امکان سنجی و اولویت بندی مناطق نمونه و جاذبه های گردشگری با استفاده از مدل تاپسیس مطالعه موردی :استان آذربایجان غربی
First Statement of Responsibility
/سیدرضا سیدناصری
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: پردیس بین المللی ارس
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۶۳ص
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
رشته ی جغرافیا و برنامه ریزی شهری
Date of degree
۱۳۹۱/۱۱/۲۵
Body granting the degree
تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
گردشگری به عنوان بزرگترین و پیچیدهصترین صنعت دنیا به شمار می رود .تنوع ابعاد و پیچیدگیصهای صنعت گردشگری متناسب با مناطق جغرافیایی، الزامات ویژهصای برای برنامهصریزی و مدیریت گردشگری میصطلبد .در مناطقی که پتانسیلصهای فراوانی برای توسعه صنعت گردشگری دارند، اما روند مطلوبی را طی ننمودهصاند، باید به دنبال عوامل و عناصری گشت، که میتواند حرکت کند جریان گردشگری را سرعت بخشد . هر چند توسعه گردشگری در مناطق مختلف راه حل کلی برای همه مسائل نیست، اما راهبردهای نوینی پیشصروی برنامهصریزان و تصمیمصگیران مرتبط میصگذارد، که برای توسعه پایدار و کاهش محرومیت مناطق میصتواند مؤثر باشد .بر این اساس، هدف این تحقیق، بررسی وضعیت مناطق نمونه گردشگری جهت اولویت بندی به منظور سرمایه گذاری است به گونهصای که سبب توسعه گردشگری و افزایش اشتغال محلی با شیوهصهای مشارکتی گردد .روش تاپسیس یکی از ابزارها و روشهای تحلیل چند متغیره بوده که در تعیین اولویت جهت احداث و سرمایه گذاری مناطق نمونه و جاذبه های گردشگری بکار گرفته شده است . برای این منظور از بین مقاصد گردشگری استان آذربایجان غربی، ۳۱ جاذبه طبیعی، تاریخی و مناطق نمونه گردشگری انتخاب شده است .در این نقاط شاخصهای زیست محیطی، فرهنگی- اجتماعی، اقتصادی، زیرساختها و خدمات با استفاده از مدلهای سوات و تاپسیس مورد بررسی قرار گرفتند .نتایج نشان داد که با توجه به معیارهای مورد مطالعه، تفاوت معناداری میان آلترناتیوهای موثر در سطح توسعه جاذبهصها و مناطق نمونه گردشگری دیده میصشود .در بین ۳۱ جاذبه استان، منطقه نمونه گردشگری باری ارومیه با ۹۹۹/۰ دارای بالاترین سطح توسعه و چشمه گراوان با ضریب توسعه ۰۰/۰ دارای پایینصترین سطح توسعه می باشند