اثر کازئین و عصاره مخمر در القای کالوس و اثر استوسرینگون و همصکشتی در تراریختی چند رقم برنج ایرانی با آگروباکتریوم
Parallel Title Proper
Effect of casein and yeast extract on callus induction and impact of acetosyringon and co-cultivation on the transformation of several Iranian rice varieties by Agrobacterium
First Statement of Responsibility
/الهه بینا
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: کشاورزی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۷
Name of Manufacturer
، میرزائی
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۸۸ص
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی - الکترونیکی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
بیوتکنولوژی کشاورزی
Date of degree
۱۳۹۷/۰۶/۱۹
Body granting the degree
تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
برای غلبه بر مشکلات تولید برنج و تأمین نیاز جهانی این محصول، استفاده از روشصهای بیوتکنولوژی در کنار روشصهای اصلاح کلاسیک ضروری است .کشت بافت یکی از ضروریصترین مراحل در مهندسی ژنتیک گیاهی و برنامهصهای اصلاحی دیگر میصباشد .تولید کالوسصهای با کیفیت و دارای رشد مناسب از عوامل مهم در تراریختی گیاهان است که به منظور بهبود ارقام و مطالعات آنالیزی ژن انجام میصگیرد .هدف از این پژوهش بهینهصسازی القای کالوس و ایجاد یک پروتکل قابل تجدید برای انتقال ژنتیکی به برنج با استفاده از آگروباکتریوم بود .در آزمایش اول، پنج ترکیب مختلف از تنظیم کنندهصهای رشد گیاهیD- (۲,۴، Kin و NAA) برای القای کالوس از پنج رقم برنج ایرانی شامل حسن-سرایی، بینام، کادوس، دمصسیاه و شیرودی مورد مطالعه قرار گرفتند .حسنصسرایی و۲,۴ - Dدر غلظت دو میلیصگرم در لیتر به عنوان بهترین ژنوتیپ و تیمار کالوسصزایی انتخاب شدند و شیرودی در محیط حاوی دو میلیصگرم در لیتر۲,۴ - Dونیم میلیصگرم در لیتر NAA کمصترین وزن کالوس را داشت .اضافه کردن NAA در کنار۲,۴ - Dباعث افزایش درصد کالوسصزایی شد .سپس اثر دو نوع ترکیب آلی شامل عصاره مخمر و کازئین هیدرولیز شده هر کدام در سه سطح(۱۰۰ ، ۲۰۰ و ۳۰۰میلی گرم در لیتر (در چهار هفته بررسی شد و مشاهده شد که غلظتصهای مختلف این دو نوع تیمار تأثیر معنیصداری بر روی وزن کالوس و درصد کالوسصزایی نداشت و اضافه کردن آنصها به محیط کالوسصزایی، وزن تر کالوس را کاهش و ظرفیت کالوسصزایی را افزایش داد .در آزمایش دوم به منظور تراریختی کالوسصهای ۳ هفتهصای ژنوتیپصص انتخاب شده در آزمایش قبل، از Agrobacterium tumefaciens سویه LBA۴۴۰۴حاوی پلاسمید pCAMBIA۱۳۰۴ دارای ژن GUS استفاده شد .در این آزمایش که در دو مرحله انجام گرفت، تأثیر مدت زمان همصکشتی(۱ ، ۲ و ۳ روز (و غلظت استوسرینگون (۱۰۰ و ۲۰۰ میکروصمولار (روی کارایی تراریختی مورد مطالعه قرار گرفت .پس از گزینش متوالی در حضور هیگرومایسین، تعداد کالوسصهای زنده مانده به عنوان کالوسصهای تراریختهصی فرضی به کل ریزنمونهصها یادداشت گردید و با توجه به درصد کالوسصهای تراریخته فرضی در هر تیمار، بیشترین تعداد کالوسصهای تراریخته هنگام استفاده از استوسرینگون با غلظت ۲۰۰ میکرومولار و مدت زمان همصکشتی ۱ روز حاصل شد .در نهایت کالوسصهای تراریخته با رنگصآمیزیGluc - Xتأیید شدند
Text of Note
To overcome the problems of rice production and to supply the global demand for this crop use of biotechnology along with the plant breeding methods is necessary. Tissue culture is one of the most essential steps in plant genetic engineering and other breeding programs. Producing high quality callus with proper growth is one of the important factors in plant transformation, which is done to improve the cultivars and gene analysis studies. The aim of this study was optimization of callus induction and make a reproducible protocol for genetic transformation of Rice using Agrobacterium. In the first experiment, five different plant growth regulators (2,4-D, Kin and NAA) were studied for induction of callus from five Iranian cultivated rice including Hassan Sarai, Binam, Kados, Dom Siah and Shiroudi. Hasan Sarai and 2,4-D at the concentration of 2 mg/L, selected as the best genotype and callosing treatment and Shiroodi had the lowest weight callus in medium containing 2 mg/L 2,4-D and 0.5 mg/L NAA. Adding NAA beside 2,4-D increased callus induction capacity in all treatment. Then, effect of two organic compounds including yeast extract and hydrolysed casein at three levels (100, 200 and 300 mg/L) were investigated in 4 weeks. It was observed that the different concentrations of these two agent didnt affect callus weight and callus induction capacity significantly and addition of them to the callus induction medium reduced the callus weight and increased the callus induction capacity. In the second experiment, in order to transformation of 3 week old callus of selected genotype in previous experiment, we used LBA4404 strain of Agrobacterium tumefaciens containing pCAMBA1304 plasmid including GUS gene. In this experiment, which was carried out in two steps, the effect of co-culture time (1,2 and 3 days) and acetosryngone concentration (100 and 200 M) on transformation efficiency was studied. After successive selection in the presence of hygromycin, the number of surviving calluses was recorded as putative transgenic calli to all of the explants. Considering the percentage of putative transgenic callus in each agent, The highest number of transgenic calluses was obtained when using of 200 M acetosryngone and co-culture time of 1 day. Finally, transgenic callus were confirmed by X-Gluc coloring
PARALLEL TITLE PROPER
Parallel Title
Effect of casein and yeast extract on callus induction and impact of acetosyringon and co-cultivation on the transformation of several Iranian rice varieties by Agrobacterium