شیوه های آموزش در دوره صفویه به تفکیک مدارس دینی و عرفی
First Statement of Responsibility
/طیبه هادی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: حقوق و علوم اجتماعی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۶
Name of Manufacturer
، میرزائی
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
تاریخ گرایش تشیع
Date of degree
۱۳۹۶/۱۰/۲۶
Body granting the degree
تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مدارس دینی در عصر صفوی با حمایت شاه خاندان سلطنتی، صاحب منصبان و ثروتمندان خیر بنا شد .اصلی ترین موضوع تدریس در این مدارس تشیع اثنی عشری بود و واقفان و بانیان مدارس، به رغم اختلاف در بعضی از مسائل، بر سر این موضوع اتفاق نظر داشتند که مدارس باید مکانی برای آموزش تعالیم اثنی عشری باشد .از این رو، تعلیم و تربیت متون درسی شیعه در رشته های گوناگون به طور گسترده در این مدارس رواج یافت .اما در این میان صفویان نتوانستند از حیطه تاثیرات روش تجربی و تبیین نتایج برخاسته از تحلیل ریاضی بگریزند .بنابراین مدارس عرفی بدون حمایت حکومت صفوی و برای آموزش علومی غیر از علوم دینی تاسیس شدند .در این مدارس علوم عقلی و استدلالی مانند ریاضیات و هیات، هندسه و مثلثات، فیزیک و علوم ادبی و فارسی و ... تدریس می شد .از ویژگی های مدارس عرفی اهمیت علوم عقلی در آنها است که دلیل آن را می توان در ریشه دار بودن تعلیم و تعلم علوم عقلی در این مدارس جستجو کرد .مسجدها محل عبادت در عین حال محل آموزش نیز بودند، مکتبهای متعددی در کنار این آن ها فعالیت میصکردند .طرز آموزش نیز در مکتب خانه ها انفرادی انجام می گرفته است .هدف مکتب، با سواد شدن نوآموز بود از این رو برای ورود به مکتب، شرط سنی و قید زمانی و قیود دیگر وجود نداشت .آنچه که از شیوه ی تدریس در مکتب ها استنباط می شود این است که کودکان و شاگردان در سنین مختلف، با وضع خانوادگی و استعدادهای متفاوت در یک محل جمع می شوند و معلم مواد و کتب درسی گوناگون را در یک جلسه و زمان واحد به همه ی آنها درس می دهد و مواد درسی معینی که غالبا از علوم شرعیه تجاوز نمی کرد، تدریس می شد .از روش های تدریس این عصر می توان از قرائت، سماع، املاء، پرسش و پاسخ و مناظره یاد کرد
Text of Note
Religious schools wereestalished with the support of the royal family king, officials and the rich in Safavid period. The main subject taught in these was shabani Shiite and inspite of differences in some issues. The estublishers and devotees agreed on thid issue that schools should be aplace for learning secondary Islamic teachings. Therefor, teaching shi a textbooks in variou fields were widely used in these schools. But in the meantime, safavian couldnt escape form the domain of the influence of the experimental method and the explanation arising from the mathematical analysis. There fore, traditional schools were established without the support of the Safavid rule for teaching sciences other than religious ones. Rational and reasoning sciences like mathematics and the staff, geometry and trigonometry, physics, literary and Farsi sciences, were taught inthesr schools. One of the traditional schools features was the importance of the rational sciences, whose reason could be traced to the rootedness of their education in these schools. Mosques were the place of worship at the same time as the training place, and several schools were working alongside them. Teaching method in these schools was individualy. The purpose of the school was to treat a literate student. Therefore, there were no aye, time or other constraints for entering the school. What is inferred from the teaching methods in these schools in that children and students of different ages, family status and talents were gathered in one place and the teacher taught them various materials and textbooks in a single session and time. Certain, specific lessone which often did not violate religious law were taught. Teaching methods of this era included reading, speaking, listening, spelling, question and aswer and debating