تبریز: دانشگاه تبریز ،دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۵۵ ص
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
INTERNAL BIBLIOGRAPHIES/INDEXES NOTE
Text of Note
واژه نامه بصورت زیرنویس
Text of Note
کتابنامه ص.: ۱۵۴-۱۵۵
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
روانشناسی بالینی
Date of degree
۱۳۸۹/۱۱/۲۰
Body granting the degree
تبریز: دانشگاه تبریز ،دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
اختلال اضطراب فراگیر که اختلالی شایع و ناتوان کننده است، با نگرانی گسترده، مفرط و کنترل ناپذیر مشخص میصشود .یکی از معمول-ترین رواندرمانیصها برایGAD ، درمان شناختی-رفتاری است .اما علیصرغم اینصکه این نوع درمان تا حدی در درمان اختلال اضطراب فراگیر موثر بودهص است، درصد زیادی) تقریبا ۳۰تا ( ۴۰ از افراد مبتلا به GAD از موثرترین درمان یعنی CBT سود نمیصبرند و این مغایر با بالاترین نرخ بهبود بالینی است که درمان شناختی رفتاری در سایر اختلالات اضطرابی نشان میصدهد .بنابراین نیاز به افزایش اثربخشی مداخلات مبتنی بر شواهد ضروری به نظر میصرسد .هدف این پژوهش معرفی الگوی جدید فراشناختی اختلال اضطراب فراگیر و بررسی میزان کارایی درمان فراشناختی ولز برای این اختلال است .در یک بررسی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه، فرایند درمان بر روی پنج آزمودنی(۲ مرد و ۳ زن (انجام شد .آزمودنیصها در مرحلهص پیش از درمان) خط پایه (و جلسه آخر درمان) جلسه دوازدهم (پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیرIV)- (GADQ، پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا(PSWQ) ، پرسشنامه فراشناخت ها۳۰)- (MCQ، پرسشنامه اضطراب بک(BAI) ، پرسشنامه افکار اضطرابی(AnTI) ، پرسشنامه کنترل افکار (TCQ) را تکمیل نمودند .علاوه بر این سه مقیاس آخر را در جلسهصهای اول، سوم، ششم و دوازدهم درمان و دورهصی پیگیری پس از درمان دوباره تکمیل کردند .نمرهصهای آزمودنی در کلیهص مقیاسصها در مرحلهص پس از درمان نسبت به مرحلهص قبل از آن کاهش نشان دادهصاند .نتیجهصصای که میصتوان از این پژوهش استنباط کرد این است که رویکرد درمانی مبتنی بر مدل فراشناختی ولز در کاهش شدت علایم اختلال اضطراب فراگیر موثر بوده است.
Text of Note
Generalized anxiety disorder is characterized by chronic, pervasive, and uncontrollable worry and is associated with somatic complaints. The disorder has a lifetime prevalence estimated at 5.7 and is associated with high rates of comorbidity. Generalized anxiety disorder (GAD) responds only modestly to existing cognitive behavioural treatments. This study investigated a new treatment based on an empirically supported metacognitive model Wells, (1995). Metacognition and worry: A cognitive model of generalized anxiety disorder. Behavioural and Cognitive Psychotherapy, 23, 301-320; Wells, (1997). It follows from this model that successful treatment of GAD should focus on modifying several metacognitive factors, including counterproductive thought control strategies, erroneous beliefs about the uncontrollability of worry, negative beliefs about the danger of worrying, and positive beliefs that support the overreliance on worrying as a coping strategy. Five consecutive patients fulfilling DSM-IV criteria for GAD were assessed before and after metacognitive therapy, and at 1 month follow-up. Patients were significantly improved at post-treatment, with improvements in worry, anxiety, and depression. The treatment appears promising and controlled evaluation is clearly indicated. The effect sizes and standardized recovery rates for MCT suggest that it is a effective treatment.