI44 در نمونه هاي بيماران ام.اس و بيماراني كه IFNβ دريافت نكرده اند، مورد بررسي قرار گرفت.مواد و روش ها: تعداد 37 مورد بيمار ام اس دريافت كننده داروي IFNβ و 5 مورد بيمار ام اس تازه تشخيص داده شده و همچنين 37 نمونه افراد سالم در اين مطالعه استفاده شد. همچنين مشخصات دموگرافیک بیماران از قبیل؛ سن و نیز در صورت امکان اطلاعات بالینی آن ها انجام شد سپس جداسازای سلول های تک هسته ای خون محیطی (PBMC) از نمونه های خون دریافتی از گروه مورد مطالعه با استفاده از فایکول انجام گرفت بعد از آن جداسازی RNA تام از نمونه های PBMC با استفاده از کیت مخصوص (Trizol RiboEx) سنتز cDNA با استفاده از کیت مخصوص (Biofact) محصول کره جنوبی صورت گرفت) طراحی پرایمر اختصاصی ژنهای مربوط به مسیر شاخص اینترفرونی (IFI44 انجام شد و در نهايت MX1) ارزیابی تعداد نسخه های mRNA ژنهای مورد نظر با تکنیک Real-time PCR سایبر گرین صورت گرفت. آنالیز داده های مربوط به Real time PCR با استفاده از نرم افزار GraphPad Prism v و به روش ΔΔCt و تست آماری توسط Kruskal-Wallis انجام شديافته ها: در این مطالعه نشان داده شد که 1/81 درصد موارد بیماران زن و9/18 درصد مرد بودند که نشان دهنده حساسیت بیشتر زنان به این بیماری است. علاوه بر این نتايج نشان می دهد بیشتر موارد در سنین جوانی یا میانسالی بودند. نتايج حاصل از تست qRT PCR نشان داد كه بيان ژن هاي MX1و IFI44 در بيماراني كه تحت درمان با IFNβ بودند نسبت به بيماراني كه هيچ درماني دريافت نكرده اند و همچنين به علاوه افراد سالم افزايش معناداري داشت به علاوه بيان IFI44 بين بيماراني كه دارو دريافت نكرده اند نسبت به افراد سالم تغيير معنا داري نداشت. نتایج تجزیه و تحلیل ROC نشان داد که بيان MX1و IFI44 ، می تواند به عنوان نشانگرهای زیستی برای بيماري ام. اس باشد.نتيجه گيري: مطالعه حاضر اهمیت بیان MX1وIFI44 را در بیماری M.S نشان داد. بيان ژن هاي MX1و IFI44 در بيماراني كه تحت درمان با IFNβ بودند نسبت به بيماراني كه هيچ درماني دريافت نكرده اند و همچنين به علاوه افراد سالم افزايش معناداري داشت به علاوه بيان IFI44 بين بيماراني كه دارو دريافت نكرده اند نسبت به افراد سالم تغيير معنا داري نداشت. علاوه بر این، اين ژن ها ، ارزش تشخیصی قابل توجهی را نشان دادند.
Text of Note
AbstractIntroduction: Multiple sclerosis (MS) is a chronic inflammatory condition that affects the central nervous system. It is characterized by widespread damage and neurodegeneration throughout the entire brain, in addition to localized confluent lesions of primary demyelination in the white and gray matter. MS is diagnosed when a person has had the condition for a significant amount of time. The majority of people diagnosed with MS initially have relapsing-remitting MS (RRMS), which may sometimes evolve into secondary progressive disease (SPMS). Even though the illness's cause is still a mystery, it is now acknowledged that factors in the environment, as well as genes that determine susceptibility, have a part in the pathophysiology of the disease. The results of immunological, genetic, and histological examinations of MS patients provide evidence in favor of the hypothesis that autoimmunity plays a key part in the progression of the condition.Materials and Methods: The included samples in this study were 37 RRMS patients treated with IFN-β, 5 newly detected MS patients who received no treatment, and 37 healthy samples who were negative for any autoimmune disease. All the participants declared their consent to participate by signing a prepared form. All blood samples' peripheral blood mononuclear cells (PBMC) were isolated by Lymphocyte Separation Medium (density 1.077 g/ml, Capricorn Scientific, Germany) and made ready for RNA extraction. TRIzolTM reagent (GeneAll®, RiboEx, South Korea) was used to extract RNA from each isolated PBMC sample, after which cDNA synthesizing was carried out using ExcelRT™ Reverse Transcription Kit II (SMOBIO Technology, Taiwan) and 1000 ng total RNA. To assess the expression of candidate genes, the Primer-BLAST online tool was utilized to design specific primer pairs for IFI44, MX1, and GAPDH (Table 1). Furthermore, the qRT-PCR process proceeded regarding the 2X Real-Time PCR Master Mix (For SYBR® Green I) (BioFACT™, South Korea) protocol.Results: the share of female participants in the test group was considerably greater than that of male participants (81.1% and 18.9%, respectively). In addition, the number of participants under or equal to 35 was greater than those aged more than 35 by a margin of 13.6%. The results of qRT-PCR demonstrated that after IFN-β treatment, IFI44 and MX1 expression significantly increased in IFN-β treated group compared to new MS cases and healthy individuals. However, despite the risen trend seen in healthy samples, the difference between the expression of IFI44 and MX1 between new MS cases and normal samples was not significant. The ROC analysis revealed that the expression of IFI44 and MX1 could be considered as the biomarkers of responsiveness after IFN-β treatment in MS patients. The sensitivity and specificity cut-off for IFI44 were 81.82% (95% CI= 65.61% to 91.39%) and 100% (95% CI= 56.55% to 100.0%), respectively. Besides, those for MX1 were 72.73% (95% CI= 55.78% to 84.93%) and 100% (95% CI= 51.01% to 100.0%), respectively. Regarding the involvement of IFI44 and MX1 in the IFN-I regulation pathway, the correlation between the expression of these genes was evaluated in IFN-β treated MS samples. The results showed that those genes could be significantly expressed in the same pattern and positive correlation.Conclusion: Regarding the crystal-clear capacity of MX1 to manage IFN-β responsiveness in MS patients and its correlation with IFI44 expression upon IFN-β therapy, MX1/IFI44 axis could be considered a promising marker for this drug response evaluation, as the results of ROC almost validated this declaration.
OTHER VARIANT TITLES
Variant Title
Evaluation (comparative analyzing) of the genes involved in interferon signature (IFI44 and MX1) in naïve M.S patients and M.S patients receiving β interferon