بررسی اثربخشی شناخت – رفتار درمانی کوتاه مدت – اجرا توسط والدین آموزشدیده» بر کاهش میزان اضطراب و بهبود مهارت حل مساله در کودکان 7 تا 12 ساله
First Statement of Responsibility
فاطمه عادلی گیلانی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
علوم تربیتی و روانشناسی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۰
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۰۴ص.
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
روانشناسی
Date of degree
۱۴۰۰/۱۱/۳۰
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر بخشی شناخت – رفتار درمانی کوتاه مدت – اجرا توسط والدین آموزشدیده» بر کاهش میزان اضطراب و بهبود مهارت حل مساله در کودکان 7 تا 12 ساله، انجام پذیرفت. این پژوهش، مطالعهای شبه آزمایشی است که با در آن با بهکارگیری طرح پژوهشی پیش آزمون – پس آزمون به بررسی اثر بخشی این روش پرداخته شد. بدین منظور 66 کودک 7 تا 12 ساله واجد ملاکهای طرح، که با تشخیص یکی از اختلالات اضطرابی شامل اضطراب فراگیر، انواع فوبیای خاص، اضطراب جدایی، اضطراب اجتماعی و سایر اختلالات اضطرابی، به شیوه نمونه گیری در دسترس، انتخاب و وارد پژوهش شدند. پس از تعیین شدت اضطراب کودکان حاضر در پژوهش با استفاده از پرسشنامه اسپنس و ارزیابی سایر اختلالات روانشناختی همبود با استفاده از مصاحبه بالینی ساختار یافته براساس DSM 5، و پس از ارزیابی والد اجرا کننده روش درمانی با استفاده از مصاحبه بالینی ساختار یافته براساس DSM 5، آزمودنیها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. والدین کودکان گروه آزمایش پس از دریافت و مطالعه کتاب راهنما، طی چهار جلسه یک ساعته به صورت حضوری با درمانگر سوالات و مشکلات پیش آمده در خلال اجرای روش در منزل را با درمانگر به بحث گذاشته و راهنماییهای لازم در جهت اجرای این روش درمانی را دریافت نمودند. همچنین 4 جلسه 20 دقیقهای تلفنی با درمانگر داشتند که طی آن مشکلات و سوالات پیش آمده در خلال درمان را با درمانگر مطرح نمودند. گروه کنترل در این زمان هیچگونه درمانی دریافت نکرد. پس از پایان جلسات درمانی میزان اضطراب شرکت کنندگان در هر دو گروه آزمایش و گواه با استفاده از مقیاس سنجش اضطراب کودکان اسپنس و مهارت حل مساله با استفاده از پرسشنامه آزمون برج لندن شالیس ارزیابی شد. نتایج حاکی از کاهش میزان اضطراب و بهبود مهارت حل مساله کودکان گروه آزمایش بود (001/0=P).
Text of Note
The present research was carried out in order to investigate the effectiveness of short-term cognitive-behavioral therapy implemented by trained parents on reducing anxiety and improving problem-solving skills in 7-21-year-old children. This study is a quasi-experimental study in which the effectiveness of this method was investigated by using a pre-test-post-test research design. For this purpose, 66 children between the ages of 7 and 21 who meet the criteria of the project, who are diagnosed with one of the anxiety disorders including generalized anxiety, specific phobias, separation anxiety, social anxiety and other anxiety disorders, were selected using the available sampling method. After determining the severity of anxiety of the children present in the study using the Spence questionnaire and evaluating other psychological disorders using a structured clinical interview based on 5 DSM, and after evaluating the parent implementing the treatment method. And after evaluating the parent implementing the treatment method using a structured clinical interview based on DSM 5, the subjects were randomly assigned to two experimental and control groups. After receiving and reading the manual, the parents of the children of the experimental group discussed with the therapist the questions and problems that arose during the implementation of the method at home during four one-hour sessions and provided the necessary guidelines in this direction. After receiving and reading the manual, the parents of the children of the experimental group discussed with the therapist the questions and problems that arose during the implementation of the method at home during four one-hour sessions and provided the necessary guidelines in this direction. They also had 4 12-minute phone sessions with the therapist, during which they discussed the problems and questions that arose during the treatment with the therapist. The control group did not receive any treatment at this time. After the treatment sessions, the anxiety levels of the participants in both the experimental and control groups were measured using the Spence Children's Anxiety Scale and problem solving skills It was evaluated using the Tower of London Challis test questionnaire. The results indicated a decrease in the level of anxiety and an improvement in the problem-solving skills of the children in the experimental group (P=2.222).
OTHER VARIANT TITLES
Variant Title
The Efficacy of Guided Parent Delivered Cognitive behavior Therapy on Childhood anxiety and Problem Solving Skills in 7-12 years old Children