تاثیر پتانسیل پس فعالسازی ایستا و پویا بر عملکرد ورزشی و مهارتی ورزشکاران نوجوان ووشوکار
First Statement of Responsibility
میرحمید فرشبافیان حسینی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
تربیت بدنی و علوم ورزشی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۶۸ص.
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
فیزیولوژی ورزشی، گرایش فیزیولوژی ورزشی کاربردی
Date of degree
۱۴۰۱/۱۱/۱۸
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
زمینه و هدف: ووشو، هنری رزمی و سنتی است که سرشار از مهارتهای متنوعی است که به آمادگی بدنی و سطح مهارتی بالایی برای موفقیت در این هنر رزمی نیاز میباشد. از این رو هدف از مطالعه حاضر مقایسه تاثیر توانمندسازی پسفعالی (PAP) بر عملکرد جسمانی و مهارتی ورزشکاران نوجوان رشته وررشی ووشو است. روش: در یک طرح نیمه تجربی، 15 آزمودنی از میان نوجوانان فعال در رشته ورزشی ووشو (سن 32/0 ± 88/14 سال، وزن 64/3 ± 83/56 کیلوگرم، قد 23/2 ± 7/167 سانتی متر، شاخص توده بدنی 26/1 ± 22/20 (m2 / Kg ) و APHV 33/0 ± 77/14 سال) با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به فاصله زمانی یک هفته و در یک طرح متقاطع تصادفی در سه جلسه مجزا آزمون ورزشی شرکت کردند. پیش از هر جلسه آزمودنیها با روشهای مورد نظر گرم کردند، با این تفاوت که در جلسه اول گرم کردن، 5 نفر بدون PAP، 5 نفر با PAP ایزومتریک و 5 نفر نیز با افزودن PAP پویا، برنامه گرم کردن خود را اجرا نمودند و سپس طرح به شکل متقاطع برای برنامههای گرم کردن مورد نظر در تحقیق در نظر گرفته شد تا اثرات یادگیری حذف شود. در طول دورهی مداخله، تمام ورزشکاران جلسات تمرینی یکسانی را که توسط مربیان برنامه ریزی شده بود، انجام دادند. به منظور القاء PAP پویا آزمودنیها حرکات اسکوات و پرس سینه نمیکت را با شدت 3 تکرار بیشینه برای یک نوبت اجرا نمودند و سرعت حرکات به نحوی تنظیم شد که هر 3 حرکت طی 8 ثانیه کامل اجرا شود. به منظور القاء PAP ایستا حرکت اسکوات ایستا در شرایطی که مفصل زانو 90 درجه فلکشن قرار داشته باشد و حرکت پرس سینه نیمکت ایستا در شرایطی که زاویه مفصل آرنج 110 درجه فلکشن داشته باشد استفاده شد. مدت زمان انقباضات ایستا نیز 8 ثانیه برای یک نوبت و شدت آن باری معادل با 3 تکرار بیشینه (90-95 درصد یک تکرار بیشینه) بود. همچنین در شرایط کنترل حرکات بدون اعمال بار، و با وزن بدن اجرا شد. در هر جلسه آزمونهای عملکردی 5 دقیقه پس از اتمام دستورالعملهای گرم کردن اجرا شد. دستورالعملهای یکسانی با مدت 15 دقیقه، برای گرم کردن گروههای مختلف در نظر گرفته شد و آزمونهای مورد نظر شامل حرکت جن تی توئه، پرتاب توپ مدیسن بال (باری معادل 5 درصد وزن بدن)، پرش عمودی سارجنت و اجرای فرم چانگ چوان بودند و ارزیابی فرم چانگ چوان با استفاده از داوران تراز اول مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از اندازهگیری، داده های جمع آوری شده با استفاده از بسته آماری SPSS نسخه 23 و آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر تجزیه و تحلیل شد. همچنین از آزمون تعقیبی بونفرونی به منظور مقایسه زوجی مداخلههای مختلف استفاده شد. همچنین برای داده های ناپارامتریک از آزمون فریدمن و آزمون تعقیبی ویلکاکسون استفاده شد. به علاوه سطح آلفا مسای یا کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.یافته ها: یافتههای مطالعه نشان داد، PAP ایستا و پویا – هر دو- باعث بهبود عملکرد پرش عمودی، سرعت پا در حرکت جن تی توئه و امتیاز نهایی اجرای فرم چانگ چوان در مقایسه با شرایط کنترل میشود (P<0.05). همچنین PAP ایستا در مقایسه با شرایط کنترل باعث بهبود عملکرد امتیاز گروه A و B فرم چانگ چوان، سرعت پا در حرکت جن تی توئه و نیز پرتاب توپ طبی شد (P<0.05). PAP ایستا در مقایسه با PAP پویا عملکرد پرش عمودی، سرعت پا در حرکت جن تی توئه و امتیاز نهایی و امتیازات گروه A و B فرم چانگ چوان را افزایش داد (P<0.05). با این حال مقایسه PAP پویا و شرایط کنترل نشان داد، عملکرد پرتاب توپ طبی، امتیاز گروه B و A فرم چانگ چوان بین این دو شرایط تفاوت معناداری ندارد (P>0.05). نتیجهگیری: با توجه به نتایج این مطالعه بهنظر میرسد PAP ایستا و پویا راهبردهای گرم کردن موثری برای بهبود عملکرد ویژه ووشو هستند. با این حال به نظر میرسد PAP ایستا در مقایسه با PAP پویا مزایای عملکردی بیشتری داشته باشد.
