بررسی و تحلیل نمادهای امید در اشعار سیاوش کسرایی و محمد زهری
Parallel Title Proper
Study and analyzing symbols of hope in the lyrics siavash kasraie and mohammad zuhari
First Statement of Responsibility
/سمیه ارشادخواه
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: ادبیات فارسی و زبان های خارجی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۷
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۴۲ص
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی - الکترونیکی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کار شناسی ارشد
Discipline of degree
زبان و ادبیات فارسی گرایش پایداری
Date of degree
۱۳۹۸/۰۶/۰۶
Body granting the degree
تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
سال های بین ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۷ دوران تقابل امید و ناامیدی در جامعهء ایران و بازتاب آن در شعر معاصر بوده است .بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در نتیجه عوامل مختلف سیاسی _ اجتماعی یأس تلخ و مرگ آمیزی بر شعر گروه کثیری از شعرا حاکم شده بود و تنها شاعران اندکی بودند که تسلیم آن یأس و ناامیدی نشده بود ند .جبهه ناامیدان که در رأس آنها مهدی اخوان ثالث و احمد شاملو قرار داشتند، به دلیل شکست نهضت و بر باد رفتن آرزوها هر گونه حرکتهای انقلابی را در جامعه بیهوده می دانستند، در نتیجه اشعاری هم که میسرودند منطبق با همین دیدگاه شکست و دل سردی بود .در مقابل عدهای مانند هوشنگ ابتهاج و کسرایی با وجود اعتقاد به شکست نهضت و خفقان و استبداد حاکم بر جامعه، با الهام از تعلیمات و تبلیغات حزب توده از یأس و ناامیدی فریاد میکردند و در سرودههای خود فضای یأس و بدبینی را محکوم میکردند و از امیدواری سخن می گفتند .ضعف کار این دسته شاعران این بود که از مسائلی سخن میگفتند که ضمن اتکای آن بر امیدواری، بسیار کلی و مبهم بود .با پیروزی انقلاب اسلامی و حوادث بعد از آن بی پایه بودن عقاید این افراد و تشکیلات حزبیشان بر ملا شد . و برخی از افراد وابسته به این اندیشه از جمله کسرایی به این باور رسیدند که عمر گرانبها را در قبال مشتی دروغ و وعدههای دروغین بر باد دادند .در این پژوهش اشعار سیاوش کسرایی و محمد زهری را به عنوان نمایندگان امید انتخاب کرده ایم و نمادهایی را که برای القای روحیه امید در جامعه استفاده کرده اند، استخراج سپس مورد بررسی و تحلیل قرار داده ایم
Text of Note
The years between 1332 to 1357 in the Irans society have been priods lontrast of hope and disappointment and its reflection in the current poetry. after the 28 Mordad 1332 coup as a result of various socio political factors the poetry of a large number of poets was dominated bitter disappointment and only a handful poets wasnt capitulation the desperate and disappointment. The disappointments front that in climax Mehdi Akhavan sales and Ahmad Shamloo considered fail of movement and evaporate of hopes was friroloused in society all reds action. bereon the poetry that sang in dentic this vision of failure. Against some like Hoshang Ebtehaj and Kasrai despite their belief in the defeat of the movement and dominated strangles and autaky in society they inspired by the teachings and propaganda of the tudeh party shouted of despair and in their poems they convicted the atmosphere of despair and spoke of hope. The weakness of this group of poets was that they were talking about issues that while relying on hope were very general and vague. With the victory of the Islamic revolution and events that followed the beliefs of these people and sectarian organizations were unfounded. Some people related have to idea among Kasraei to believe that missed life for a bunch of lies and false promises. in this study we have selected the poems of Siavash Kasrae and Mohammad Zoharei representatives of hope and extracted and analyzed the symbols that were used to implant hopes mentaling in society
PARALLEL TITLE PROPER
Parallel Title
Study and analyzing symbols of hope in the lyrics siavash kasraie and mohammad zuhari