سیر تاریخی تشبیه مضمر در کتب بلاغی و تطور آن در متون نظم فارسی
First Statement of Responsibility
/جعفر علی محمدی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
تبریز:دانشگاه تبریز،دانشکده زبانهای خارجی، زبان و ادبیات فارسی
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۳۰۸ص.
Other Physical Details
:۳۰*۲۹س.م+لوح فشرده
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
INTERNAL BIBLIOGRAPHIES/INDEXES NOTE
Text of Note
واژه نامه بصورت زیرنویس
Text of Note
کتابنامه ص.:۳۰۱-۳۰۵
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
زبان و ادبیات فارسی
Date of degree
۱۳۸۹/۰۴/۲۵
Body granting the degree
تبریز:دانشگاه تبریز،دانشکده زبانهای خارجی، زبان و ادبیات فارسی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
پژوهش حاضر در دو بخش به بررسی تشبیه مضمر در ادبیات فارسی می پردازد .در بخش اول چگونگی نگرش عالمان بلاغت به مقوله ی تشبیه مضمر و جایگاه آن در تقسیم بندی انواع تشبیه پرداخته شده است .در این بخش سعی بر آن است که علاوه بر کتب بلاغی فارسی، چگونگی نگرش عالمان بلاغت در آثار عربی نیز به این نوع تشبیه بررسی شود که در پایان این بخش نتایج زیر حاصل شد:بلاغت شناسان فارسی نسبت به اعراب توجه بیشتری به مقولهصی تشبیه مضمر داشته اند و برخلاف آنها از همان آغاز شکل گیری علوم بلاغی در ایران، این نوع تشبیه به عنوان یکی از اقسام اصلی تشبیه مورد توجه قرار گرفته است.مؤلفان کتب بلاغی جایگاه یکسانی را برای تشبیه مضمر در تقسیم بندی انواع تشبیه تعیین نکرده اند که این پژوهش نظر کسانی که آن را به عنوان یکی از راه های نوسازی تشبیهات مبتذل دانسته اند، تأیید کرد.در بخش دوم سعی شده است مصادیقی برای تشبیه مضمر در دیوان های معروف شعر فارسی از دورههای مختلف استخراج شود و بر اساس آن ها تشبیه مضمر مورد تبیین و تقسیم بندی به انواع مختلف قرار گیرد که با مطالعهصی شواهد یافت شده این نتیجه حاصل شد که تشبیه مضمر با توجه به هدفی که شاعر از آن دنبال می کند و ساختاری که به کار می برد، به سه گروه اصلی تفضیل، تساوی و کثرت استعمال، تقسیم می شود .از این میان تفضیل و تساوی خود با توجه به طرز بیان و ارتباطی که شاعر بین مشبه و مشبه به، به وجود می آورد به انواع مختلفی تقسیم می شوند.
Text of Note
The present research surveys implicit simile in Persian literature in two parts. The first part tries to talk about how eloquency scientists have a view on implicit simile and its position in classification of different kinds of simile. In addition to Persian books on eloquency, this part attempts to survey eloquency scientists ideas towards simile in Arabic works, that finally led us to these conclusions:Persian eloquency scientists paid too much attention to implic it simile than Arabian ones, and unlike them they used this kind of simile as one of major kinds since early days of eloquency science formation in Iran.Authors of eloquency books have not determined the same stand for implicit simile in classification of different types of simile, and the present paper confirmed ideas of those who recognize that as one of the ways of recreation of hackneyel simile.In the second part, the research tries to extract evidences for implicit simile in famous Diwans* of persian poems of different periods; and on these basis todivide implict simile to different types and then survey them. Reviewing the found justifications it was concluded that implicit simile is divided into three major groups of preference, equality, and multiplicity of application according to the poet's purpose.Among these three groups, preference and equality are divided into other types on the basis of expression way and the relationship that the poet makes between the thing likened in a simile (Moshabbeh) and that to which a thing is likened (Moshabbehon-beh).Diwan: a complete poctical work.