پیش بینی اضطراب تحصیلی بر اساس رابطه پدر- فرزندی و مادر- فرزندی با نقش میانجی سبک مقابله-ای دانشجویان
First Statement of Responsibility
نسرین خالقی عنصرودی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
علوم تربیتی و روانشناسی(پردیس)
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۹۴ص.
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
روانشناسی
Date of degree
۱۴۰۱/۰۶/۲۹
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اضطراب تحصیلی بر اساس رابطه پدر- فرزندی و مادر- فرزندی با نقش میانجی سبک مقابله¬ای دانشجویان انجام شد. روش پژوهش با توجه به اهداف از نوع بنیادی و با توجه به شیوه جمعآوری دادهها توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاههای شهر تبریز در سال تحصیلی 1401-1400 بودند که از بین آنها نمونه¬ای به حجم 384 نفر به شیوه در دسترس از طریق گروههای مجازی انتخاب شدند. در ادامه از شرکت کنندگان خواسته شد تا پرسشنامه اضطراب تحصیلی (ساراسون، 1977)، پرسشنامه رابطه والد - فرزندی (فاین و همکاران، 1983) و پرسشنامه سبک مقابله¬ای (اندلر و پارکر، 1990) را تکمیل کنند. برای تحلیل داده¬های پژوهش از روش¬ تحلیل مسیر در نرمافزارهای spss و amos استفاده شد. نتایج نشان داد اثر مستقیم رابطه پدر-فرزندی بر اضطراب تحصیلی و اثر مستقیم رابطه مادر- فرزندی بر اضطراب تحصیلی دانشجویان منفی و معنی¬دار است (01/0p<). همچنین اثر غیرمستقیم رابطه پدر- فرزندی بر اضطراب تحصیلی و اثر غیرمستقیم رابطه مادر- فرزندی بر اضطراب تحصیلی با میانجی¬گری سبک مقابله¬ای دانشجویان منفی و معنیدار است(05/0p<). بر این اساس می¬توان گفت سبک¬های مقابله¬ای به عنوان متغیر میانجی می¬توانند همبستگی بین رابطه والد- فرزندی و اضطراب تحصیلی را تحت تاثیر قرار دهند. با توجه به یافته¬های پژوهش پیشنهاد می¬شود با آموزش مهارت¬های ارتباطی و سبک¬های مقابله¬ای کارآمد دانشجویانی را که دارای اضطراب تحصیلی بوده و ارتباط مناسبی با والدینشان ندارند به مهارتهایی تجهیز کرد که بتوانند اضطراب تحصیلی خود را مدیریت نمایند.
Text of Note
This study aimed to Predicting academic anxiety based on father-child and mother-child relationship with the mediating role of students' coping style. The research method was fundamental, according to the objectives, and was descriptive and correlational, according to the method of data collection. The statistical population of the research was all students of the universities of Tabriz in the 2021-2022 academic year, from which a sample of 384 people was selected in an accessible way through virtual groups. Then, the participants were asked to complete the Academic Anxiety Questionnaire (Sarason, 1997), parent-child relationship survey (Fine et al., 1983), and coping inventory ( Endler & Parker, 1990). For data analysis, correlation coefficients and path analysis were used in spss and amos software. Results showed that the direct effect of father-child relationship on students' academic anxiety and the direct effect of mother-child relationship on students' academic anxiety is negative and significant (p<0.01). In addition, the indirect effect of father-child relationship on academic anxiety and the indirect effect of mother-child relationship on academic anxiety with the mediation of students' coping style is negative and significant (p<0.05). Based on this findings, it can be said that coping styles as mediating variables can influence the correlation between parent-child relationship and academic anxiety. According to the findings of the research, it is suggested to equip students who have academic anxiety and do not have a proper relationship with their parents with the skills to manage their academic anxiety by teaching effective communication skills and coping styles.
OTHER VARIANT TITLES
Variant Title
The Prediction of Academic Anxiety Based on Father-Child and Mother-Child Relationship with the Mediating Role of Students' Coping Style