کانت در قبال شهود عقلی فلاسفه عقلگرا موضع میگیرد و آن را رد میکند. در نظر وی شهود منحصر در دو نوع است: شهود محض به عنوان شروط پیشینی شناخت (یعنی زمان و مکان) و شهود حسی یا تجربی که حاصل حس است و امری پسینی به شمار میرود. تلقی خاص کانت از شهود او را درگیر معضلی فلسفی میکند، تا جایی که ورود به حوزه اشیاء فینفسه را غیرممکن قلمداد کرده است و برای رهایی از این وضع ،با اعلام ناشناختنی بودن عالم نومن، از نقد عقل محض به نقد عقل عملی پل میزند. رساله حاضر در صدد آن است که با بررسی شهود کانتی و دلالتهای آن، نشان دهد که با ارائه تفسیری نوین با تکیه بر خوانش برگسونی از فلسفه نظری کانت و نیز جایگزین نمودن معرفتشناسی شهودی برگسون با شهود مورد نظر کانت، میتوانیم قلمرو عقل محض را فراتر از مرزهای تجربه هوش مادی ببریم و با لحاظ نمودن شهود برگسونی، قلمرو شناخت را تا عالم نومن نیز توسعه دهیم. بدین ترتیب، در پایان، نتیجه خواهیم گرفت که تفسیر فلسفه نظری کانت با نگاه برگسون، شق جدیدی از دوگانه علم و ایمان را در اختیار فلاسفه قرار میدهد. در واقع، اگر زمان برگسون را بهجای زمان مورد نظر کانت قرار دهیم و آن را، نه به مثابه امری مشابه با مکان، بلکه متعلق سیال شناخت شهودی که دیرند خوانده میشود لحاظ کنیم، امکان بسط شناخت کانتی به عالم نومن میسر خواهد شد
Text of Note
Abstract: Kant denies the rationalist philosophy about some ideas including the rational intuition. Intuition for him is limited to two types: pure intuition as the apriori conditions of knowledge (i.e space and time), and empirical intuition as the result of sense and an apostriory knowledge. Kant's special account of the intuition get involved him to a philosophical problem and so he introduces the nomenon as impossible to know and therefore he bridges from critique of pure reason to critique of practical reason. This thesis is going to criticize the Kantian intuition and its implications at the firs step and then, based on a new Bergsonian reading of Kant’s theoretical philosophy and replacing Kant's intuition with the Bergsonian intuitional epistemology, we can develop the realm of the pure reason over the boarders of the intellect. Therefore, considering the Bergsonian intuition, we can know the noumenal world. So at the end of thesis, we will show that Bergsonian reading of Kant's Theoretical Philosophy can be suggest the new interpretation of the dulasitic relation between the knowledge and the faith. In fact, if we replace the Kantian time with the Bergsonian duration and diverse the spatial time in Kant’s philosophy to evolutional duration in Bergson’s thought, we can expand the Kantian knowledge to the realm of nouman.
OTHER VARIANT TITLES
Variant Title
Intuition in Kant’s Theoretical Philosophy and Bergson’s Reading of it