بررسی نمایشنامههای غلامحسین ساعدی با تکیه بر سمبولیسم سیاسی
Parallel Title Proper
The Study of Gholam Hossein Sa'edi's plays by Relying on Political Symbols
First Statement of Responsibility
/کوثر امینی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: ادبیات فارسی و زبان های خارجی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۷
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۱۳ص
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی - الکترونیکی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کار شناسی ارشد
Discipline of degree
زبان و ادبیات فارسی گرایش ادبیات محض
Date of degree
۱۳۹۷/۰۶/۲۰
Body granting the degree
تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
نمادها در عالم به خودی خود، هیچ معنی و مفهومی ندارند بلکه نسبت و رابطهای میان چیزهای دیگر است که از آنها معنی میسازد .نویسند سمبولیست، نویسندهای متعهد است که از سبکی که دنبالهرو آن است در خدمت سیاست و اجتماع استفاده میکند .با توجه به مشکلات و حوادث سیاسی و اجتماعی ده ۳۰ و ۴۰ در ایران عصر پهلوی، زمینه برای پذیرش سبک سمبولیسم از جانب شاعران و نویسندگان به منظور القای مفاهیم به صورت غیرمستقیم که از روحی ترس و وحشت آنها از تبعید و شکنج حکومت نشأت میگرفت، فراهم شد و به این ترتیب نظم و نثر فارسی از مضامین شاعرانه و گل و بلبل رهایی یافته و رسالت اصلی خود را که انتقاد از وضعیت سیاسی و اجتماعی جامعهای بود که در آن زندگی میکرد به جای آورد که نیما با شعر ققنوس خود و پس از آن شاملو و اخوان ثالث پیشرو رهروان این رسالت عظیم شدند .اما کسی که با توجه به روحی حساس و تحصیلات و اطلاعات کافی خود، عمیقترین رابطه را با این سبک مرموز و متفاوت ایجاد کرد و نام او برای همیشه همراه این سبک تداعی شد، غلامحسین ساعدی است که با آمیختن ویژگی منحصر به فرد خود در نویسندگی و مکتب سمبولیسم دست به خلق بزرگترین آثار سمبولیک در ادبیات فارسی معاصر زد که این ویژگیهای بیهمتا در نمایشنامههای او بیشتر نمود پیدا میکند و در این پایاننامه سعی شده است تا ده مورد از نمایشنامههای او اعم از :ما نمیشنویم، آی باکلاه آی بیکلاه، کلاتهگل، پرواربندان، ضحاک، جانشین، چشم در برابر چشم، مار در معبد، چوب به دستهای ورزیل و دیکته و زاویه با تکیه بر سمبولیسم سیاسی مورد نقد و بررسی قرار بگیرد .نتیجه این تحقیق آن است که نمایشنامههای ساعدی دارای ویژگیهایی همچون استفاده از سمبول، جریان یافتن نمایش در محیطی خیالی، وجود موجود ماورایی، به تصویر کشیدن فقر، نقد از حکومت پهلوی و ... بوده است که شاعر در قالب سمبولیسم سیاسی به خوبی از عهده آن بر آمده است
Text of Note
Symbols in the universe, by themselves, have no meaning, but a relation between the other things that they mean. The Symbolist writer is a committed author who uses the style he pursues to serve politics and society. With regard to the political and social problems of the 1930s and 40s in Iran during the Pahlavi era, the grounds for acceptance of the style of symbolism by poets and writers in order to induce concepts indirectly emanating from their fears of exile and torture of the government And thus the Persian discipline and prose of the poetic, and the nubble was released and replaced its main mission, which criticized the political and social situation of the society in which it lived, which Nima, with his Phoenix poetry and Following this, Shamloo and the Prophet Akhavan-Saltha became the protagonists of this great mission. But who, due to his sensitive spirit and education and enough information, created the deepest relationship with this mysterious and different style, and his name has always been associated with this style, is Gholam Hossein Sa'edi, who combines his unique feature in writing And the School of Symbolism created the greatest symbolic works in contemporary Persian literature, all of which uniquely featured in his plays. This thesis, seeks to study ten of Sa'edi plays, by relying on political symbols. The result of this research is that Saadi's plays have features such as the use of symbols, the flow of the show in an imaginary environment, the existence of a supernatural, depicting poverty, a critique of the Pahlavi regime, and that the poet in the form of political symbols is well It has come to pass
PARALLEL TITLE PROPER
Parallel Title
The Study of Gholam Hossein Sa'edi's plays by Relying on Political Symbols