عنوان

مطالعه تاریخی نظام آبیاری در دوره قاجار,‮‭The Historical study of irrigation system at Qajar era‬

Number

‭۲۰۸۹۵پ‬

.Language of Text, Soundtrack etc

per

Title Proper

مطالعه تاریخی نظام آبیاری در دوره قاجار

Parallel Title Proper

‮‭The Historical study of irrigation system at Qajar era‬

First Statement of Responsibility

/سید ساسان موسوی قاسمی

Name of Publisher, Distributor, etc.

: حقوق و علوم اجتماعی

Date of Publication, Distribution, etc.

، ‮‭۱۳۹۶‬

Name of Manufacturer

، راشدی

Specific Material Designation and Extent of Item

‮‭۳۸۶‬ص‬

Text of Note

چاپی - الکترونیکی

Dissertation or thesis details and type of degree

کارشناسی ارشد

Discipline of degree

تاریخ گرایش ایران اسلامی

Date of degree

‮‭۱۳۹۷/۱۱/۱۵‬

Body granting the degree

تبریز

Text of Note

در دوران قاجار، مانند سایر سلسله های پیش از آن ، کشاورزی به عنوان منبع اصلی درآمد ذکر شده است و هدف از این پژوهش بررسی نظام آبیاری در گستره جغرافیایی ایران و در دوران حکومت سلسله قاجار ) از حدود سال ‮‭۱۲۱۰‬ تا ‮‭۱۳۴۴‬ هجری و به مدت ‮‭۱۳۴‬ سال ( می باشد .وضعیت اقلیمی و جغرافیایی ویژه ایران و خشکی و کم آبی و به تبع آن وابستگی شدید تمدن ایرانی به آب و سازه های آبی) به ویژه قنات یا کاریز ( مهمترین عامل در نحوه توسعه و پراکنش کشاورزی در ایران تعریف می شود و دراین اقلیم خشک و نیمه خشک ایران ، نایابی و کمبود آب ، وجود تاسیسات و شبکه های مصنوعی آبیاری و آبرسانی را الزام آورمی سازد و از آن جا که ایجاد ، بهره برداری و نگهداری از چنین تاسیساتی از عهده یک یا چندفرد خارج است و به کار گروهی و صرف توان و امکانات و سرمایه های گزاف و کلان نیاز دارد که در نتیجه نیاز به تشکیلات مدیریتی اجتناب ناپذیر می شود و که در این میان شرق شناسان غربی سخن از استبداد شرقی) دولت هیدرولیک (می نمایند که نظریه مارکس و انگلس که به عنوان)) نظریه شیوه تولید آسیایی ((معروف شده است ، در این میان اهمیت تقسیم آب و نیاز به متولی بهره برداری و نگهداری از این سیستم‌های آبیاری که منصبی به عنوان )) میرآب (( را تعریف می کند ، در این دولت آبی قابل بررسی است .هرچند که در این بررسی نتیجه گیری می شود پارامترهای تعریف شده در دولت هیدرولیک به ویژه فئودالیسم با واقعیت های ایران تطابق ندارد .در این پژوهش با تکیه بر اسناد و مدارک کتابخانه ای ، نظام آبیاری به عنوان زیر مجموعه اصلی نظام کشاورزی و روند آن در ایران قاجاری با بررسی برخی سیستم های سنتی آن و همچنین متولیان این امر به ویژه میرآب ها مورد بررسی قرار گرفته و نتیجه می شود نظام آبیاری در دوره قاجار در تداوم نظام های پیشین قرار می گیرد و تحولی در آن صورت نگرفته و بر اثر عوامل داخلی و خارجی) مانند جنگ جهانی اول ( به انحطاط گراییده است

Text of Note

During the Qajar period, as other previous dynasties, agriculture is mentioned and considered as the main source of income and the aim of this research is to evaluate the irrigation system in the geographical range of Iran and during the reign of the Qajar dynasty (from around 1210 AH to 1344 AH and for 134 years). Specific climate and geographical status and situation of Iran and dryness and having low water and consequently sever dependence of Iranian civilization and culture on water and hydraulic structures (especially subterranean or kariz) is defined as the most factor in the way of development and agricultural distribution and transmittal in Iran and in this dry and semiarid climate of Iran rarity and lack of water, the existence of artificial irrigation and water supply installations and networks is required and since the operation and maintenance of such a facility and installation is beyond the control of one or more people and requires teamwork and spending and having power and facilities and exorbitant and massive capitals that as a result the necessity to managerial formation and organization become inevitable and that among these, the western orientalists speak of eastern tyranny and despotism (Hydraulic Administration) that the theory of Marx and Engels has been known as the theory of Asian production method, in this regard the importance of water sharing and dividing and the need to a trustee and manger for operation and maintenance of these irrigation systems which defines a post as Mirab or water distributer and manager, is considerable and reviewable in this hydraulic government. However, this study concludes that the parameters defined in the hydraulic government especially Feudalism does not conform to the realities of Iran. Also in this research by relying on the library documents we try to evaluate and review the irrigation system briefly as the main subset of agricultural system and its process in Qajar era of Iran by investigating some of its traditional systems, also the trustees and managers of this task and it is concluded that irrigation system during Qajar State has been the continuity of the previous systems and no change and evolution has occurred on it and is degraded by internal and external factors (such as World War I)

Parallel Title

‮‭The Historical study of irrigation system at Qajar era‬

موسوی قاسمی، سید ساسان

Mousavi Ghasemi, Seyed Sasan

Public note

سیاه و سفید

نمایه‌سازی قبلی