طراحی ایمپلنتهای پلیمری زیست تجزیهپذیر آهسته رهش حاوی پروژسترون برای همزمان سازی فحلی میش
First Statement of Responsibility
امیر صادقی گلدر
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
کشاورزی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۰
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۸۰ص.
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
علوم دام گرایش فیزیولوژی دام و طیور
Date of degree
۱۴۰۰/۱۱/۰۴
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه : همزمان سازی فحلی از روش¬های مهم افزایش بهره¬وری در تولیدمثل گوسفند و بز است. روش¬های مختلفی برای همزمان سازی فحلی وجود دارد که هرکدام مزایا و معایبی دارند. در سال¬های اخیر از هیدروژل¬ها بهعنوان سیستم¬های جدید و نوین داروسازی استفاده می¬شود. هدف از این تحقیق تولید هیدروژل کاشتنی پلیمری زیست تجزیه¬پذیر آهسته-رهش حاوی پروژسترون است که بعد از کاشت در زیر پوست به¬طور کنترل شده اقدام به آزادسازی پروژسترون کرده و بعد از تمام شدن منبع دارو بهطور کامل در بدن تجزیه شده و نیاز به برداشتن ایمپلنت نیست. برای این کار، هیدروژل کاشتنی بر اساس پلی ساکارید زیست سازگار آلژینات در حضور نمک کلسیم کلرید به صورت دانه های کروی تهیه شد. مواد و روش: در این پروژه برای طراحی فرمولاسیون مناسب بر پایه هیدروژل ابتدا مقدار داروی آزاد سازی شده از سیدر به دست آمد. برای این کار 3 عدد سیدربه مدت 12 روز در بافر فسفات باpH برابر با 9/6 قرار داده شد و بعد از محاسبه مقدار پروژسترون آزاد شده توسط دستگاه اسپکتروفتومتری اقدام به طراحی پلیمرهای هیدروژلی حاوی مقدار مناسب پروژسترون شد. برای طراحی پلیمر¬ها از پلیساکاریدی به نام سدیم آلژینات و نمک کلسیم کلرید استفاده شد. سپس چهار نوع هیدروژل برای رسیدن به بهترین فرمولاسیون به شکل بید تهیه شد. میزان آزاد سازی پروژسترون در هر چهار نوع هیدروژل به شکل بید برابر بود ولذا برای بهینه سازی فرمولاسیون در این مرحله با استفاده ازروش فریز درایینگ هیدروژل حامل پروژسترون خشک شده و به شکل پودر درآمد واین بار میزان آزادسازی پروژسترون بین دو حالت پودر وبید وهمچنین میزان پایداری این دوشکل با هم مقایسه شد. با توجه به پایداری پودر های لیوفلیزه به دست آمده از هیدروژل های پلی ساکاریدی و همچنین میزان آزادسازی یکنواخت و مناسب پروژسترون از این پودرها، قرص هایی به شکل ایمپلنت از پودر های لیوفلیزه¬ تهیه شده و در زیر پوست گوش میشها کاشته شد. برای اندازهگیری میزان پروژسترون خون میش های گروه های تیمار و شاهد، یکبار قبل از کاشتن قرصهای پلیمیری و در طول 21 روز بعد از کاشتن قرص¬ها، هر سه روز یک بار به طور مرتب خونگیری شده و میزان پروژسترون خون اندازهگیری شد. نتایج: نتایج نشان داد که کاشت قرصهای هیدروژل حامل پروژسترون، به مدت 21 روز از برگشت به فحلی میش¬ها ممانعت به عمل آورد و بعد از روز 21 همه میشها فحل شدند و این نشان می¬دهد که احتمالا تجزیه و رهایش آهسته دارو تا روز 21 باعث جذب کامل دارو تا این روز شده است. در مقایسه با سیدر، چون قرص های پلیمری را نمی توان از بدن دام حذف کرد و مکانیسم عمل این قرص ها به صورت زیست تجزیه پذیری می باشد لذا برای هدف همزمان سازی فحلی باید پلیمر هیدروژلی طوری طراحی شود که تجزیه قرص ها درمدت زمان کوتاهی انجام شود.ولی اگراز این قرص ها برای کاربرد جلو گیری از مرگ زودرس رویان استفاده شود بهتر است طراحی پلیمر طوری باشد که تجزیه پلیمر در مدت زمان بیشتری صورت گیرد.
Text of Note
Abstract: Introduction: Estrus synchronization is one of the important methods to increase productivity in sheep and goat reproduction. There are several rules for synchronizing estrus, each with advantages and disadvantages. In recent years, hydrogels have been used as new and innovative in pharmaceutical systems.The aim of this study was to produce progesterone containing biodegradable hydrogel polymers for implantation that it releases progesterone in a controlled manner. After the source of the drug is completely dissolved in the body, there is no need to remove the implant. To do this, implantable pills based on biocompatible polysaccharide in the presence of calcium chloride salt were prepared as spherical granules.Materials and Methods: In this project, to design a suitable formulation based on hydrogel, firstly, the amount of progestrone released from the CIDR was obtained. Briefly, 3 CIDR were placed in phosphate buffer with a pH of 6.9 for 12 days. After calculating the amount of released progesterone by spectrophotometry, hydrogel polymers containing the appropriate amount of progesterone were designed. Sodium alginate and calcium chloride salt was used to design the biodegradable polymers. Then four types of hydrogels were prepared to achieve the best formulation. Progesterone release was equal in all of four types of hydrogels. Therefore, to optimize the formulation, we used freeze drying method to achivement progesterone carrying hydrogel in lyophilized powder form. Furthermor, the amount of progesterone release between the two forms of lyophilized biodegradable hydrogel were compared. Due to the stability of lyophilized powders obtained from polysaccharide hydrogels as well as the uniform and appropriate release of progesterone from these powders, implant-shaped pills were prepared. Then, these pills were implanted in subcutaneous manner in ewes. To measure progesterone levels in treatment and control groups of ewes, blood samples were taken once every three days before implantation of tablets to 21 days after implantation and blood progesterone levels were measured by spectrophotometer. Results: The results showed that implantation of progesterone-containing hydrogel tablets prevented the ewes from returning to estrus for 21 days. This indicates that the slow decomposition and release of the drug by day 21 has probably led to the complete absorption of the hormone by this day. Compared to CIDR, polymer tablets are biodegradable and its nod needs to remove from the implantation site. For estrus synchronization, the hydrogel polymer tablets should be designed to be absorbed in a short time. However, if these tablets are used to prevent early embryonic death, it is better to designed to be absorbed in a long time.
OTHER VARIANT TITLES
Variant Title
Designing of Slow Release Biodegradable Polymeric Implants Containing Progesterone for Estrous Synchronizition in Ewes