تأثیر پلی وینیل پیرولیدون و گرافن اکسید بر ریزازدیادی و ریزغدهزایی درون شیشهای در سیبزمینی رقم آگریا
Parallel Title Proper
The Effect of Polyvinyl Pyrrolidone and Graphene Oxide on in vitro Micropropagation and Micro-Tuberization in Potato (Solanum tuberosum cv. Agria)
First Statement of Responsibility
/فرزاد عبدالهی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: کشاورزی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۸
Name of Manufacturer
، میرزائی
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۷۶ص
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی - الکترونیکی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
باغبانی
Date of degree
۱۳۹۸/۰۶/۱۶
Body granting the degree
تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
این مطالعه به منظور بررسی صفات مربوط به ریزازدیادی و ریزغدهزایی درون شیشهای در سیبزمینی رقم آگریا در واکنش به استفاده از پلی وینیل پیرولیدون و گرافن اکسید انجام شد .این پژوهش با هدف بررسی اثر غلظتهای مختلف پلی وینیل پیرولیدون(۰ ،۲۵ ،۵۰ ، ۷۵ و ۱۰۰ میلیگرم بر لیتر (و گرافن اکسید(۰ ،۲۵ ، ۵۰ و ۷۵ میلی گرم بر لیتر (بر ریزازدیادی و ریزغدهزایی سیبزمینی رقم آگریا در دو آزمایش مستقل) بصورت آزمایش فاکتوریل (و در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار به اجرا درآمد .پس از کشت، شیشههای حاوی ریزنمونهها برای ریزازدیادی در شرایط روشنایی با دمای۲۵ ۲درجه سانتیگراد و شیشههای حاوی ریزنمونهها برای ریزغدهزایی در شرایط تاریکی با دمای ۱۸ درجه سانتیگراد نگهداری شدند .در این راستا از جوانههای تکگره و جانبی استفاده شد .در آزمایش ریزازدیادی پس از یک ماه صفاتی مانند وزن تر، تعداد برگ، ارتفاع ساقه، طول برگ، تعداد شاخه و در آزمایش ریزغدهزایی پس از دو ماه صفاتی مانند درصد ریزغدهزایی، سرعت ریزغدهزایی، وزن ریزغده، طول و قطر ریزغدهصها مورد بررسی قرارگرفت .نتایج بدست آمده از این آزمایش نشان داد که اثر غلظتهای ساده پلی وینیل پیرولیدون فقط بر طولبرگ معنیدار بوده درحالی که گرافن اکسید در غلظت ۷۵ میلیگرم بر لیتر بر تمامی صفات حداکثر معنیداری را نشان داده است .در ترکیب تیماری با افزایش غلظت پلی وینیل پیرولیدون و گرافن اکسید تا سطح ۷۵ میلیگرم بر لیتر وزن تر گیاهچهها افزایش یافت .تعداد شاخساره جانبی با افزایش غلظت پلیوینیل پیرولیدون تا غلظت ۷۵ میلیگرم بر لیتر و گرافن اکسید در غلظتهای ۲۵ و ۵۰ میلیگرم بر لیتر حداکثر افزایش را نشان داد .در صفات مربوط به ریزغدهزایی گیاهان تیماره شده با غلظتهای ۲۵ و ۷۵ میلیگرم بر لیتر گرافن اکسید از عملکرد بالایی نسبت به گیاهان تیمار شده با پلی وینیل پیرولیدون برخوردار بودند .غلظت ۱۰۰ میلیگرم بر لیتر پلی وینیل پیرولیدون تنها بر عرض و وزن ریزغده و غلظت ۲۵ میلیگرم بر لیتر پلی وینیل پیرولیدون بر تعداد و سرعت ریزغده اثر معنیدار را نشان داد .با توجه به یافتههای اخیر به نظر میرسد استفاده از گرافن اکسید با غلظت ۷۵ میلیگرم در لیتر بر تمام صفات مربوط به ریزازدیادی در سیبزمینی رقم آگریا موثر باشد .همچنین تیمار ۲۵ و ۷۵ میلیگرم بر لیتر گرافن اکسید به عنوان بهترین تیمار برای ریزغدهزایی در این تحقیق شناخته شد
Text of Note
This study was performed to evaluate the characteristics related in vitro micropropagation and microtuberization of potato (Solanum tuberosum cv. Agria) in respone to PolyvinylPyrrolidone and Graphene Oxide. This study in five treatments in 0, 25, 50, 75 and 100 milligram per liter PolyvinylPyrrolidone and four treatments in 0, 25, 50 and 75 milligram per liter with four replications in a completely randomized design was carried out. After culture, jars containing explant for micropropagation stored in light and at 252 C and microtuberization stored in dark and at 18 C. In this regard, the single node and lateral buds were used. In Micropropagation experiment after one month traits such as fresh weight, number of leaves, stem height, leaf length, number of shoots and in microtuberization experiment after two months, traits such as Percentage microtuberization, microtuberization rate, weight, length and diameter of microtuberization examined. The results of this experiment showed that the effect of simple polyvinylpyrrolidone concentrations was significant only on leaf length, while graphene oxide at 75 mg/l showed the most significant effect on all traits. In the combination of treatments, increasing the concentration of polyvinylpyrrolidone and graphene oxide to 75 mg/l increased seedling fresh weight. The number of lateral shoots increased with increasing concentration of polyvinylpyrrolidone to 75 mg/l and graphene oxide at 25 and 50 mg/l concentrations. The regarding traits of plants treated with 25 and 75 mg/l graphene oxide had higher yield than those treated with polyvinylpyrrolidone. Concentration of 100 mg/l polyvinylpyrrolidone alone had a significant effect on the width and weight of micronutrients and 25 mg/l of polyvinylpyrrolidone on microtuber number and microtuberizatin speed. According to recent findings, application of graph oxide at a concentration of 75 mg/l seems to be effective on all micropropagation traits in potato cultivar Agria. Also, 25 and 75 mg/l graphene oxide treatment was identified as the best treatment for microtuberizationin this study
PARALLEL TITLE PROPER
Parallel Title
The Effect of Polyvinyl Pyrrolidone and Graphene Oxide on in vitro Micropropagation and Micro-Tuberization in Potato (Solanum tuberosum cv. Agria)