بررسی و تحلیل ساختار و درونمایة اولیانامههای فارسی از آغاز تا قرن نهم هجری
First Statement of Responsibility
/محمدابراهیم پورنمین
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: ادبیات فارسی و زبانهای خارجی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۴
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترا
Discipline of degree
زبان و ادبیات فارسی
Date of degree
۱۳۹۴/۰۶/۲۵
Body granting the degree
تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
اولیانامهنویسی (Hagiography) متصوفه در دو شکل تذکرههای عمومی =) تذکرهالاولیاها (و ولینامههای انفرادی) مقامات مشایخ /سیرتنامهها /مناقبنامهها (مشتمل بر شرح احوال و نقل کرامات و خوارق عادات مشایخ صوفیه، از کهنترین انواع نگارشی در نزد متصوفه است که همراه با شکلگیری و تدوین معارف و آموزههای تصوف در دستینههای کهن، در فاصلة قرنهای سوم و چهارم هجری، دوران شکلگیری، تدوین و صورتبندی مکتوب خود را طی کرده، و طی این دوران و ادوار بعدی، صورتها و اشکال و مضامین و محتوای آن بنا به مقتضیات هر دوره معروض تحولات و تغییرات مستمری بوده است .در پژوهش حاضر با عنوان بررسی و تحلیل ساختار و درونمایة اولیانامههای فارسی از آغاز تا قرن نهم هجری، با مروری بر پیشینة بحث، و نقد منابع موجود در فصل نخست، و بحثی در مبانی نظریة ژانر و سابقة سرگذشتنامهنویسی و اتوبیوگرافی اسلامی در فصل دوم، دلایل و زمینههای پیدایش، و چگونگی رشد و تکامل صور و اسالیب گوناگون اولیانامهنویسی را در فصل سوم، و طی چهار دورة زهدنویسی، حکایتنویسی، اولیانامهنویسی متقدم و اولیانامهنویسی متأخر بررسی کردهایم .معرفی الگوهای احتمالی اولیانامهنویسان اعم از الگوهای اسلامی و الگوهای رایج در ایران پیش از اسلام، بررسی چگونگی طبقهبندی ژانر اولیانامه و نسبت آن با دیگر ژانرها از قبیل حماسه و تاریخنگاری، ترسیم طرحوارة کلانروایت حیات مشایخ و چگونگی گسترش حکایات صکرامت در اولیانامهها از دیگر مباحث این فصل است .دو پیوست رساله نیز همچون پژوهشهایی موردی، به ریختشناسی داستانهای تنبه و توبة صوفیان) بر اساس آرای ولادیمیر پراپ (و تدوین و تحلیل باورهای عامیانه در مفصلترین اولیانامة فارسی یعنی صفوهالصفای ابن بزاز اردبیلی اختصاص دارد
Text of Note
Hagiography of Sufis having two styles of general and individual biographies and containing the lives and munificence and miracles of Sufis' masters, is one of the most ancient genres of the writings of the Sufis associated with the formation and development of the education and teaching of Sufism in old writings and has traversed the period of genesis and development of the written shape between the third and fourth centuries and through this period and subsequent periods, its themes and contents had been subject to a continuous development according to the requirements of each period. In this study with the title of "the study of the structure and theme of the Persian hagiographies from the beginning to the ninth century", after reviewing the background of the research and criticizing the resources in the first chapter and discussing about the basis of the theory of genre and the history of Islamic biography and autobiography in the second chapter, the reasons and grounds of the emergence and development of various forms and styles of hagiography is studied in the third chapter in four phases as asceticism writing, narrative writing, early hagiography and recent hagiography. In this last chapter the following issues are also investigated: possible models of hagiographers including Islamic and pre-Islamic Iranian patterns, classification of the hagiography genre and its relationship with other genres such as epic and historiography, depicting the main synopsis of the narratives of the Sufis, the way of developing of the tales of miracles in hagiographies. The two appendices of this study contain the morphology of the tales of the awareness and repentance of the Sufis (according to Vladimir Propp's theory) and the analysis of the common beliefs in the most detailed Persian hagiography, Safwat al safa