مطالعه تنوع ژنتیکی و خویشاوندی سه گونه L. Astragalus (Fabaceae) از منطقه سهند با استفاده از نشانگرصهای RAPDs
First Statement of Responsibility
/مهین نورمیده
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: علوم طبیعی
Name of Manufacturer
، ن.ا
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۸۲ ص
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
علوم گیاهی
Date of degree
۱۳۹۰/۱۱/۱۹
Body granting the degree
تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
گونه های گیاهی بومی با پراکنش جغرافیایی محدود نسبت به گونه های دارای پراکنش جغرافیایی وسیع از همان جنس سطوح پایین تری از تنوع ژنتیکی را دارا می باشند .در این مطالعه میزان تنوع ژنتیکی گونه Astragalus sahendi با گستره پراکنش جغرافیایی بسیار محدود، گونه A. tabrizianus با گستره پراکنش جغرافیایی محدود و گونه A. caspicus با پراکنش جهان گستر از منطقه سهند تبریز با استفاده از پنج آغازگر نشانگرهای RAPDs ارزیابی شد .تعداد ۱۰ فرد گیاهی از هر گونه به طور تصادفی انتخاب شدDNA .ی ژنوم هسته ای مطابق با پروتوکل CTAB با اندکی تغییرات از برگ های جوان استخراج شد .میزان تنوع ژنتیکی درون هر گونه براساس شاخص تنوع ژنتیکی نی و شانون محاسبه گردید .میزان شباهت ژنتیکی بین گونه های مورد مطالعه با استفاده از متد UPGMA (Unweighted Pair Group Method with Arithmetic averages) براساس فاصله ژنتیکی نی بررسی شد .واکنشPCR - RAPDو الکتروفورز محصولات PCR نوارهای واضح، تکرار پذیر و قابل امتیاز بندی تولید کرد .در گونه A. sahendi میزان چند شکلی نوارهای RAPDs ( P) ۰۸/۴۶ درصد و سطح تنوع ژنتیکی نی (h) و شانون (I) به ترتیب ۱۳۹/۰ و ۲۱۷/۰ بود .این مقادیر در مورد گونه A. tabrizianus به صورت ۱۹۵/۰=I ، ۱۲۲/۰=h، ۱۲/۴۴=Pبود .در حالیکه در مورد گونه A. caspicus این مقادیر به صورت=۳۱۰/۰ I ،۲۰۰/۰= h، ۷۳/۶۳=Pبود .بیشترین فاصله ژنتیکی نی ۱۵۳/۰ بین گونه های A. sahendi و A. caspicus دیده شد .در صورتی که کمترین این فاصله بین گونه های A. tabrizianus و A. caspicus بر آورد شد .دندرو گرام مبتنی بر UPGMA نشان داد که A. sahendi از دو گونه دیگر جدا بوده و در خوشه مجزا قرار دارد .میزان چند شکلی نوارهای RAPD و سطح تنوع ژنتیکی در گونه های A. sahendi و A. tabrizianus نسبت به گونه A. caspicus به طور معنی داری کمتر بود .با توجه به اینکه A. tabrizianus وسعت پراکنش جغرافیایی بیشتری نسبت به A. sahendi دارد، ولی تنوع ژنتیکی آن نسبت به A. sahendi کمتر بود .این موضوع نشان می دهد که عوامل دیگری غیر از وسعت پراکنش جغرافیایی از جمله سیستم تولید مثلی و نوع گرده افشانی میزان تنوع ژنتیکی گونه ها را تحت تاثیر قرار می دهد .عامل دیگر در کم بودن میزان تنوع ژنتیکی گونه A. tabrizianus می تواند گذر از گلوگاه جمعیتی باشد .در این پدیده با کاهش اندازه جمعیت، رانش ژنتیکی در آن رخ داده و inbreeding افزایش می یابد .این امر باعث کاهش تنوع ژنتیکی گونه می گردد .در ضمن ممکن است نمونه برداری از افراد گونه A. tabrizianus با فواصل مکانی کم از یکدیگر انجام شده و تنوع ژنتیکی گونه را تحت تاثیر قرار داده باشد .نتایج حاصل از این مطالعه با رده بندی مورفولوژیکی گونه های مطالعه شده مطابقت نداشت .نتایج این مطالعه پیشنهاد می نماید که از نشانگرهای مولکولی مانند SSR و مطالعه نواحی ITS جهت تجدید نظر در رده بندی گونه ها استفاده شود
Text of Note
Endemic plant species with narrow geographical distribution have lower levels of genetic diversity than widespread congeneric species. In present study, levels of genetic diversity were compared among three Astragalus species with different geographical range distributions from Sahand, Tabriz with 5 primers using RAPDs markers. Astragalus sahendi had highly narrow geographical distribution , A. tabrizianus was of narrow geographical distribution and A. caspicus was a widespread species. Number of 10 plant individuals from each species was randomly sampled. Total genomic DNA was isolated from young leaves plants according to CTAB protocol with minor modifications. Levels of genetic diversity within species was calculated based on Nei's genetic diversity (h) and Shannon's information index (I). Genetic similarity between Astragalus species was surveid using UPGMA (Unweighted Pair Group Method with Arithmetic averages) method based on Nei's genetic distance. RAPD-PCR reaction and electrophoresis of PCR products generated clear and reproducible bands. Levels of polymorphic RAPDs bands ( P) was 46.08 in A. sahendi, 44.12 in A. tabrizianus and 63.73 in A. caspicus. genetic diversity was h=0.139 and I=0.217 in A. sahendi. These values were h=0.122 and I= 0.195 in A. tabrizianus, wherease in A. caspicus were h=0.200 and I= 0.310. The highest Nei's genetic distance was 0.153 between A. sahendi and A. caspicus; while, the lowest this distance was estimated 0.112 between A. tabrizianus and A. caspicus. Dendrogram based on UPGMA showed that A. sahendi separated and placed in distinct cluster. Levels of RAPDs polymorphic bands and genetic diversity in A. sahendi and A. tabrizianus was significantly lower than A. caspicus. A. tabrizianus had higher geographical distribution range than A. sahendi, but it's genetic diversity was lower than A. sahendi. This may show that other factors in addition to geographical distribution such as breeding system and pollination modes affected levels of genetic diversity in these species studied. Moreover bottleneck effect influenced A. tabrizianus genetic diversity, which resulted in decrease of population size leading to genetic drift and increased inbreeding; therefore, genetic diversity of A. tabrizianus has decreased. Furthermore, sampling with short spatial distances in individuals of A. tabrizianus may be affected genetic diversity of this species. Results of culuster analysis was not according to morphological classification. Therefore, using molecular markers like SSR and studying of ITS regions for revision in Astragalus classification is suggested