عنوان

بررسی ساختمان فعل و ریشه های افعال در فارسی باستان

Number

‭۸۶۸۶پ‬

.Language of Text, Soundtrack etc

per

Title Proper

بررسی ساختمان فعل و ریشه های افعال در فارسی باستان

First Statement of Responsibility

/افسانه نجابتیان

Name of Publisher, Distributor, etc.

: دانشکده ادبیات فارسی و زبانهای خارجی

Specific Material Designation and Extent of Item

‮‭۲۴۲‬ص‬

Text of Note

چاپی

Text of Note

بصورت زیرنویس

Dissertation or thesis details and type of degree

کارشناسی ارشد

Discipline of degree

رشته فرهنگ و زبانهای باستانی

Date of degree

‮‭۱۳۹۱/۰۴/۲۵‬

Body granting the degree

تبریز

Text of Note

از نظر زبانشناسی، فارسی باستان متعلق به شاخه ی ایرانی زبان های هند و ایرانی است، و این زبان یکی از شعب اصلی خانواده ی زبان های هند و راوپایی به شمار می آید .آثار بازمانده اززبان فارسی باستان کتیبه های شاهان هخامنشی می باشد که به خط میخی نوشته شده اند .این زبان در نواحی جنوب غربی ایران رواج داشت و زبان رسمی دربار هخامنشیان بود .دوره ی رواج زبان فارسی باستان، اوایل هزاره ی اول تا سال ‮‭۳۳۱‬ پیش از میلاد مسیح، سال سقوط هخامنشیان است .فارسی میانه، بازمانده ی فارسی باستان و فارسی دری بازمانده ی فارسی میانه است .پژوهش حاضر به بررسی ساختمان و ریشه های افعال در فارسی باستان اختصاص دارد و از دو بخش به شرح زیر تشکیل یافته است :بخش نخست مشتمل بر بررسی مقولات مختلف فعل از قبیل : ریشه، ماده، باب، وجه، زمان، شخص، شمار، مصدر، مشتق های فعلی، پیشوندهای فعلی، نشانه های نهی و نفی و شناسه های افعال در فارسی باستان است .بخش دوم، ریشه های افعال، معادل های آنها در زبان های اوستایی، سنسکریت و بازمانده های آنها در زبان های ایرانی میانه ی شرقی و غربی و فارسی دری را شامل می شود

Text of Note

roots with their equivalent in Avesta, Sanskrit, and their remainings in Middle west/ east languages and New Persian have been brought -Linguistically , OP belongs to the Iranian branch of Indo Iranian or Aryan , which is one of the main divisions of the Indo European family of languages. The remaining works of this language are Achaemenian rulers inscription which had been written in cuneiform. It can bee localized as the language of southwestern Persian and was the vernacular language of the Achaemenian rulers. Old Persian language had been spoken throughout most of the first half millennium BC. until 331 BC., the year of the fall of Achaemenian empire. Middle Persian had been remained from the Old Persian and New Persian had remained from Middle Persian. The Present thesis is composed of two sections: In first section, different parts of all verbs have been investigated such as, Root, Tense Stems, Voices, Moods, Time , Person, Number, Infinitive, Verb Derivatives, Verb Suffix, Negative Particles, Indicators. In second section, Verb

نجابتیان، افسانه

مولایی، چنگیز، استاد راهنما

جلالیان چالشتری، محمدحسن، استاد مشاوره

Public note

سیاه و سفید

نمایه‌سازی قبلی