برخی تغییرات فیزیولوژیکی گیاه و بذر ماش تحت تنش شوری در واکنش به سالیسیلیک اسید و سیلیسیم
First Statement of Responsibility
/رامین لطفی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: کشاورزی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۴
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
زراعت گرایش فیزیولوژی گیاهان زراعی
Date of degree
۱۳۹۴/۰۶/۳۱
Body granting the degree
تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
دو آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوکصهای کامل تصادفی با سه تکرار در سالصهای ۱۳۹۲ و ۱۳۹۳ برای بررسی اثرات سالیسیلیک اسید و سیلیسیم روی برخی تغییرات فیزیولوژیکی گیاه و بذر ماش تحت شوریصهای مختلف کلرید سدیم(۰ ،۳ ، ۶ و ۹ دسی زیمنس بر متر (در گلخانه انجام گرفت .بذرها در هر دو آزمایش در پنج مرحله بعد از گلدهی برداشت گردیدند .در آزمایش اول، دو سطح سالیسیلیک اسید (۰ و ۱ میلی مولار (و سیلیسیم (۰ و ۲ میلی مولار (استفاده شد، در حالی که در آزمایش دوم تنها چهار سطح سالیسیلیک اسید(۰ ،۵/۰ ، ۱ و ۵/۱ میلی مولار (به کار برده شد .نتایج نشان داد که سالیسیلیک اسید در هر دو آزمایش، رشد ریشه و تاج را تحریک کرده است، اما سیلیسیم تنها کمی رشد تاج را در آزمایش اول افزایش داده است .محتوای سدیم در هر دو بخش ریشه و برگ با کاربرد سیلیسیم و بخصوص سالیسیلیک اسید کاهش یافت .بنابراین، جذب سدیم ممکن است با کاربرد سالیسیلیک اسید محدود شده باشد .محلول پاشی سالیسیلیک اسید و سیلیسیم در آزمایش اول و غلظتصهای مختلف سالیسیلیک اسید در آزمایش دوم محتوای نسبی آب، هدایت روزنهصای، شاخص کلروفیل و شاخص سطح برگ را تحت هر دو شرایط شور و غیر شور افزایش داد .اثرات سیلیسیم روی این صفات زمانی که همراه با سالیسیلیک اسید به کار برده صشد از بین صرفت .محلول پاشی خارجی سالیسیلیک اسید و سیلیسیم فلورسانس حداقل را کاهش و فلورسانس حداکثر، فلورسانس متغیر، فعالیت کمپلکس تجزیه کننده آب در فتوسیستمII ، میانگین حالت اکسایش-کاهش کینون a در فاصله زمانی فلورسانس حداقل و حداکثر، حداکثر کارآیی فتوشیمیایی فتوسیستم II و شاخص عملکرد فتوسنتزی را تحت هر دو شرایط شور و غیر شور افزایش داد .افزایش اندازه خزانه پلاستوکینون با کاربرد سالیسیلیک اسید بیشتر از سیلیسیم بود .در هر دو آزمایش، تنش شوری به طور معنی داری تعداد نیام در بوته، بذر در نیام، بذر در بوته، وزن بذر، عملکرد بیولوژیکی، محصول بذر و شاخص برداشت را کاهش داد .کاربرد سیلیسیم و بهصویژه سالیسیلیک اسید) در هر دو آزمایش (با تحت تأثیر قرار دادن پارامترهای فیزیولوژیکی در گیاهان عملکرد بیولوژیکی، اجزای محصول، محصول بذر و شاخص برداشت را تحت هر دو شرایط شور و غیر شور بهبود بخشید .افزایش شوری و کاربرد سالیسیلیک اسید منجر به تسریع رسیدگی حداکثر کیفیت فیزیولوژیکی بذر در هر دو آزمایش شد .در بیشتر موارد، حداکثر کیفیت فیزیولوژیکی بذر که با هدایت الکتریکی مواد نشتی از بذر، درصد جوانهصهای نرمال، سرعت جوانه زنی و وزن خشک گیاهچه اندازه گیری شد بعد از رسیدگی وزنی) پایان مرحله پر شدن بذر (به دست آمد .با وجود این، کاربرد سالیسیلیک اسید در آزمایش اول نمو بذر را تحت تنش شدید شوری تحریک کرده و در نتیجه حداکثر سرعت جوانه زنی و وزن خشک گیاهچه در رسیدگی وزنی حاصل شد .کاربرد سیلیسیم و سالیسیلیک اسید کیفیت فیزیولوژیکی بذر) جوانه زنی و قدرت (را تحت تنش شوری بهبود بخشید .تیمار گیاهان با ۱ میلی مولار سالیسیلیک اسید در آزمایش دوم اثرات بهتری روی عملکرد گیاهان ماش تحت هر دو شرایط مطلوب و تنش در مقایسه با سطوح دیگر سالیسیلیک اسید داشت .بهبود رشد ریشه و تاج، پارامترهای فیزیولوژیکی گیاه، اجزای محصول، محصول بذر و همچنین کیفیت بذر با کاربرد سیلیسیم و بخصوص سالیسیلک اسید به افزایش تجمع پتاسیم و کاهش تجمع سدیم در ریشه-ها، برگصها و بذرهای گیاهان ماش نسبت داده شد
