(۰۵/۰P انرژی قابل متابولیسم مصرفی تنها با افزودن آنزیم به جیرههای در سطح انرژی ۲۷۵۰ بهبود یافت، درحالیکه انرژی ویژه در سطح تولید، قابلیت هضم ماده آلی و ماده خشک و قابلیت متابولیسم ظاهری نیتروژن در ۲۱ روزگی تحت تأثیر مصرف آنزیم در هر دو سطح انرژی بهبود یافت .(>(۰۵/۰P قابلذکر است میزان بهبود انرژی قابل متابولیسم مصرفی در سطح انرژی ۲۷۵۰ و ۳۱۵۰ کیلوکالری بر کیلوگرم در اثر افزودن آنزیم در ۲۱ روزگی به ترتیب ۹۷/۳ و ۶۶/۰ کیلوکالری در روز بود، درحالیکه میزان بهبود انرژی ویژه در سطح تولید تحت تأثیر مصرف آنزیم در سطوح انرژی ۲۷۵۰ و ۳۱۵۰ کیلوکالری بر کیلوگرم به ترتیب ۹۱/۱۱ و ۷۱/۷ کیلوکالری در روز گزارش شد .در۲۱ - ۰روزگی، افزودن آنزیم تنها به جیره ص ۲۷۵۰کیلوکالری بر کیلوگرم بهصورت معنیصداری حرارت تولیدی را در پرندگان کاهش داد (>(۰۵/۰P درحالیکه در ۱۰ روزگی حرارت تولیدی تحت تأثیر معنیصدار آنزیم و انرژی قرار نگرفت .(>(۰۵/۰P میزان انرژی ابقاء شده بهصورت چربی و پروتئین بهصورت معنیصداری تحت تأثیر مصرف آنزیم در۲۱ - ۰روزگی در هر دو سطح انرژی افزایش یافت .(>(۰۵/۰P مکمل سازی جیرههای بر پایه ذرت-سویا با انرژی قابل متابولیسم ۲۷۵۰ کیلوکالری بر کیلوگرم با آنزیم راندمان استفاده از انرژی قابل متابولیسم جهت ابقاء انرژی و چربی را بهبود بخشید .(>(۰۵/۰P بهطورکلی افزودن آنزیم به جیرههای بر پایه گندم- سویا و ذرت- سویا منجر به افزایش معنیصدار انرژی ویژه در سطح تولید شد .نتایج نشان داد که در کل دوره انرژی قابل متابولیسم مصرفی با افزودن آنزیم به جیرههای بر پایه گندم تحت تأثیر قرار نگرفت ولی افزودن آنزیم به جیرههای بر پایه ذرت تنها در سطح انرژی قابل متابولیسم ۲۷۵۰ کیلوکالری بر کیلوگرم این صفت را بهبود بخشید .مطابق نتایج، به نظر میصرسد انرژی ویژه در سطح تولید معیار حساسصتری جهت تعیین میزان بهبود انرژی در صورت افزودن آنزیم به جیرههای بر پایه گندم- سویا و ذرت-سویا است