Text of Note
Background and purpose: Wushu is a traditional martial art that is also popular among teenagers. The purpose of this study is to compare the effect of post-Activation Potentiation (PAP) on the physical and skill performance of adolescence wushu athletes.Method: 15 wushu players (14-16 years old) participated in three separate sessions of the functional and skill test in a random cross-over design with an interval of one week (Wash-out). Before each session, the subjects warmed up with the usual methods, with the difference that in the first session of warming up, four participants without PAP, four participants with isometric PAP and the other four participants performed their warm-up program with the addition of dynamic PAP. During the intervention period, all athletes performed the same training sessions planned by the coaches. The PAP protocol was performed using back squat and bench press movements to induce PAP in the lower body and upper body. In order to induce dynamic PAP, the subjects performed squats and chest presses with the three repetitions maximum (3RM) intensity for one set, and the speed of the movements was adjusted in such a way that all three repeatition were performed in 8 seconds. In order to induce static PAP, the static squat movement was used in the condition that the knee joint was in 90-degree flexion and the static bench press movement in the condition that the elbow joint angle was 110-degree flexion was used. The duration of static contractions was also 8 seconds for one turn and the intensity of that load was equivalent to 3RM (90-95% of a maximum repetition). Also, in control conditions, movements were performed without applying load and with body weight. In each session, functional tests were performed 5 minutes after finishing the warm-up instructions. The order of the tests included: 1- Zheng Ti Tui movement, 2- Medicine ball throw (load equal to 5% of body weight), 3- Sargent's vertical jump, 4- Performing Chang Chuan form. After the measurement, the collected data were analyzed using the SPSS version 23 and the repeated measure ANOVA. Also, Banferoni's post hoc test was used to determine the exact location of possible differences. In addition, the alpha level was considered less than 0.05.Results: Overall, the findings of the study showed that static and dynamic PAP - both - improves vertical jump performance, leg speed in Zheng Ti Tui movement and the final score of Chang Chuan form execution compared to the control condition (P<0.05). Also, compared to the control condition, static PAP improved performance of groups A and B in the Chang Chuan form, leg speed in Zheng Ti Tui movement, and medicine ball throwing (P<0.05). Compared with dynamic PAP, static PAP increased vertical jump performance, leg speed in Zheng Ti Tue movement, and the final score and scores of groups A and B of the Chang Chuan form (P<0.05). However, the comparison of dynamic PAP and control conditions showed that there is no significant difference between the two conditions in the medicine ball throwing performance, the scores of groups B and A of the Chang-chuan form (P>0.05).Conclusion: According to the results of this study, it seems that static and dynamic PAP are effective warm-up strategies to improve specific Wushu performance. However, static PAP seems to have more functional advantages compared to dynamic PAP.
OTHER VARIANT TITLES
Variant Title
The effect of static and dynamic post-activation potentiation on the sport and skill performance of wushu athletes