Text of Note
Two experiments with factorial arrangements based on randomized complete block design with three replications were conducted in 2013 and 2014 in the greenhouse, to investigate the effects of salicylic acid (SA) and silicon (Si) on some physiological changes in plant and seed of mung bean under different NaCl salinities (0, 3, 6 and 9 dS/m). Seeds in both experiments were harvested in five stages after flowering. In experimental 1 two levels of SA (0 and 1 mM) and Si (0 and 2 mM) were used, while in experimental 2 four levels of SA (0, 0.5, 1 and 1.5 mM) were applied. The results showed that in both experiments, SA stimulated shoot and root growth, but silicon only slightly increased shoot growth in experimental 1. The Na+ content of both root and leaf decreased with application of Si and especially SA. Thus, Na+ absorption may be limited by applications of SA. Foliar application of SA and Si in experimental 1 and different concentrations of SA in experimental 2 enhanced relative water content, stomatal conductance, chlorophyll content index and leaf area index under both saline and non-saline conditions. The effects of Si on these traits were disappeared when it was applied together with SA. Exogenous foliar application of SA and Si decreased initial fluorescence (F0) and increased maximum fluorescence (Fm), variable fluorescence (Fv), the activity of the water-splitting complex on the donor side of the PSII (proportional to Fv/F0), the average redox state of QA in the time span from F0 to Fm (Sm/Tfm), maximum quantum efficiency of PSII (Fv/Fm) and photosynthesis relative vitality (PI) under both saline and non-saline conditions. Increasing the size of the plastoquinone pool (Area) by SA was much greater than that by Si. In both experiments, salt stress significantly reduced pods per plant, seeds per pod, seeds per plant, seed weight, biological yield, seed yield and harvest index. Applications of Si and especially SA (in both experiments) via influencing physiological parameters in plants improved biological yield, yield component, seed yield and harvest index under both saline and non-saline conditions. Increasing salinity and application of SA resulted in earlier achievement of high seed quality in both experiments. In most cases, maximum seed quality as measured by electrical conductivity of seed leachates, normal germination percentage, germination rate and seedling dry weight was obtained after mass maturity (end of seed filling phase). However, in experimental 1, application of SA stimulated seed development under severe salt stress and consequently maximum germination rate and seedling dry weight were attained at about mass maturity. Application of Si and especially SA improved seed physiological quality (germination and vigour) under salt stress. Treatments with 1 mM SA in experimental 2 had the most beneficial effect on mung bean plants performance under both favorable and stressful conditions, compared with othere levels of SA. Improvement of root and shoot growth, plant physiological parameters, yield components, seed yield and also seed quality with application of Si and particularly SA were associated with increasing K+ and decreasing Na+ accumulation in roots, leaves and seeds of mung bean plants