اثر الگوهای مختلف کشت مخلوط روی عملکرد و اجزای عملکرد جو (Hordeum vulgare)و عدسLens culinaris))
First Statement of Responsibility
/الهام صلاحی خلف
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: کشاورزی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۴
Name of Manufacturer
، صفدری
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
زراعت
Date of degree
۱۳۹۴/۰۶/۱۸
Body granting the degree
تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
به منظور ارزیابی کشت مخلوط جو با عدس، آزمایشی در سال زراعی ۱۳۹۳ در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار اجرا گردید .تیمارها شامل ۳ الگوی کشت مخلوط با نسبت های۱:۱ ، ۳:۱ و ۵:۳ جو وعدس و دو تیمار کشت خالص از هر دو گونه زراعی بود .نتایج آزمایش نشان داد کشت خالص جو کمترین ارتفاع بوته ، تعداد پنجه و وزن هزار دانه و الگوی کشت مخلوط ۵:۳ بیشترین ارتفاع بوته و پنجه زنی و وزن هزار دانه را به خود اختصاص داد .اثر الگوی کاشت روی کلیه صفات مورد مطالعه در جو به استثنای وزن سنبله و عملکرد دانه معنی دار بدست آمد .در گیاه عدس کشت خالص کمترین شاخه فرعی و بیشترین تعداد نیام در بوته و عملکرد دانه و کشت مخلوط ۵:۳ کمترین تعداد نیام در بوته و بیشترین شاخه فرعی را به خود اختصاص دادند، همچنین کمترین عملکرد دانه در کشت ۱:۳ مشاهده شد .همچنین صفات ارتفاع بوته، تعداد نیام در بوته، وزن هزار دانه، عملکزد بیولوژیک در عدس تحت تاثیر الگوهای کشت قرار نگرفتند .وجود همبستگی مثبت و معنی دار بین عملکرد دانه با تعداد پنجه و وزن سنبله از یک طرف عدم وجود همبستگی معنی دار بین عملکرد دانه و وزن هزار دانه از سوی دیگر نشان داد که عملکرد دانه از طریق افزایش تعداد پنجه و بنابر این تعداد سنبله در واحد سطح تحت تاثیر قرار گرفته است .وجود همبستگی مثبت بین تعداد شاخه فرعی با تعداد نیام در بوته و همچنین تعداد نیام در بوته با عملکرد دانه و عدم وجود همسبتگی بین عملکرد دانه و وزن هزار دانه در عدس، مشخص کرد که عملکرد دانه از طریق تعداد نیام در بوته تحت تاثیر قرار گرفته است .ارزیابی تیمارهای مختلف کشت مخلوط با استفاده از شاخص های نسبت برابری زمینLER ، ضریب ازدحام نسبیRVT ، نشان داد که بالاترین مقدار این شاخص ها مربوط به الگوی کشت ۱:۱ جو و عدس و کمترین مقدار آن متعلق به الگوی کاشت ۳:۵ می باشد .در نهایت با توجه به یافتههای حاصل از این پژوهش میتوان اظهار داشت که الگوی کشت مخلوط ردیفی به دلیل تولید بالاترین عملکرد در اثر استفاده بهتر از منابع موجود مانند نور، آب و مواد غذایی نسبت به سایر الگوهای کاشت برتری داشته و می تواند مورد توجه قرار گیرد
Text of Note
In order to evaluate the intercropping of barley and lentil,an experiment randomized complete block designed experiment , with five treatments and three replications was conducted in Agricultural Research Station, University of Tabriz at 2014.The treatments included 3 intercropping patterns with 1:1 , 3:1 and 5:3 barley and lentil ratios and two sole cropping treatments of both of cultivating species. The results showed that the sole cropping of barley has the lowest; plant height, number tiller and thousand grains weight and the intercropping pattern with 5:3 ratio has the highest; plant height and tiller and thousand grains weight. The effect of planting pattern on all of the studied traits of barley but spike weight and seed yield were significant . For lentil plant sole cropping had the fewest branches and the highest pod number in the plant whereas the seed yield and intercropping with 5:3 ratio had the fewest pod number in the plant and the most branches, in addition also the yield seed was observed in 1:3 ratio cultivation. However the traits such as; plant height, pod number in plant, and thousand seed weight and the biological yield in lentil were not influenced by the cultivating patterns. The positive correlation between the seed performance, spike weight and the number of tiller, and in addition; the non_existing meaningful correlation between the seed yield and thousand grains weight indicates that the seed yield has been influenced by increasing the number of tiller and so the spike number at the surface unit.The positive correlation between the number of branches and the pods number in the plant and so between the number of pods in herb and the seed yield ; and besides the irrelevancy between the seed yield and thousand grains weight in lentil showed that the seed yield has been influenced by the pods number in plant. Examining the different treatments in the intercropping land equivalent ratio LER, relative rabble coefficent- prove RVT that the highest measure of these indexes is related to the 1:1 ratio cultivating pattern of barley and lentil whereas the lowest measure is related to tge 3:5 ratio cultivating pattern. Finally tending to the achieved results from this experiment, we can express that the row_ intercropping pattern is outclassed because of the highest yield by efficent using of the existing sources like; the light, water and the nutrients better than the other cultivating patterns and thus, it can be regarded