اثر بخشی بازی درمانی مبتنی بر تعامل والد کودک (PCIT) بر انعطافپذیری شناختی، هوش اجتماعی و شادکامی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری
First Statement of Responsibility
مهدیه بازیار
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
علوم تربیتی و روانشناسی (پردیس)
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۸۶ص.
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
روانشناسی بالینی کودک و نوجوان
Date of degree
۱۴۰۱/۰۴/۱۵
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
این پژوهش با هدف اثر بخشی بازی درمانی مبتنی بر تعامل والد کودک (PCIT) بر انعطافپذیری شناختی، هوشاجتماعی و شادکامی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری انجام شد. روش پژوهش حاضر با توجه به موضوع و اهداف، از نوع طرح شبه آزمايشي همراه با پـيش آزمون- پس آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان مقطع ابتدائی دارای اختلال یادگیری شهر تبریز میباشد. با توجه به روش پژوهش و استفاده از روش آموزشی با گروه کنترل، از میان جامعه آماری 30 کودک در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفت. برای سنجش انعطافپذیری شناختی، شادکاميکودکان و هوش اجتماعی از پرسشنامه انعطافپذیری شناختی کودکان (استرانگ، 2017)، مقیاس هوش اجتماعی ترومسو (2001) و پرسشنامه شادکاميکودکان (به نقل از عبودیت و امیری، 1396) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی (میانگین، انحرافمعیار)، در بخش آمار استنباطی از تحلیل واریانس با گروه کنترل و گروه گواه استفاده شد. نتایج فرضیات نشان داد که بازی درمانی مبتنی بر تعامل والد کودک بر هر یک از متغیرهای انعطافپذیری شناختی کودکان، هوش اجتماعی کودکان و شادکامی کودکان در کودکان مبتلا به اختلال یادگیری تاثیرگذار میباشد.
Text of Note
Abstract:The aim of this study was to evaluate the effectiveness of play therapy based on child-parent interaction (pcit) on cognitive flexibility, social intelligence and happiness of children with learning disabilities. The method of the present study, according to the subject and objectives, was a quasi-experimental design with pre-test-post-test and control group. The statistical population of this study includes all children with learning disabilities in Tabriz. According to the research method and the use of educational methods with the control group, among the statistical population of 30 children in two groups of 15 people were tested and controlled. To measure cognitive flexibility, children's happiness and social intelligence, children's cognitive flexibility questionnaire (Strong, 2017), children's happiness questionnaire (quoted by Aboudit and Amiri, 1396) and Tromso (2001) Social Intelligence Scale were used. To analyze the data, descriptive statistics (mean, standard deviation) in the inferential statistics section, analysis of variance with the control group and the control group were used. The results of hypotheses showed that play therapy based on parent-child interaction has an effect on each of the variables of children's cognitive flexibility, children's social intelligence and children's happiness in children with learning disabilities.
OTHER VARIANT TITLES
Variant Title
The effectiveness of play therapy based on parent-child interaction (Pcit) on cognitive flexibility and social intelligence and happiness of children with learning disabilities