بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر تعامل والد-کودک بر کاهش نشانه¬های پرخاشگری کودکان و استرس والدگری مادران آنها
First Statement of Responsibility
زهرا سالم علی نودهی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
علوم تربیتی و روانشناسی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۳۹۸
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۹۸ص.
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
روانشناسی بالینی کودک و نوجوان
Date of degree
۱۳۹۸/۰۶/۲۷
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
پرخاشگری کودکان یکی از گسترده ترین موضوعات مطالعاتی در رشد کودک و از دلایل مهم ارجاع به مراکز مشاوره است که در صورت عدم درمان به هنگام، آثار زیانباری در زندگی کودک و آینده وی خواهد داشت. پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر تعامل والد-کودک (PCIT) بر کاهش نشانه های پرخاشگری و استرس والدگری در مادران آنها می باشد. شرکت کنندگان در پژوهش، سه نفر از کودکان پسر مقطع پیش دبستانی شهر تبریز به همراه مادرانشان می باشند که به صورت غربالگری با استفاده از پرسشنامه پرخاشگری کودکان پیش دبستانی واحدی و پرسشنامه استرس والدگری آبیدین که توسط مادران شان تکمیل گردید انتخاب و به طرح درمان راه پیدا کردند. درمان به صورت ۱۲ جلسه یک ساعته همراه با مادر و کودک به صورت انفرادی برگزار شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص درصد بهبودی و اندازه اثر و تحلیل نمودار ترسیمی دیداری انجام شد. نتایج نشان داد که (PCIT) باعث کاهش علائم در درمان شده و در پیگیری یک ماهه نیز روند بهبودی حفظ شده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت درمان (PCIT) در کاهش نشانههای پرخاشگری کودکان و استرس والدگری مادران اثربخش بوده است.
Text of Note
AbstractChild aggression is one of the most widely studied topics in child development and one of the important reasons for referral to counseling centers that, if left untreated, can have a detrimental impact on the child's life and future. This study aimed to determine the effectiveness of Parent-Child Interaction Therapy (PCIT) on reducing aggressive symptoms and parenting stress in their mothers. The participants of the study were three preschool children in Tabriz together with their mothers who were screened using a single preschool aggression questionnaire and the Abidin parenting stress questionnaire completed by their mothers. They found. The treatment was conducted individually for 3 one-hour sessions with the mother and child. Data were analyzed using percentage of effect size improvement and visual chart analysis. The results showed that (PCIT) reduced the symptoms in the treatment and maintained a one month follow-up. Therefore, it can be concluded that PCIT has been effective in reducing the symptoms of child aggression and parenting stress.
OTHER VARIANT TITLES
Variant Title
Evaluation of the effectiveness of treatment based on parent-child interaction on reducing the symptoms of childhood aggression and stress Parenting their mothers