تبریز: دانشگاه تبریز ، علوم انسانی و اجتماعی ، تاریخ ایران دوره اسلامی
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۴۱ ص.
Other Physical Details
: ۳۰*۲۹ س.م.-+ یک لوح فشرده
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
INTERNAL BIBLIOGRAPHIES/INDEXES NOTE
Text of Note
واژه نامه به صورت زیرنویس
Text of Note
کتابنامه ص : ۱۲۱-۱۲۸
CONTENTS NOTE
Text of Note
فاقد اطلاعات کامل
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
تاریخ
Date of degree
۱۳۸۵/۰۶/۲۵
Body granting the degree
تبریز: دانشگاه تبریز ، علوم انسانی و اجتماعی ، تاریخ ایران دوره اسلامی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
دوران حکومت صفویان در تاریخ ایران ، یکی از دورانهای مهم ، و سرنوشت ساز برای این مرز و بوم بوده است . سلسل صفوی از حیث تأثیرگذاری در ساختارهای اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی ، و مذهبی در ایران پس از خود ، بی نظیر است . رسمیت یافتن تشیع اثنی عشری ، و استقرار مرکزیت سیاسی و اداری از ویژگیهایی است که سبب متمایز شدن این عصر از دیگر ادوار تاریخ ایران بعد از اسلام می گردد.بالطبع ، روی کار آمدن چنین حکومتی ، با این ویژگیها ، در کلی شئونات کشور ایران مؤثر بوده ، و روابط خارجی ایران با سایر دول از جمله اعراب جزیر العرب از این تأثیر بدور نبوده است. روابط ایران با اعراب جزیر العرب در دور صفویه محدود به دو منطق حجاز و مسقط بوده است . در این دوره هر سال تعداد زیادی از ایرانیان جهت انجام مراسم حج به حجاز اعزام می شدند ، که این سفر زیارتی به دنبال خود مسایلی را بوجود می آورد .همچنین در دور صفویه شیعیان حسینی مدینه به ایران رفت و آمدهایی را داشته اند و روابطی با ایرانیان داشته اند . علاوه بر این حضور سیاسی دولت عثمانی در منطق حجاز روابط فی مابین صفویان و اعراب را تحت الشعاع قرار داده بود بندر مسقط نیز که در اوایل روی کار آمدن صفویان زیر نظر ایشان قرار داشت بزودی و در پی اکتشافات جغرافیایی پرتغالیان به تصرف ایشان در آمده و زیر نظر ایشان بود، بطوریکه پس از اخراج پرتغالیان از جزیرهرموز در سال ۱۰۳۱ ه- . ق ، ایشان از همین مسقط اقداماتی را بر علیه ایران در جهت تصرف هرموز و سایر بنادر ایرانی انجام دادند ، لیکن مهمترین روابط ایران با اعراب مسقط در دور صفوی ، مربوط به اواخر حکومت صفویان در ایران است که اعراب این ناحیه به سواحل و جزایر ایرانی یورش برده ، وحشت عجیبی در بین تجار و مسافرین و نیز ساکنان بنادر و سواحل ایرانی بوجود آوردند ، و دولت ایران که نمی توانست در برابر ایشان کاری بکند ، متوسل به اروپاییان گردید .