اثرات کودهای زیستی و شیمیایی بر حاصلخیزی خاک و عملکرد ذرت در شرایط آبیاری مطلوب و محدود
First Statement of Responsibility
/علی شیرخانی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: کشاورزی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۶
Name of Manufacturer
، میرزائی
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری
Discipline of degree
زراعت گرایش اکولوژی گیاهان زراعی
Date of degree
۱۳۹۶/۰۴/۲۸
Body granting the degree
تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
این تحقیق باهدف بررسی امکان استفاده از ازتوباکتر و ورمی کمپوست بهعنوان کودهای زیستی بهمنظور کاهش مصرف کودهای شیمیایی در شرایط آبیاری مطلوب و محدود، در زراعت ذرت و به مدت دو سال (۱۳۹۲ و ۱۳۹۳) در ایستگاه تحقیقاتی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه انجام شد .این پژوهش بهصورت دو آزمایش در دو سایت به فاصله ۱۰ متر از یکدیگر اجرا گردید .سایتها شامل آبیاری مطلوب و آبیاری محدود بر اساس ۱۰۰ و ۶۵ درصد نیاز آبی گیاه بودند .هر آزمایش بهصورت اسپلیت فاکتوریل پلات، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد .تیمار مصرف ازتوباکتر در بلوکهای اصلی در دو سطح) مصرف و عدم مصرف (و کودهای شیمیایی و ورمی کمپوست در کرتهای فرعی قرار گرفتند .تیمارهای کودی دیگر شامل کود شیمیایی N.P.K در سه سطح) بدون مصرف کود شیمیایی، مصرف ۵۰ درصد و ۱۰۰ درصد کودهای شیمایی بر اساس مقدار توصیه بر اساس آزمون خاک (و ورمی کمپوست در چهار سطح) صفر،۲ ، ۴ و ۶ تن در هکتار (بودند .نتایج نشان داد که آبیاری محدود به میزان ۶۵ درصد نیاز آبی گیاه، عملکرد دانه را ۵۴ درصد کاهش داد .همچنین عملکرد، اجزاء عملکرد ذرت و حاصلخیزی خاک تحت تأثیر کودهای زیستی و شیمیایی قرارگرفته و با استفاده از شش تن در هکتار ورمی کمپوست و تلقیح مزرعه با ازتوباکتر میتوان تا ۵۰ درصد مصرف کودهای شیمیایی را کاهش داد و عملکرد دانه در تیمار مصرف توأم شش تن در هکتار ورمیصکمپوست و استفاده از ۵۰ درصد کودهای شیمیایی بر اساس نیاز کودی گیاه با تیمار مصرف ۱۰۰ درصد کود شیمیایی و عدم استفاده از کودهای زیستی، تفاوت معنیداری نداشت .ورمی کمپوست کیفیت دانه را نیز افزایش داده و درصد پروتئین و عناصر غذایی موجود در دانه با کاربرد ورمی کمپوست افزایش یافت، اما تأثیر ازتوباکتر ازنظر آماری معنیدار نبود .علاوه بر این سایر صفات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی ذرت مانند شاخص سطح برگ، محتوی کلروفیل برگ و محتوی نسبی آب برگ با استفاده از ورمی کمپوست، در هردو شرایط آبیاری به شکل معنیداری افزایش یافت .از سوی دیگر ورمی کمپوست درصد عناصر غذایی فسفر، پتاس، نیتروژن، قابلیت نگهداری آب و درصد کربن آلی خاک را افزایش داد، اما تأثیر معنیداری بر عناصر سنگین خاک نداشت
Text of Note
To study on reduction of chemical fertilizers application on grain maize crop under deficient versus full irrigation, a two year field experiment was conducted during 2014 and 2015 at Islamabad Agricultural Research Station, in Kermanshah, Iran. Different levels of chemical fertilizers separate or in combination with different doses of vermicompost and Azotoabcter inoculums as biofertilizerapplied as Split Factorial model based on Randomized Complete Block Design with three replicates. In each site (normal and deficit irrigation), Azotobacter levels (non-inoculation and inoculation) and combination of vermicompost (consuming 0, 2, 4 and 6 ton/ha) and chemical fertilizers N, P, K (0, 50 and 100 of recommended amounts) levels arranged as main and sub plots respectively. KSC704 maize hybrid (as dominant hybrid in mentioned region) was selected in current trial. Based on the results, deficient irrigation reduced grain yield up to 54 . Also grain yield and its components affected by chemical fertilizers and vermicompost. There was no significant difference on grain yield between 6 ton/ha application of vermicompost in linked together 50 of advised chemical fertilizers, and 100 of recommended fertilizer, hence it is possible to reduce chemical fertilizers application up to 50 . Vermicompost application increased grain quality, LAI, leaf chlorophyll content, WUE and RWC. On the other hand, vermicompost utilization can improve availability of N, P, K and soil water holding capacity. Vermicompost application had no effect on soil heavy minerals