بررسی زندگی و اندیشه های سیاسی محمد تقی ملک الشعراء بهار
First Statement of Responsibility
/حسین فرهادنیا
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
تبریز :دانشگاه تبریز ، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۲۳۳ ص
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
تاریخ
Date of degree
۱۳۸۹/۱۱/۰۴
Body granting the degree
تبریز :دانشگاه تبریز ، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
محمدتقی ملک الشعراء بهار( ۱۲۶۵ ـ ۱۳۳۰ هـ . ش ( از برجسته ترین شاعران و نویسندگان، نماینده ی فعال و مبارز چندین دوره ی مجلس شورای ملی و از سرشناس ترین روزنامه نگاران و رجال و روشنفکران سیاسی دوره ی مشروطه و نیمه ی نخست سلطنت پهلوی است زندگی سیاسی او از آغاز نهضت ملی مشروطیت ( ۱۲۸۴ هـ . ش ( تا چندین سال پس از سقوط رضا شاه) شهریور ۱۳۲۰هـ. ش (پیچیده و پر فراز و نشیب است او از آغاز جنبش آزادیخواه مشروطه ، با سرودن و نشر اشعار سیـاسی به مشروطه طلبان پیوست از ۱۲۸۹ هـ. ش با عضویت در کمیته ی ایالتی صحزب دموکرات خراسان و انتشار روزنامه ی صنوبهار به عنوان ارگان ناشر مرام و افکار آن حزب ، عملا پا به عرصه ی فعالیت سیـاسی نهاد و به ترویج مشروطیت و روشنگری های سیاسی پرداخت در طول سالها فعالیت سیاسی و مبارزات حزبی و پارلمانی تا اواخر حیات خود به نمایندگی دوره های سوم ، چهارم ، پنجم ، ششم و پانزدهم مجلس شورای ملی انتخاب شد در مجلس چهارم از اعضـای فعال و مبـارز فراکسیون اکثریت) به رهبری سید حسن مدرس (بود و در طول دوره ی آن مجلس ، در روزنامه ی نوبهار علیه خودسری های رضاخان و جاه طلبی های فزاینده ی او در ساختار متزلزل سیاسی کشور و تعرضات وی به آزادی های مدنی مبارزه کرد در مجلس پنجم از نمایندگان شاخص فراکسیـون اقلیت) به رهبری مدرس و خود او (بود و در مخالفت با طرح جمهوری رضا خان و تغییر سلطنت از قاجاریه به پهلوی با مدرس همراه و همسو شد او در بزرگترین تشکل سیاسی دوره ی مشروطه یعنی حزب دموکرات پیوسته عضویت فعال داشت و در طول چندین دوره نمایندگی مجلس ، به خط مشی سیاسی آن حزب همواره وفادار ماند و روزنامه ی نوبهار را سالها ، هم برای ترویج مرام و مسلک حزب مزبور و هم جهت تنویر افکار عمومی و روشنگری های سیاسی و اجتماعی ، و نیز به منظور انعکاس و تشریح اندیشه ها و رویکردهای سیاسی خود انتشار داد او که همواره از لزوم ایجاد حکومت مقتدر مرکزی و حفظ اقتدار ملی دفاع می کرد، چند سال پس از استقرار سلطنت رضا شاه ، به جرم مخالفت های علنی و پنهان با حاکمیت اقتدارگرا ـ و البته استبدادی ـ شاه ، حبس و تبعید شد و ناگزیر از صحنه ی سیاست کناره گیری کرد . اما پس از سقوط رضا شاه ، مجددا به فعالیت سیاسی پرداخت .در سالهای بعد از شهریور ۱۳۲۰ هـ . ش با برخی از تشکیلات وابسته به صحزب توده ارتباط و همکاری داشت و در کابینه ی دوم قوام السلطنه مدت چهار ماه وزیر فرهنگ شد و با قوام در تأسیس و تشکیـل صحزب دموکرات ایران همکاری کرد زندگی سیاسی او با اتمام دوره ی نمایندگی اش در مجلس پانزدهم خاتمه یافت.
Text of Note
Mohammad Taqi Malak-o-Shoa'ra Bahar (1886-1951) was one of the greatest poets, writers and Scholars, and active in the Constitutional Era and first half of Pahlavi reign, as a journalist and National Parliament (Majlis) deputy. From the early liberal Revolution of constitution, he joined the constitutionalists by composing and publishing political poems. From 1910 by being a member of state Committee of Khorasan's Democrat Party and publishing the Nobahar paper which became an official mouthpiece for party, started his political activity and began to spread the constitution and political clarifications. Also, he was elected as parliamentary the third, fourth, fifth, sixth and fifteenth periods of National Parliament. In the fourth Parliament , he was one of the active members of Majority Fraction (by Seyyed Hassan Mudarris leadership), and through forth Parliament, in Nobahar paper he was against Reza Khan despotism and dictatorship, and his increasing ambitions in the country's unstable political structure. In the fifth Parliament, he was one of the effective and known members of Minority Fraction, and in opposition to the Reza Khan republic plan and replacing Qajar Kingdom to Pahlavi, he joined the Mudarris. He was continuously an active member in the greatest political group of constitution period, that is Democrat Party, and during several periods of membership in the parliament, he remained loyal to the political routine of the party, and published Nobahar paper for years, to spread the political ideas of that party, and also to reflect and describe his political thoughts and views,and political and social clarification. He was the person thatalways defendedthekeeping of national power and creating the central powerful government, but a few years after establishment of Reza Shah Kingdom, because of his obvious and secret opposition to the Reza Shah authoritative and despotism, imprisoned and displaced, and inevitability resigned from political activity. Butagain, after fall of Reza Shah, he started his political activity. In years after 1941 he cooperated with some organizations dependent of Tudeh Party, and in Qawam-o-lsaltaneh second Cabinet, became the Minister of Culture for four months, and cooperated with Qawam in establishing and formation of Democrat Party of Iran. His political life ended by the finish of his membership period in fifteenth National Parliament.