بررسی پایدارسازی آنزیمهای پراکسیداز تولید شده توسط فانروکیت کرایزوسپوریوم به منظور حذف یک رنگزا از آب
First Statement of Responsibility
/الهام امامی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: شیمی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۴
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
CONTENTS NOTE
Text of Note
فایل pdf ایراد دارد.
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
شیمی کاربردی
Date of degree
۱۳۹۴/۰۶/۱۵
Body granting the degree
تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
یکی از مشکلات اساسی زندگی امروزی آلودگیهای زیست محیطی است که عمده این آلودگیها از فرایندهای استخراج، تولید و مصرف مواد شیمیایی شامل حلالها، رنگها و حشره کشها ناشی میشوند .استفاده روز افزون از مواد و محصولات شیمیایی در زندگی مدرن نیز سرعت تولید این آلودگیها را بطور چشمگیری افزایش داده است به گونه ای که تغییرات محسوسی در شرایط زیست محیطی به وجود آمده است .روشهای متنوعی جهت حذف این آلایندهها وجود دارد که از جمله آن میتوان به فرآیندهای بیولوژیکی اشاره کرد .فرآیندهای بیولوژیکی به دلیل مزایای فراوانی که دارند مورد توجه پژوهشگران حوزههای مختلفی قرار گرفتهاند .از جمله این مزایا میتوان به انجام واکنشها در دما و فشار معمولی، سازگاری بالا با محیط زیست و صرفه اقتصادی بالا اشاره نمود .هدف این پایاننامه، بررسی روشهای پایدارسازی آنزیم منگنز پراکسیداز تولید شده توسط قارچ فانروکیت کرایزوسپوریوم و افزایش مدت زمان حضور این آنزیم در داخل و خارج از محیط کشت و استفاده از این آنزیم جهت حذف آلاینده رنگی مد نظر است یکی از مهمترین عوامل ناپایدارکننده این آنزیم حضور هیدروژن پراکسید و رادیکالهای هیدروکسیل است برای حذف این عوامل از ترکیباتی مانند) :منگنز (IV) دی اکسید، وراتریل الکل، دی متیل سولفوکسید، پلی اتیلن گلایکول، آهن (III) اکسید (استفاده شد .برای جلوگیری از تماس مستقیم این ترکیبات با بایو مس به دلیل خاصیت جذب سطحی بالای قارچ، به صورت گرانوله شده با سدیم آلژینات به داخل محیط کشت افزوده گردید و در حضور این ترکیبات به جز دی متیل سولفوکسید بیشتر از ۲۵ روز نسبت به محیط کنترلی آنزیم توانست پایدار بماند .همچنین میزان اثر این ترکیبات بر روی پایداری مایع آنزیمی جدا شده از بایو مس مطالعه گردید و مشاهده شد که آنزیم منگنز پراکسیداز توانست در حضور این ترکیبات بیشتر از ۸ روز نسبت به محیط کنترلی پایدار گردد .میزان غلظت هیدروژن پراکسید نیز بر روی تخریب آنزیم بررسی گردید و مشاهده شد که با افزایش غلظت هیدروژن پراکسید سرعت تخریب آنزیم نیز افزایش مییابد .به این ترتیب عامل تخریب کننده آنزیم منگنز پراکسیداز از محیط حذف شد، در نتیجه این امر، از غیر فعال شدن آنزیم منگنز پراکسیداز جلوگیری به عمل آمده و سپس عملیات حذف آلاینده رنگی توسط این آنزیم انجام پذیرفت و میزان رنگبری آلایندههای اسید نارنجی، کریستال وایوله در حضور هیدروژن پراکسید بررسی شد و بیشترین میزان رنگبری ppm۱۰ این دو آلایندهصی رنگی با افزودن هیدروژن پراکسید در هر ساعت در حضور عوامل پایدارکننده پلی اتیلن گلایکول و دی متیل سولفوکسید بیشتر از ۶۰ در مدت ۴ ساعت بدست آمد
Text of Note
One of the major problems of modern life is environmental pollution, which is a major result of the processes of extraction, production and use of chemicals, including solvents, paints and pesticide increasing use of chemicals in modern life has significantly increased the rate of production of these pollutants so that they caused marked changes in environmental conditions there are various methods for removing these pollutants including biological processes. Biological processes due to their many benefits have been the interest of researchers in different fields some of these benefit are reaction at normal temperatures and pressures, high compatibility with the environment and economical.The aim of this thesis is to study stabilization methods of manganese peroxidase enzyme produce by the fungus phanerochaete chrysosporium and increase the presence duration of this enzyme in and out of the media and the use of the enzyme for the removal of pollutant's dye one of the most important unstabilizing agents of the enzyme is presence of hydrogen peroxide and hydroxyl radicals to remove these agents, compounds such as: (manganese (IV) dioxide, veratryl alcohol, dimethyl sulfoxide, polyethylene glycol, iron (III) oxide) was used. To avoid connection of these compounds with the bio copper due to the high adsorption properties of fungi, granulated with sodium alginate was added to the culture and in the presence of these compounds except dimethyl sulfoxide enzyme ۲۵ days more than controlled condition could be sustained. Also, the effect of these compounds on the stability of isolated liquid enzyme from bio copper was studied and it was found that manganese peroxidase enzyme in the presence of these compounds can be ۸ days more than controlled condition could be sustained. The concentration of hydrogen peroxide on the enzyme degradation was studied and it was found