عنوان

تحلیل نابرابری منطقه‌ای و تغییرات ساختاری در ایران,‮‭Analysis of regional inequality and structural changes in Iran‬

Number

‭۱۹۸۶۳پ‬

.Language of Text, Soundtrack etc

per

Title Proper

تحلیل نابرابری منطقه‌ای و تغییرات ساختاری در ایران

Parallel Title Proper

‮‭Analysis of regional inequality and structural changes in Iran‬

First Statement of Responsibility

/خلیل قاسملو

Name of Publisher, Distributor, etc.

: اقتصاد و مدیریت

Date of Publication, Distribution, etc.

، ‮‭۱۳۹۷‬

Name of Manufacturer

، راشدی

Specific Material Designation and Extent of Item

‮‭۳۲۳‬ص‬

Text of Note

چاپی - الکترونیکی

Dissertation or thesis details and type of degree

دکتری

Discipline of degree

علوم اقتصادی گرایش اقتصاد بین‌الملل

Date of degree

‮‭۱۳۹۷/۰۷/۰۲‬

Body granting the degree

تبریز

Text of Note

هدف این تحقیق شناخت روند و علل نابرابری در درآمد سرانه در بین استان‌ها و مناطق نه‌گانه کشور، روند تغییرات ساختاری بخش‌های اقتصادی و تعیین رابطه تغییرات فوق با نابرابری درآمدی در بین استان‌های کشور در دوره‮‭۱۳۹۳) - (۱۳۷۹‬می‌باشد .برای رسیدن به اهداف تحقیق از مجموعه روش‌های توصیفی- تحلیلی، شاخص‌های نابرابری درآمدی تایل، فرضیه همگرایی بتا و مدل‌های رگرسیون داده‌های تابلویی به روش اثرات ثابت استفاده شد .نتایج تحقیق نشان داد که درآمد سرانه بر اساس فرضیه همگرایی مطلق و شرطی در بین استان‌ها، مناطق نه‌گانه کشور و در داخل مناطق) به جز منطقه سه-همگرایی مطلق و شرطی و منطقه نه همگرایی شرطی (همگرا نمی‌باشد .نتایج تخمین مدل رگرسیونی عوامل موثر بر نابرابری درآمدی در بین استان‌های کشور، نشان داد که اثر افزایش شاخص‌های مزیت نسبی در صادرات کالاهای صنعتی، ضریب پراکندگی هزینه‌های بودجه سرانه دولت، ضریب تمرکز فعالیت‌های صنعتی، اختلاف در میزان سرمایه انسانی و مزیت نسبی در صنعت هتلداری بر شاخص نابرابری درآمدی مثبت و معنی‌دار است .نتایج مدل تغییر سهم پویای فضایی نشان داد که متوسط افزایش ارزش افزوده بخش‌های اقتصادی کشور در دوره مورد بررسی ‮‭۸۲/۱‬برابر بوده و استان‌های بالاتر از این نسبت شامل بوشهر ‮‭(۴/۲۵‬ برابر(، ایلام ‮‭(۲/۵‬ برابر(، کرمان ‮‭(۸۸/۲‬ برابر(، هرمزگان ‮‭(۲۹/۳‬ برابر(، یزد ‮‭(۷۹/۳‬ برابر(، سمنان ‮‭(۱۴/۲‬ برابر (و زنجان ‮‭(۹۳/۱‬ برابر (بوده و دارای وضعیت رو به رشدی در کشور می‌باشند و نقش و جایگاه آنها در اقتصاد کشور افزایش پیدا کرده است در مقابل سهم بقیه استان‌های کشور بسته به میزان تغییرات تولید در هریک از بخش‌های اقتصادی در سطح کشور کاهش پیدا کرده است .بر اساس نتایج این مدل، استان‌های آذربایجان‌شرقی، اصفهان، سمنان، کرمان، قزوین، مرکزی و هرمزگان در تولید کالاهای صنعتی در کشور دارای مزیت نسبی هستند .همچنین تخمین مدل اقتصادسنجی رابطه بین تغییرات ساختاری بخش‌های اقتصادی و نابرابری درآمدی در بین استان‌های کشور نشان داد که :با کاهش سهم بخش کشاورزی و افزایش آن به بخش صنعت با فرض ثابت بودن سهم بخش خدمات، نابرابری درآمدی در بین استان‌های کشور افزایش پیدا می‌صکند ولی با انتقال به بخش خدمات با فرض ثابت بودن سهم بخش صنعت، این نابرابری بدون تغییر باقی مانده و با کاهش سهم بخش صنعت و انتقال آن به بخش کشاورزی و یا به بخش خدمات) با فرض ثابت بودن سهم بخش دیگر (نابرابری درآمدی بین استان‌ها کاهش پیدا می‌صکند .و در نهایت بررسی و تحلیل میزان و نوع مصوبات مربوط به جایگاه برنامه‌ریزی منطقه‌ای در قوانین برنامه‌های توسعه کشور، نشان داد که اصلی‌ترین عامل موثر بر فرآیند توسعه منطقه‌ای در کشور نظام مدیریتی و برنامه‌ریزی متمرکز بوده و برنامه‌ریزی منطقه‌ای جایگاهی در این برنامه‌ها نداشته است

Text of Note

The purpose of this study is to identify the trend and causes of per capita inequality among the provinces and regions of Iran during the period of 2000-2014. In order to achieve the research objectives, some descriptive-analytical method including Theil income inequality index, Beta convergence hypothesis, Panel data unit-root test, Panel data regression model and spatial dynamic shift share analysis were used. The results showed that per capita income among provinces and regions of the country and within the regions (except the region 3 in conditional and absolute convergence and the region 9 in absolute convergence) were diverging. Also the estimated regression model showed that the impact of the relative advantage indexes in industrial goods, the gap in the government spending in the provinces, the concentration of industrial activities , the difference in human capital and relative advantage in the tourism industry on income inequality were positive. The results of estimated spatial dynamic shift share analysis model found that during the period under consideration the value-added reached 1.82 times. While value-added changes in provinces of Bushehr (25.4 times), Ilam (2.5 times), Kerman (2.88), Hormozgan (3.29 times), Yazd (3.79 times), Semnan (2.14 times) and Zanjan (1.93 times), were higher than the country's average change, on the other hand, in other provinces of the country lower changed occured. Based on the results of this model, East Azarbaijan, Isfahan, Bushehr, Zanjan, Semnan, Kerman, Qazvin, Qom, Markazi, Hormozgan and Yazd had comparative advantage in industry sector. Moreover, the results of estimated regression model on relation between structural changes of economic activities and income inequality among the provinces specified that by decrease of agricultural share and increase of industrial share while being constant of the share of service sector, income inequality among the provinces will increase, but with shifting the agricultural share to the industrial sector, the income inequality will remain unchanged. Meanwhile by reduction of the industrial share and trasferring it to the agricultural sector or to service sector (with being constant of other sector) the income inequality among the provinces will decreased. Finally, reviewing of all Iranian development plans (since 1948) indicated that none of development plans did pay appropriate attention to regional planning in order to decrease the income inequality in the provinces and regions

Parallel Title

‮‭Analysis of regional inequality and structural changes in Iran‬

قاسملو، خلیل

Ghasemloo,: Khalil

Public note

سیاه و سفید

نمایه‌سازی قبلی