آشکارسازی روند تغییرات کاربری اراضی با متدهای پردازش شیءگرا مطالعه موردی :کوهستان میشو و ساحل شمالی دریاچه ارومیه
First Statement of Responsibility
/هانیه مبشر حکمآبادی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: برنامهریزی و علوم محیطی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۶
Name of Manufacturer
، میرزائی
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
سنجش از دور و GIS
Date of degree
۱۳۹۶/۰۶/۲۰
Body granting the degree
تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
کوهستان میشو در شمال دریاچه ارومیه واقع شده است که جلگه مرند را از جلگه شبستر و دریاچه ارومیه جدا میکند .این کوهستان یکی از کوهستانهای نزدیک به شهرستان تبریز بوده و بهعنوان یکی از مراکز مهم دامپروری و کشاورزی استان آذربایجان شرقی محسوب میشود به همین دلیل از اهمیت بالایی برای این استان برخوردار هست اما به دلیل میاندوره خشکسالی، کم آبی و افزایش نمک آبهای زیرزمینی در کاربری اراضی آن تغییراتی از قبیل کاهش مراتع و افزایش زمینهای زراعی رخ داده است .همچنین دریاچه ارومیه که در شمال غرب ایران بین دو استان آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی قرارگرفته است از دریاچههای فوق اشباع از نمک در دنیا و بزرگترین دریاچه داخلی ایران و بیستمین دریاچه بزرگ جهان میباشد که به دلیل ویژگیهای منحصربهفرد خود، بهوسیله سازمان یونسکو بهعنوان پارک ملی شناختهشده است و از نظر تنوع زیستی در فهرست مناطق مهم بینالمللی پرندگان به ثبت رسیده است .متأسفانه در سالهای اخیر به دلایل مختلف، از حجم آب و وسعت این دریاچه بهسرعت کاسته شده است .هدف تحقیق حاضر آشکارسازی روند تغییرات کاربری اراضی با متدهای پردازش شیءگرا در دامنههای جنوبی کوهستان میشو و ساحل شمالی دریاچه ارومیه هست .ابتدا تغییرات مساحت دریاچه ارومیه و همچنین تغییرات کاربری اراضی دامنههای جنوبی کوهستان میشو با تصاویر لندست بین سالهای ۱۹۸۷ تا ۲۰۱۶ استخراج شد، سپس ارتباط بین تغییرات دریاچه و کاربری اراضی دامنههای جنوبی کوهستان میشو و روند این تغییرات موردبررسی قرار گرفت .قابلذکر هست که مواردی همچون محیطهای شهری-روستایی، رخنمونهای سنگی، لمیزرع در چارچوب این مطالعه قرار نمیگیرند، سپس با استفاده از مدل پیشبینی زنجیره مارکوف به پیشبینی وضعیت آتی پرداخته شد .نتایج پردازش شیءگرا تصاویر نشاندهنده روند نزولی سطح دریاچه ارومیه و پوشش گیاهی منطقه و روند صعودی نمک جدید و نمکهای مخلوط با خاک میباشد .درنهایت بهمنظور پیشبینی شرایط آتی منطقه در سال ۲۰۲۰ میلادی از مدلMarkov - CAاستفاده شد .نتایج حاکی از این است که در این مدت سطح دریاچه ارومیه و پوشش گیاهی روند نزولی و سطح نمک جدید و نمک مخلوط با خاک روند صعودی را طی خواهند کرد .نقشه پیشبینی حاصله برای سال ۲۰۲۰ از مدلMarkov - CAبرای ارائه دیدی کلی بهمنظور مدیریت بهتر منابع طبیعی بسیار حائز اهمیت است
Text of Note
Misho Mountain is located in the north of the Urmia Lake which is formerly recognized as one of the most important animal husbandry and agriculture centers in the East Azerbaijan Province. In recent times, such an important geographic region has been meaningfully experiencing an inappropriate trend in landcover/ landuse changes as a result of the Urmia Lake continuous vanishing process. The Urmia Lake is positioned in the Northwest of Iran mostly between the East Azerbaijan and West Azerbaijan provinces; as the world's most saturated salty lake. The main aim of the present research was to reveal changes on landcover/landuse patterns in the hillsides of the Misho Mountain highlighting the existing changes in the northern coast of the Urmia Lake by applying an object-based image analysis process. Accordingly, in the first stage, in the image process procedures stage, spatial changes on the Urmia Lake surfaces were carefully acquired from the Landsat imageries, since 1987 to 2016. Then, in the second stage, landuse change patterns have been precisely delineated, for the southern hillsides of the Misho Mountain. The resulting models showed an overall accuracy of nearly about 92.54 and a Kappa coefficient of 91 in the image classification procedures. In the final stage, by introducing a cellular automata-Markov method and setting a transition matrix, the spatial changes on the landuse patterns have been progressively simulated for the approaching years till year 2020 inside the study area. The final models illustrated significant decrease in the Urmia Lake surface (water volumes) despite the fact that the amount of salty lands are meaningfully increasing. This has successively caused a critical diminishing on the vegetations types by emerging some most recent appeared changing on landcover types accompanying a critical hyper-saline condition around the lake. Implementations of such significant changes illustrated that the majority of local biotic and abiotic components are in imitate dangers with serious environmental negative trends, imposing some critical effects on the existing in danger ecosystems and vulnerable climatic sub-systems