عنوان

تاثير هشت هفته تمرين مقاومتی تمپو و سوپرست بر ترکیب بدنی، سطح مقطع و قدرت عضلانی اندام‌های فوقانی و تحتانی مردان جوان سالم فعال

Number

پ۲۴۴۰۳

.Language of Text, Soundtrack etc

per

Title Proper

تاثير هشت هفته تمرين مقاومتی تمپو و سوپرست بر ترکیب بدنی، سطح مقطع و قدرت عضلانی اندام‌های فوقانی و تحتانی مردان جوان سالم فعال

First Statement of Responsibility

سعید رضایی وحید

Name of Publisher, Distributor, etc.

پردیس دانشگاه تبریز

Date of Publication, Distribution, etc.

۱۳۹۹

Specific Material Designation and Extent of Item

۸۲ص.

Accompanying Material

سی دی

Dissertation or thesis details and type of degree

کارشناسی ارشد

Discipline of degree

فیزیولوژی ورزشی

Date of degree

۱۳۹۹/۱۱/۰۸

Text of Note

مقدمه: مطالعه عوامل موثر در افزایش کارایی و عملکرد ورزشکاران، موضوعی است که علاقه مربیان ورزشی و پژوهشگران این حیطه را به خود جلب کرده است. از اینرو، مطالعه حاضر به بررسی تاثير هشت هفته تمرين مقاومتی تمپو و سوپرست بر ترکیب بدنی، سطح مقطع عضلانی، قدرت و توان عضلانی اندام‌های فوقانی و تحتانی مردان جوان سالم پرداخت.روش‌شناسی: در مطالعه نیمه تجربی حاضر از میان مردان تمرین کرده با سابقه حداقل دو سال تمرین ورزشی (محدوده سنی: 27-22 سال) و سالم شهر تبریز بر اساس شاخص توده بدنی (BMI بین 27-22 کیلوگرم بر متر مربع) و درصد چربی (کمتر از 15 درصد) تعداد 20 نفر انتخاب و پس از همسان سازی بر اساس یک تکرار بیشینه (1-RM) در حرکت پرس پا و پرس سینه در دو گروه تمرين مقاومتی تمپو و سوپرست جایگزین شدند. 8 هفته تمرینات مقاومتی سوپرست به صورت 4-3 جلسه در هفته شامل حرکات جلو ران، پشت ران، جلو بازو، پشت بازو، پرس سینه و پشت با شدت 75، 50 و 100 درصد یک تکرار بیشینه بود. همچنین، 8 هفته تمرینات مقاومتی تمپو به صورت 4-3 جلسه در هفته شامل اجرای همان حرکات با ریتم 3110 به صورت وزنه در مدت ۳ ثانیه پایین ‌آورده شد، یک ثانیه در حالت پایین توقف شد، وزنه (هالتر) به مدت ۱ ثانیه بالا آورده شد و در نهایت استراحت نکرده و وزنه را بلافاصله مجدداً پایین آوردند. و برای چهار هفته دوم با ریتم 4012 اجرا شد. همچنین برای حرکات جلو پا، پرس سینه، پشت پا و پشت ریتم به صورت 3011 بود. 48 ساعت قبل از اولین و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی ترکیب بدنی شامل درصد چربی و توده عضلانی، سطح مقطع عضلانی (با MRI) و قدرت عضلات ناحیه سینه- کمربند شانه‌ای (پرس سینه) و عضلات چهار سر رانی (پرس پا) اندازه‌گیری شد. در نهایت داده‌های به دست آمده با استفاده ازآزمون آنوای تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی‌داری 05/0 و با استفاده از نرم افزار SPSS22 تجزیه و تحلیل شد.نتایج: به طور کلی، نتایج حاکی از آن است که در هر دو گروه سطح مقطع عضلات سینه‌ای، ران و بازو به طور معنی داری در هر دو گروه افزایش یافته است، اما تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. همچنین، در هر دو گروه تمرین مقاومتی سوپرست و تمپو قدرت عضلات سینه‌ای، ران و بازو به طور معنی داری افزایش یافت، اما تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، بین دو روش تمرینی تمپو و سوپرست تفاوت معنی‌داری بر شاخص‌های سطح مقطع عضلانی، قدرت عضلانی و ترکیب بدنی مشاهده نشد

Text of Note

Background: The study of effective factors in increasing the efficiency and performance of athletes is a topic that has attracted the interest of sports coaches and researchers in this field.Thus, the aim of this study was to investigate the effect of eight-week tempo and super-setresistance exercise training on body composition, muscular cross sectional area, lower and upper extremity muscular strength in healthy male . Methods: In the present semi-experimental study, among healthy trained men with a of at least two years of resistance exercise experience (age range: 22-27 years; BMI: between 22-27 kg /m2; body fat percent: Less than 15% ) and were selected and after matching based on a maximum repetition (1-RM) in leg press and chest press movement were replaced in two groups: Tempo and Superst resistance training. Egight weeks of supers resistance training in 3-4 sessions per week including movements of the front thigh, knee exention, triceps, hamstring, chest press and back with an intensity of 75, 50 and 100% of a 1-maximum repetition. Also, 8 weeks of tempo resistance training in 3-4 sessions per week included performing the same movements with a rhythm of 3110. The weight was lowered within three seconds, stopped at the lowest position for one second, then raised for one second, and finally lowered again immediately. The rhythm of the movements in the second four weeks was 4012. The rhythm of the front leg press, bench press and back leg was 3011. 48 hours before the first and 48 hours after the last training session, body composition including percentage of fat and muscle mass, muscle cross-section (with MRI) and strength of the muscles of the chest (bench press) and quadriceps (leg press) and biceps (curl) Was measured. The distribution normality of variables was tested by the Shapiro–Wilk test. Descriptive statistics were expressed as Mean±SD. Differences between groups were determined by ANOVA 2*2 and t-test. All statistical analyses were performed using the SPSS-18 software. The significance level was set at <0.05.Results: The results showed that in cross-sectional area of the pectoralis, thigh and arm muscles increased significantly in both groups, but no significant difference was observed between the two groups. Also, strength of chest, thigh and arm muscles significantly increased in both groups, but no significant difference was observed between the two groups.Conclusion: Based on the results of the present study, there was no significant difference between Tempo and Superst training methods in term muscle cross-sectional indicators, muscle strength and body composition.

Variant Title

A thesis submitted to the graduate studies office in partial fulfillment of the requirements for the degree of MSc in Exercise physiology

Entry Element

‏ رضایی وحید،

Part of Name Other than Entry Element

‏ سعید

Relator Code

تهيه کننده

Entry Element

‏ خانی،

Entry Element

دباغ نیکو خصلت،

Part of Name Other than Entry Element

‏ مصطفی

Part of Name Other than Entry Element

سعید

Dates

استاد راهنما

Dates

استاد مشاور

Entry Element

‏ تبریز