بررسی برابری ریکاردویی و موثر بودن سیاست مالی در ایران
First Statement of Responsibility
/میترا میلانی ممقانی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۷۱ص
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
در رشته ی علوم اقتصادی گرایش نظری
Date of degree
۱۳۹۲/۰۶/۲۰
Body granting the degree
دانشگاه تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
سیاست مالی یکی از مهم ترین اشکال دخالت دولت در سیر اقتصاد کلان می باشد و دولت ها با استفاده از ابزارهای سیاست مالی اقتصاد را در رسیدن به اهداف خود هدایت می کنند .دامنه تغییرات عملکرد دولت در بخش مخارج و درآمد می تواند مصرف، پس انداز، ترازپرداخت ها و رشد اقتصادی را تحت تاثیر قرار دهد .بر همین اساس در این پایان نامه به دنبال بررسی برابری ریکاردویی و این مسئله که آیا اجرای سیاست های مالی می تواند بر متغیرهای کلان تاثیر بگذارد یا خیر، هستیم .در مطالعه پیش رو از رهیافت آزمون کرانه ها و کاربرد آن در مدل های خود رگرسیونی با وقفه های توزیعی (ARDL) و داده های فصلی برای دوره زمانی ۱۳۷۰ الی۱۳۸۶ استفاده شده است .نتایج مدل تخمینی نشان می دهد که متغیرهای پس انداز بخش خصوصی و پس انداز دولتی در کوتاه مدت و بلند مدت رابطه معنی دار و معکوس دارند .با توجه به اینکه ضریب پس انداز دولتی مابین صفر و ۱- است نشان می دهد که بخش خصوصی به طور کامل ریکاردویی عمل نمی کنند و سیاست مالی توانایی تاثیر گذاشتن بر اقتصاد را دارد
Text of Note
1, the Ricardian hypothesis cannot be verified and fiscal policy can influence the Iranian economy-Fiscal policy is considered as one of the most important means of government intervention in an economy. Using fiscal policies governments want to achieve their economic goals. Any change in the government expenditure and revenue could affect the consumption, savings, balance of payments, and economic growth. In this study, we examine the validity of Ricardian equivalence hypothesis in the Iranian economy. To that end, we use the ARDL approach to cointegration and quarterly data over the period 1370 to 1386. The results indicate that the there is a negative and significant relationship between the private and public savings in the short and long run. However, as the coefficient of the public savings rate lies between zero and