عنوان

مقايسه اثربخشي رفتاردرمانی تعدیل‌شده، درمان تعاملی والد-کودک و درمان مبتنی بر ذهنی سازی مادر-کودک بر بهبود نشانه‌های نافرمانی مقابله‌ای کودکان پیش‌دبستانی

Number

پ۲۵۶۶۸

.Language of Text, Soundtrack etc

per

Title Proper

مقايسه اثربخشي رفتاردرمانی تعدیل‌شده، درمان تعاملی والد-کودک و درمان مبتنی بر ذهنی سازی مادر-کودک بر بهبود نشانه‌های نافرمانی مقابله‌ای کودکان پیش‌دبستانی

First Statement of Responsibility

مصطفی ولی پور

Name of Publisher, Distributor, etc.

علوم تربیتی وروانشناسی

Date of Publication, Distribution, etc.

۱۴۰۰

Specific Material Designation and Extent of Item

۱۰۸ص.

Accompanying Material

سی دی

Dissertation or thesis details and type of degree

دکتری

Discipline of degree

روانشناسی

Date of degree

۱۴۰۰/۰۹/۱۴

Text of Note

این پژوهش با هدف مقايسه اثربخشي رفتاردرمانی تعدیل‌شده، درمان تعاملی والد-کودک و درمان مبتنی بر ذهنی¬سازی مادر-کودک بر بهبود نشانه‌های نافرمانی مقابله‌ای کودکان پیش¬دبستانی زنجان انجام شده است. چهارچوب پژوهش یک طرح نیمه¬آزمایشی بین گروهی چند متغیره با پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. جامعه پژوهش کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهر زنجان در سال 1399 بود که از میان آن‌ها تعداد 75 نفر نمونه به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در سه گروه 25 نفره جایگزین شدند. در این پژوهش پرسشنامه علائم مرضی کودکان استفاده شد. نتایج روش آماری t زوجی نشان داد که هر سه روش درمانی در کاهش علائم اختلال اثر-بخش بودند. نتایج تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که بین سه روش درمانی در کاهش علائم اختلال نافرمانی مقابله¬ای تفاوت وجود دارد. مقایسه گروه¬های آزمایش حاکی از این است که تفاوت بین میانگین¬های گروه رفتاردرمانی تعدیل‌شده با درمان تعاملی والد و کودک (**07/1) و گروه درمان مبتنی بر ذهنی‌سازی مادر و کودک (**64/1) معنادار بود؛ اما تفاوت گروه¬های درمان تعاملی والد کودک با درمان مبتنی بر ذهنی‌سازی مادر و کودک (57/.) معنادار نیست

Text of Note

This study aimed to compare the effect of modified behavioral¬ therapy, parent-child interaction therapy (PCIT) and therapy based on mother and child's mentalization on the improvement of symptoms of the oppositional defiant disorder (ODD) in Zanjan preschool children. The framework of this research has a quasi-experimental multivariate design with pre-test and post-test. The population of this study included all children (girls and boys) aged 5-7 years who lived in Zanjan province in 1399 and received a diagnosis of ODD. From the children referred to the clinic, 75 samples were selected by available sampling method and randomly replaced in three equal groups (25 participants for each group). In this study, Child Symptom Inventory (1997) was used. Paired t-test results showed that all three methods were effective in reducing the symptoms of the disorder. The results of Covariance analysis and Bonferroni post hoc test showed that there was a difference between the three treatments in reducing the symptoms of ODD. The Comparison of experimental groups showed that the difference between the means of the modified behavioral therapy group with parent-child interaction therapy (1.07 *) and the therapy based on mother and child's mentalization (1.64 *) was significant; But the difference between the parent-child interaction therapy and the therapy based on mother and child's mentalization (./57) was not significant

Variant Title

Comparing the efficacy of modified behavior therapy, parent-child interaction therapy and therapy based on mother and child's mentalization in preschool children with ODD

Entry Element

ولی پور

Part of Name Other than Entry Element

‏ مصطفی

Relator Code

تهيه کننده

Entry Element

‏خانجانی

Entry Element

‏محمود علیلو

Entry Element

‏هاشمی

Part of Name Other than Entry Element

‏ زینب

Part of Name Other than Entry Element

‏ مجید

Part of Name Other than Entry Element

‏ تورج

Dates

استاد راهنما

Dates

استاد مشاور

Dates

استاد مشاور

Entry Element

‏ تبریز