مبانی انسان شناسی اسلامی نسبت به زن با تأکید بر نگاه دو فیلسوف معاصرعلامه طباطبایی و آیت الله جوادی آملی
Parallel Title Proper
The view of basic Islamic anthropology on women with emphasis on the study of two contemporary philosophers; Allame Tabatabai and Ayatollah Javadi amoli
First Statement of Responsibility
/محمد ساکی مالحی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: الهیات و علوم اسلامی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۷
Name of Manufacturer
، راشدی
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۱۱ص
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی - الکترونیکی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
فلسفه دین
Date of degree
۱۳۹۷/۱۰/۳۰
Body granting the degree
تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
نقطه آغاز معرفت در انسان، اثبات نفس خود است و حتی سوفسطاییانی که به انکار جهان خارج پرداختند در اصل نفس خود شکی نداشتند و از آنجایی که اساس انسان در نفس اوست، پس بنیاد اصلی انسان شناسی، روح انسانی است .نفس انسان که دارای تجرد از ماده است و نسبت به بدن حکم صورت نسبت به ماده را دارد که در اصل مقوم وجود آدمی است که بهواسطهی آن ارزشها و همچنین ضد ارزشها کسب میشوند .در اینجا معلوم میشود که اساس اختلاف مبانی انسانشناسی اسلامی با امانیسم در وجود و انکار روح است .چون مادیگرایی انسان را در بعد جسمانی او خلاصه میکند .پذیرفتن هریک مکاتب سبب میشود که انسان در داشتن و حذف کدام یک از ابزار معرفت نقش تعیین کنندهای داشته باشد .کسی که انسان را در بعد ماده محصور میکند ابزارش حس است و با حس جز بعد مادی انسان درک نمیشود .خروجی چنین انسان شناسی نسبت به زن فمنیسم است که کمال خود را در کسب مسائل دنیوی مانند پست، مقام و هم شکل و هم رنگ بودن با مردان می بیند .اما در مکتب اسلام و اندشمندان مسلمان از جمله علامه طباطبایی و آیه الله جوادی آملی انسان را متشکل از دو بعد روحانی و جسمانی میدانند و بعد جسم و تقسیم آن به مذکر و مونث را به ماده ارجاع میدهد و زن و مرد بودن را در بعد روحانی و کسب کمالات کاملا مشترک میبیند مانند مقام ولایت و قرب الهی که زن و مرد در تحصیل آن کاملا برابرند .اما در کسب مقام نبوت و امامت که هر دو شاخه ای از ولایتاند برابر نیستند چون اصل این دومقام اموری اجرایی اند .این پایان نامه با روش توصیفی،تحلیلی و به صورت کتابخانه ای نوشته شده است
Text of Note
The starting point of cognizance in humans is the proving of a self's soul and even those sophisticated ones who denied the outer world, in fact had no doubt about their soul's existence and since the foundation of a human is in his soul, then the base of anthropology is the human soul. The human soul, which has an abstraction from materialism and to the body it has the work of a characteristic to a material which means that soul is the rectifier of human's existence. With soul, we define value and anti-value. It turns out here that the base of differences between Islamic anthropology and humanism is in existence and denial of the soul; because materialism summarizes humans in their physical dimension. Accepting each of the two isms causes the human to have a decisive role in removing each of the instruments of knowledge. A person who restricts human to material dimension uses the instrument of esthesis; and with that, only material dimension can be felt. The result of such anthropology is Feminism which finds its perfection in gaining earthy matters such as titles, status and being similar to men in every way. But in in divine schools which say that humans are made of spiritual dimension and material dimension and refers to male and female as a part of the material dimension while man and woman is a part of the spiritual dimension and gaining accomplishments is equal among both of them such as Provincial official and divine glory in which both man and woman are equals. But they are not equal in prophecy and imamate positions, which are both branches of province because the essence of these two posts is that they are executive posts
PARALLEL TITLE PROPER
Parallel Title
The view of basic Islamic anthropology on women with emphasis on the study of two contemporary philosophers; Allame Tabatabai and Ayatollah Javadi amoli