عنوان

مبناء مسئولیت مدنی در فقه امامیه و مقایسه آن با قانون ایران و عراق

Number

پ۲۸۵۶۳

.Language of Text, Soundtrack etc

per

Title Proper

مبناء مسئولیت مدنی در فقه امامیه و مقایسه آن با قانون ایران و عراق

First Statement of Responsibility

ناصر ایمانی

Name of Publisher, Distributor, etc.

حقوق و علوم اجتماعی

Date of Publication, Distribution, etc.

۱۴۰۱

Specific Material Designation and Extent of Item

۱۰۲ص.

Accompanying Material

سی دیک

Dissertation or thesis details and type of degree

کارشناسی ارشد

Discipline of degree

حقوق خصوصی

Date of degree

۱۴۰۱/۱۱/۱۷

Text of Note

اصطلاح و یا عبارت مسئولیت مدنی در زبان حقوقی امروزه نشان دهنده مجموعه ای از قواعد و مقرراتی است که ایجاد کننده ضرر را به جبران و البته پرداخت خسارت ناشی از ضرر دیده الزام می کند. بنابر دیدگاه دیگری هر زمان که فرد ناچار به جبران خسارت ناشی از ضرر به دیگری باشد در اصطلاح می گویند در مقابل وی مسئولیت مدنی وجود دارد که مسئولیت لازمه وجود اختیار و توانایی است. بشر آزاد و رها و عاقل و نه جاهل از عاقبت امور خود آگاه و دارای مسئولیت می باشد. بنابراین مسئولیت فرد در مقابل شخص دیگر جبران خسارت ناشی از عمل خویش یک عمل کاملا ذاتی، طبیعی و موافق با قاعده اتلاف می باشد. معنا و مفهوم مسئولیت قبول یا اجبارا الزام و یا متعهد شدن شخص در مقابل دیگری است . گرچه انجام دادن امری مانند پرداخت نمودن خسارت و استرداد عين و یا منفعت و یا امتیازات یا ترک نمودن عملی بر عهده شخص دیگری واگذار شود این گونه است که گفته می شود او مسئول می باشد. در حقوق عراق نیز مطابق ماده 186 قانون مدنی اگر مال دیگری را به طور مستقیم یا به دلیل از بین ببرد یا از ارزش آن کاسته شود، ضامن است در صورتی که عامل آن بوده است. این ضرر ممکن است عمدی یا غیر عمد باشد. اگر مستقیم و مقصر در عمد یا متخلف جمع شوند، اگر هر دو دلالت دارند، وابسته به ضمانت وجبران هر دو هستند. معنی و مفهوم مسئولیت مدنی آنچنان تعهد و الزامی به انجام عمل یا اموری و یا جبران و پرداخت خسارت قابل پیش بینی و یا به عبارتی دیگر غير قابل مقابله ای می باشد که بدون وجود ایقاع و قرارداد و عقد فی مابین بين اشخاص به حکم قهری توسط قانون محصل می شود. این نوع مسئولیت یک نوع مسئولیت خود به خودی یا قهری و یا واقعی می باشد که عبارتند از حکم قانون ( یا شرع ) که به موجب ثبوت اموال شخصی بر ذمه دیگری حاصل می شود. که لزوم ثبوت آن این است که عین بر عهده دیگری در صورت پایداری و بقا مسترد شده و در صورت اتلاف مانند و یا قیمت آن پرداخت بشود و یا موجب الزام به عملی بر نفع شخص دیگری شود. به عنوان مثال پرداخت خسارتی که در حصول حدوث فعلی زیان بار توسط مرتكب صورت می پذیرد و یا مثلا عذرخواهی از شخصی که به او توهین شده باشد. هر زمان در اثر وجود اتفاقی کسی به صورت عمدی و یا در نتیجه ی بی احتیاطی و بی مبالاتی ضرری به شخص دیگری وارد نماید به امر و دستور شخص قانونگذار مسئول جبران خسارت ناشی از عمل خود شناخته می شود. حادثه ای را که اتفاق افتاده (واقعه ی حقوقی) و مسئولیت جهت پرداخت خسارت را مسئولیت مدنی می نامند. اراده و قصد مسبب خسارت دلیل درست و اصلی آن اثر نیست چراکه وقایع حقوقی آن دسته از رویدادهایی هستند که در خارج و بدون قصد و اراده اشخاص اتفاق می افتد و یا اینکه در اثر اراده و یا در اثر خطا اتفاق می افتد. ولی قانون آثار آنها را مشخص می کند.

Text of Note

The term or expression of civil responsibility in the legal language today represents a set of rules and regulations that oblige the causer of the loss to compensate and of course pay the damage caused by the loss. According to another point of view, whenever a person is forced to compensate for the damage caused to another person, it is said that there is a civil responsibility against him, which is a necessary responsibility for the existence of authority and ability. A free, free, wise and not ignorant human being is aware of the outcome of his affairs and has responsibility. Therefore, the responsibility of a person in front of another person to compensate for the damage caused by his own action is a completely inherent, natural action and in accordance with the rule of loss. The meaning and concept of responsibility is to accept or oblige a person to commit to another person. Although doing something such as paying damages and returning the property or benefits or privileges or abandoning an action is entrusted to another person, this is how it is said that he is responsible. In Iraqi law, according to Article 186 of the Civil Code, if he destroys another's property directly or by reason or reduces its value, he is a guarantor if he was the cause of it. This damage may be intentional or unintentional. If the direct and the guilty are brought together intentionally or in violation, if both are implied, they are dependent on the guarantee and obligation of both. The meaning and concept of civil liability is such an obligation and obligation to perform actions or matters or to compensate and pay foreseeable damages or in other words that cannot be countered, which without the existence of an agreement between the persons by a coercive order by The law becomes a student. This type of responsibility is a type of spontaneous or coercive or real responsibility, which includes the ruling of the law (or sharia), which results from the proof of personal property on the responsibility of another. The need to prove it is that the object is returned to the other person in case of stability and survival, and in case of loss, or its price is paid, or it causes an obligation to act for the benefit of another person. For example, paying the damage that is done by the perpetrator in the current harmful event, or for example, apologizing to the person who was insulted. Whenever, due to an accident, someone causes harm to another person intentionally or as a result of carelessness and carelessness, he is recognized as responsible for compensation for the damage caused by his act by the order and order of the legislator. The incident that happened (legal incident) and the responsibility to pay damages are called civil liability. The will and intention causing damage is not the true and main cause of that effect, because legal events are those events that happen outside and without the intention and will of individuals, or that happen as a result of will or as a result of error. But the law defines their works.

Variant Title

The principles of civil responsibility in Imami jurisprudence, Iranian and Iraqi law

Entry Element

‏ایمانی،

Part of Name Other than Entry Element

‏‏ناصر

Relator Code

تهیه کننده

Entry Element

‏ علوی،

Entry Element

‏باقری اصل،

Part of Name Other than Entry Element

‏‏محمد تقی

Part of Name Other than Entry Element

‏حیدر

Dates

استاد راهنما

Dates

استاد مشاور

Entry Element

‏ تبریز