اثر بازی درمانی و قصه درمانی بر مهارت حل مسئله، خودپنداره و رفتار پرخاشگرایانه در کودکان مبتلا به اختلال سلوک
First Statement of Responsibility
/حنانه کریمی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۴۸ص
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
INTERNAL BIBLIOGRAPHIES/INDEXES NOTE
Text of Note
بصورت زیرنویس
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
روانشناسی بالینی-کودک و نوجوان
Date of degree
۱۳۹۱/۰۶/۲۰
Body granting the degree
دانشگاه تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی بازی درمانی، قصه درمانی و تلفیق این دو درمان بر بهبود مهارت حل مسئله، خودپنداره و رفتار پرخاشگرایانه در کودکان مبتلا به اختلال سلوک انجام گرفت .به همین منظور از میان دانش آموزان مقطع دبستان منطقه ۵ تهران، ۶۰ کودک با استفاده از مصاحبه تشخیصی بر اساس ملاکهایTR -IV- DSMو پرسشنامه رفتاری راتر کودکان) فرم معلم (انتخاب شدند .این کودکان به صورت تصادفی در ۴ گروه ۱۵ نفره بازی درمانی، قصه درمانی، تلفیق بازی درمانی و قصه درمانی و گروه کنترل جای گرفتند .طرح پژوهش حاضر پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است .برای هر کدام از مداخلهها، بر اساس راهنمای آن مداخله، ۸ جلسه گروهی به مدت ۴۵ دقیقه برگزار شد .یافته ها نشان داد که بازی درمانی، قصه درمانی و تلفیق این دو درمان به طور اثربخش مهارت حل مسئله و خودپنداره را بهبود و پرخاشگری را کاهش می دهد .در نهایت، مقایسه این سه مداخله تفاوت قابل توجهی را در میزان اثربخشی بر این شاخصها نشان نداد .بر اساس یافتههای پژوهش به نظر میرسد در کودکان مبتلا به اختلال سلوک، بازی درمانی، قصه درمانی و تلفیق این دو درمان میتواند به عنوان یک مداخله مؤثر، خودپنداره، مهارت حل مسئله و پرخاشگری را بهبود ببخشند
Text of Note
concept, problem solving skills, aggressive -solving skills. Keywords: conduct disorder, play therapy, narrative therapy, combination therapy (play therapy, narrative therapy), self-concept, and aggression and improve problem-tests were used. For each intervention, based on its manual intervention, eight group sessions were held for 45 minutes. Finally, compare the difference between these three interventions showed no significant effects on these parameters. The findings appear in children with conduct disorder, play therapy, narrative therapy, and combination therapy as an effective intervention, self-and post-TR criteria and Rutter Child Behaviour Questionnaire (form teacher) were selected. The children were randomly divided into 4 groups of 15 play therapy, narrative therapy, and combined treatment group than the control group. In this study, pre-IV-The present study examined the effectiveness of play therapy and narrative therapy, and combination therapy (play therapy, narrative therapy) on improving the self, problem solving skills, and aggressive deals. Among students in grades 5 Tehran, 60 children using a diagnostic interview based on DSM