عنوان

روابط ساختاری سبک های دلبستگی با رشد پس از سانحه در بیماران بهبودیافته از کووید 19، با میانجی گری راهبردهای مقابله ای

Number

پ۲۴۷۶۵

.Language of Text, Soundtrack etc

per

Title Proper

روابط ساختاری سبک های دلبستگی با رشد پس از سانحه در بیماران بهبودیافته از کووید 19، با میانجی گری راهبردهای مقابله ای

First Statement of Responsibility

مینا خیرآبادی

Name of Publisher, Distributor, etc.

علوم تربیتی و روانشناسی

Date of Publication, Distribution, etc.

۱۴۰۰

Specific Material Designation and Extent of Item

۱۲۶ص.

Accompanying Material

سی دی

Dissertation or thesis details and type of degree

کارشناسی ارشد

Discipline of degree

روانشناسی بالینی

Date of degree

۱۴۰۰/۰۳/۱۰

Text of Note

اپیدمی های رخ داده در طول زندگی انسان ها در دوره های مختلف، همواره به عنوان چالشی برای سلامت روانی افراد مورد توجه بوده است. در این بین بیماری کووید 19 را به عنوان زمینه ساز مشکلات روانی در جامعه یک سال اخیر با توجه به شیوع و مرگ و میر گسترده آن نمی توان از نظر دور داشت. با این وجود امکان بروز تغییرات روانی مثبت حاصل از بیماری کووید 19 به عنوان یک رویداد آسیب زا تحت عنوان "رشد پس از سانحه" و مولفه های دخیل در آن را به عنوان یک زمینه پژوهشی در حال توسعه بایستی مورد توجه قرار داد. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر مطالعه روابط ساختاری سبک های دلبستگی با رشد پس از سانحه (PTG) در بیماران بهبود یافته از کووید 19 با میانجی گری راهبردهای مقابله ای بود. پژوهش حاضر جزو طرح های توصیفی - همبستگی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری (SEM) است. به این منظور، جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه بهبودیافتگان از بیماری کووید 19 و وابستگان درجه یک آنها از جمله پدر، مادر، خواهران و برادران، همسر و فرزندان در بازه سنی 18 تا 65 سال تشکیل می داد. نمونه انتخابی به روش محاسبه حجم نمونه بر اساس مدل فرگوسن (1959) شامل 210 نفر از بین جامعه آماری مورد نظر بود که به روش نمونه گیری داوطلبانه انجام شد. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه رشد پس از سانحه تدسکی و کالهون (PTGI)، پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید (RAAS)و پرسشنامه راهبردهای مقابله ای اندلر و پارکر (CISS) صورت گرفت. سپس داده های جمع آوری شده با بررسی ضرایب مسیر و روش بوت استراپ به ترتیب، برای بررسی اثرات مستقیم و غیرمستقیم، با نرم افزار آماری AMOS نسخه 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشانگر برازش مطلوب مدل نظری پژوهش با مدل اندازه گیری شده بود. بر این اساس، راهبردهای مقابله ای قادرند اثر سبک های دلبستگی بر رشد پس از سانحه را به طور مطلوب و معنی دار میانجی گری کنند. علاوه بر این، رابطه مستقیم سبک دلبستگی ایمن، ناایمن اضطرابی و راهبرد مقابله مساله مدار با رشد پس از سانحه معنی دار بود. بنابراین در راستای نتایج به دست آمده می توان بیان داشت که مولفه های مدل حاضر در اقدامات حمایتی و مداخلاتی می تواند جوانب کار با مبتلایان و بهبودیافتگان را در جهت بهبود وضعیت روانشناختی آنان با توجه و دقت بیشتر به روابط سازنده یا ناسازگار با اطرافیان و شیوه رویارویی و مقابله با بیماری و اثرات جانبی آن و در نهایت اصلاح کارآمد این مولفه ها، تحت تاثیر قرار دهد.

Text of Note

Epidemic diseases that occurred across the lifespan of human beings have always been considered as a challenge for people's mental health. In this regard, due to its prevalence and widespread mortality, we cannot ignore the covid 19 pandemic as a cause of psychological problems of societies in the recent year. However, the possibility of positive psychological changes resulting from Coronavirus disease as a traumatic event called "post-traumatic growth" and components involved in it, can be considered as a developing research field. Thus, this study aimed to investigate the structural relationships between attachment styles and posttraumatic growth among patients recovered from Coronavirus disease, by exploring the mediating role of coping strategies. The research method was a descriptive correlation study design based on Structural Equation Modeling (SEM). Hence, the statistical population of the study consisted of all patients recovered from the Covid 19 disease and their first-degree relatives, including parents, siblings, spouses, and offspring in the age range of 18 to 65 years old. The selected sample using Ferguson’s sample size determination (1959), was 210 subjects who were selected by the available sampling method. Data were collected using Posttraumatic Growth Inventory by Tedeschi and Calhoun (PTGI), the Revised Adult Attachment Scale by Collins and Reed (RAAS), and the Coping Inventory for Stressful Situations by Endler and Parker (CISS). Then, the Path coefficients (beta coefficients) and Preacher and Hayes Bootstrap procedure were used for testing direct and indirect effects respectively, using AMOS 24 software. The results showed acceptable good model fitting between the theoretical and the measured model. Accordingly, coping strategies can significantly mediate the effect of attachment styles on post-traumatic growth. Besides, the direct relationship between secure attachment style, ambivalent-anxious attachment style, and problem-focused coping strategy with post-traumatic growth was also significant. Therefore, in line with the results, it can be stated that the components of the model in support programs and clinical applications, can affect the aspects of working with patients to improve their psychological status with more attention to attachment behaviors and coping strategies.

Variant Title

Structural relationships of attachment styles with Post-Traumatic Growth (PTG) among patients recovered from Covid 19: Testing the mediating role of coping strategies

Entry Element

‏‏خیرآبادی،

Part of Name Other than Entry Element

‏‏‏مینا

Relator Code

تهيه کننده

Entry Element

‏زارعان،

Part of Name Other than Entry Element

مصطفی

Dates

‏

Dates

استاد راهنما

Entry Element

‏تبریز