تأثیر کودهای زیستی فسفاته و نیتراژین بر عملکرد و اجزای عملکرد عدس دیم
First Statement of Responsibility
وحید امیدی گرگری
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
کشاورزی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۴۷ص.
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
آگروتکنولوژی گرایش فیزیولوژی گیاهان زراعی
Date of degree
۱۴۰۱/۱۰/۲۸
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
به¬دلیل مشكلات زيست¬محيطي ناشي از كاربرد كودهاي شيميايي و انرژي و هزينه¬هاي توليد و مصرف آن¬ها، مديريت حاصلخيزي خاك از طريق استفاده از كودهاي زيستي يكي از اجزاي حياتي كشاورزي پايدار مي¬باشد. بنابراین، به¬منظور بررسی اثر کودهای زیستی و شیمیایی بر رشد و عملکرد عدس (Lens culinaris Medik) دیم، آزمایشی به¬صورت فاکتوریل سه عاملی بر پایه طرح بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1399 اجرا شد. در این آزمایش عامل اول شامل کود زیستی نیتراژین (شاهد و کاربرد نیتراژین)، عامل دوم شامل کود زیستی بارور 2 (شاهد و کاربرد بارور 2) و عامل سوم شامل کودهای شیمیایی اوره و سوپرفسفات تریپل (شاهد و استفاده از 35، 70 و 100% کود شیمیایی توصیه شده) بودند. نتایج نشان داد که کاربرد کودهای زیستی نیتراژین و بارور 2 منجر به افزایش ارتفاع بوته، قطر ساقه و تعداد نیام در بوته شدند، ولی اثر استفاده توأم این دو کود زیستی در افزایش میانگین این صفات نسبت به کاربرد مجزای آن¬ها بارزتر بود. استفاده از کودهای زیستی نیتراژین و بارور 2 موجب افزایش معنی¬دار تعداد شاخه فرعی و وزن هزار دانه نسبت به شاهد شد. میانگین ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، قطر ساقه، تعداد نیام در بوته و وزن هزار دانه عدس با استفاده از 35% کودهای شیمیایی توصیه شده نسبت به شاهد به¬طور معنی¬داری افزایش یافتند، ولی با افزایش مقدار کاربرد کودهای شیمیایی به 70 و 100% توصیه شده، افت پیدا کردند. کاربرد 35% کودهای شیمیایی توصیه شده در تمامی سطوح کود زیستی نیتراژین و بارور 2 بیشترین عملکرد دانه و بیولوژیکی عدس را در مقایسه با سایر سطوح کودهای شیمیایی به خود اختصاص داد، درحالیکه افزایش استفاده از کودهای شیمیایی موجب افت عملکرد دانه و بیولوژیکی عدس شد. بنابراین، بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، به¬منظور تولید زیستتوده و عملکرد دانه بیشتر در عدس کاربرد تلفیقی کودهای زیستی + 35% کودهای شیمیایی توصیه شده مطلوب¬ترین تیمارهای تغذیه¬ای شناسایی شدند. بر این اساس، یکی از نتایج کاربردی پژوهش حاضر این است که در زراعت عدس در شرایط دیم، استفاده از کودهای زیستی نیتراژین و بارور 2 علاوه بر بهبود تولید محصول، می¬تواند موجب کاهش قابلتوجه مصرف کودهای شیمیایی شود که این مسائل از اهداف کشاورزی پایدار می¬باشد.
Text of Note
AbstractDue to the environmental problems caused by the application of chemical fertilizers, energy, production and consumption costs, soil fertility management through the application of biological fertilizers is one of the vital components of sustainable agriculture. Therefore, to investigate the effect of biological and chemical fertilizers on the growth and yield of rainfed lentil (Lens culinaris Medik), a 3-factor factorial experiment based on a randomized complete block design with three replications was carried out in year 2020. In this experiment, the first factor includes Nitragin biofertilizer (control and application of Nitragin), the second factor includes Bravar 2 biofertilizer (control and application of Barvar 2) and the third factor includes urea and triple superphosphate fertilizers (control and application of 35, 70 and 100 % of recommended chemical fertilizers). The results showed that the application of Nitragin and Barvar 2 biofertilizers led to an increase in plant height, stem diameter, and the number of grains per plant, but the effect of the combined application of these two biofertilizers in increasing the mean of these traits was more obvious than when they were used separately. The application of Nitragin and Barvar 2 biofertilizers caused a significant increase in the number of lateral branches and 1000-grain weight compared to the control. The mean plant height, the number of lateral branches, stem diameter, the number of grains per plant and the 1000-grain weight of lentil increased significantly with the application of 35% of the recommended chemical fertilizers compared to the control, but by increasing the amount of chemical fertilizers to 70 And 100% of the recommended dose, dropped. The application of 35% of the recommended chemical fertilizers in all levels of Nitragin and Barvar 2 biological fertilizer had the highest grain and biological yields of lentil compared to other levels of chemical fertilizers, while the increase in the application of chemical fertilizers caused a decrease in the grain and biological yields of lentil. Therefore, based on the results of this research, to produce more biomass and grain yield in lentil, the combined application of biological fertilizers + 35% of the recommended chemical fertilizers were identified as the most desirable nutritional treatment. Accordingly, one of the practical results of the current research is that in the cultivation of lentil in a rainfed system, the application of biological fertilizers of Nitragin and Barvar 2, in addition to improving crop production, can significantly reduce the consumption of chemical fertilizers, which is one of the objectives of sustainable agriculture.
OTHER VARIANT TITLES
Variant Title
Effect of phosphate and Nitragin biofertilizers on yield and yield components of rainfed lentil